Superfetacja

Superfetacja, ciąża dodatkowa, zapłodnienie dodatkowe[1] (łac. superfetatio, od super- i fetus 'potomstwo') – występujące u niektórych kręgowców zjawisko zapłodnienia komórek jajowych owulujących w następujących po sobie cyklach. Często występuje u ryb piękniczkowatych i zajęcy, rzadziej u niektórych gryzoni, torbaczy, koni i owiec.

U ssaków (z wyjątkiem stekowców) superfetacja skutkuje zagnieżdżeniem kolejnej komórki jajowej w wolnym od zarodków rogu lub innej części macicy. Przy superfetacji płody mają różny wiek (u ludzi różnica wynosiłaby co najmniej miesiąc[1]).

W literaturze opisano kilka przypadków superfetacji u ludzi, jednak są one dyskusyjne[1]. Teoretycznie superfetacja jest możliwa podczas pierwszego lub najwyżej drugiego miesiąca ciąży. Część lekarzy jest zdania, że zjawisko może zajść u ciężarnych kobiet, u których nie zaniechano kuracji hormonalnej wywołującej jajeczkowanie. Według części środowiska kolejna owulacja może pojawić się między zakończeniem produkcji progesteronu w ciałku żółtym ciążowym i jej początkiem w łożysku[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Witold Malinowski. Czy można zajść w kolejną ciążę, będąc już w ciąży?. „Świat Nauki”. nr. 8 (240), s. 77, sierpień 2011. Prószyński Media. ISSN 0867-6380. 
  2. ↑ Agnieszka Krzemińska: Czy można zajść w ciążę, będąc już w ciąży? (pol.). W: Polityka [on-line]. POLITYKA Sp. z o.o., 2015-02-07. [dostęp 2015-02-12].

Bibliografia