Bobby Richardson
drugobazowy | |||||
Pełne imię i nazwisko | Robert Clinton Richardson | ||||
---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 10 sierpnia 1935 | ||||
Odbijał | prawą | ||||
Rzucał | prawą | ||||
Debiut | 5 sierpnia 1955 | ||||
Ostatni występ | 2 października 1966 | ||||
Statystyki | |||||
Średnia uderzeń | 0,266 | ||||
Uderzenia | 1432 | ||||
RBI | 390 | ||||
Kariera klubowa | |||||
|
Robert Clinton Richardson (ur. 10 sierpnia 1935) – amerykański baseballista, który występował na pozycji drugobazowego.
Kariera sportowa
W 1953 podpisał kontrakt jako wolny agent z New York Yankees i początkowo grał w klubach farmerskich tego zespołu, między innymi w Denver Bears, reprezentującym poziom Triple-A[1][2]. W Major League Baseball zadebiutował 5 sierpnia 1955 w meczu przeciwko Detroit Tigers, w którym skradł bazę, zaliczył uderzenie, bazę za darmo i zdobył runa[1][3]. Dwa lata później po raz pierwszy został wybrany do Meczu Gwiazd[1].
W sezonie 1958 zdobył pierwszy tytuł World Series, w których Yankees pokonali Milwaukee Braves w siedmiu meczach[4]. W 1960, mimo iż Yankees przegrali w World Series z Pittsburgh Pirates, po decydującym o zwycięstwie Piratów home runie Billa Mazeroskiego w meczu numer 7, został wybrany najbardziej wartościowym zawodnikiem serii[5]. Rok później zdobył drugi mistrzowski tytuł, po wygranej Yankees z Cincinnati Reds, i po raz pierwszy otrzymał Złotą Rękawicę[1][6]. W sezonie 1962 zaliczył najwięcej uderzeń w American League (209), zdobył trzeci tytuł World Series, w których Yankees pokonali San Francisco Giants w siedmiu meczach, a w głosowaniu do nagrody MVP American League zajął 2. miejsce za kolegą z zespołu Mickeyem Mantlem[1][7][8]. 10 maja 1966 w wygranym przez Yankees meczu z Cleveland Indians zaliczył pięć uderzeń na pięć podejść do odbicia[9]. Karierę zawodniczą zakończył z powodów osobistych w 1966 w wieku 30 lat[9].
W późniejszym okresie był między innymi członkiem sztabu szkoleniowego na University of South Carolina (1970–1976), a w 1996 został uhonorowany członkostwem w State of South Carolina Hall of Fame, zaś w 2004 w uczelnianej South Carolina Athletic Hall of Fame[9].
Nagroda/wyróżnienie | Lata | Źródło |
8× All-Star | 1957, 1959², 1962¹, 1962², 1963, 1964, 1965, 1966 | [1] |
5× Gold Glove Award | 1961–1965 | [1] |
3× zwycięzca w World Series | 1958, 1961, 1962 | [4][6][7] |
World Series MVP | 1960 | [5] |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Bobby Richardson Statistics and History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-31]. (ang.).
- ↑ Bobby Richardson Minor League Statistics & History. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-31]. (ang.).
- ↑ Tigers at Yankees Box Score. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-31]. (ang.).
- ↑ a b 1958 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-31]. (ang.).
- ↑ a b 1960 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-31]. (ang.).
- ↑ a b 1961 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-31]. (ang.).
- ↑ a b 1962 World Series. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-31]. (ang.).
- ↑ 1962 AL MVP Voting. baseball-reference.com. [dostęp 2014-08-31]. (ang.).
- ↑ a b c Bobby Richardson Biography. sabr.org. [dostęp 2014-08-31]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Baseball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Bobby Richardson playing for the New York Yankees in 1963