Stanisława Zawadecka-Nussbaum

Stanisława Zawadecka-Nussbaum
Data i miejsce urodzenia

16 września 1921
Nadorożniów

Data i miejsce śmierci

2012
Szwecja

Posłanka na Sejm PRL III i IV kadencji
Okres

od 1961
do 1969

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Stanisława Zawadecka-Nussbaum (ur. 16 września 1921 w Nadorożniowie, zm. 2012 w Szwecji[1]) – działaczka polityczna i partyjna okresu PRL, posłanka na Sejm III i IV kadencji.

Życiorys

Córka Jana i Heleny, posiadała wykształcenie wyższe niepełne. Od 1943 do 1949 była oficerem politycznym 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Od 1946 członkini Polskiej Partii Robotniczej, od 1948 Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1949–1952 była sekretarzem Zarządu Głównego Ligi Kobiet Polskich. W latach 1952–1953 była wiceprzewodniczącą prezydium Rady miasta stołecznego Warszawy. Od 1958 do 1965 była sekretarzem generalnym, a od 1965 do 1968 przewodniczącą Zarządu Głównego LPK.

W latach 1964–1968 była zastępcą członka Komitetu Centralnego PZPR. Posłanka na Sejm PRL III (1961–1965) i IV (1965–1969) kadencji. Wchodziła również w skład Państwowej Komisji Wyborczej w wyborach do Sejmu PRL w 1965. W latach 1958–1971 (faktycznie do 1968) sekretarz Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu.

Od lat 60. była żoną zastępcy kierownika studium wojskowego Politechniki Warszawskiej płk. Klemensa Nussbauma, późniejszego historyka izraelskiego. W 1969 wraz z mężem wyjechała do Izraela.[2]

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ K. Nussbaum, Historia Złudzeń. Żydzi w Armii Polskiej w ZSRR 1943–1945, Warszawa 2016, s. 16.
  2. ↑ K. Nussbaum, dz. cyt., 2016, s. 13 (wstęp).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie