Georg Lurich
 Georg Lurich ok. 1895 roku. | |
| Data i miejsce urodzenia | 22 kwietnia 1876 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 20 stycznia 1920 |
| Przyczyna śmierci | |
| Kariera wrestlera | |
| Pseudonimy ringowe | „Samson XX wieku” |
| Wzrost | 176 cm |
| Masa ciała | 90 kg |
| Debiut | 1895 |
Georg Lurich (ur. 22 kwietnia 1876, Väike-Maarja, zm. 20 stycznia 1920, Armawirze, Rosyjska FSRR) – estoński zapaśnik w stylu klasycznym, wrestler i strongman. Trener innych słynnych estońskich zapaśników i sztangistów – Georga Hackenschmidtta i Aleksandra Aberga.
Życiorys
Lurich urodził się 22 kwietnia 1876 w miejscowości Väike-Maarja w Estonii. W 1895 r. został pierwszym Estończykiem, który ustanawiał rekordy w podnoszeniu ciężarów[1]. W latach 1897–1898 rozpoczął tournée po Estonii, gdzie jego sukcesy i tytuły pomogły spopularyzować lekkoatletykę w tym kraju i dzięki temu w niedługim czasie utworzono tam wiele klubów sportowych. W 1896 r. zaprzyjaźnił się ze swoim rodakiem Georgiem Hackenschmidttem, następnie zaś został jego trenerem.
Pod koniec XIX wieku rozpoczął podróż po Europie zachodniej, gdzie przez lata 10. XX wieku walczył w Hamburgu, Rydze, Budapeszcie i Lizbonie. Od 1910 r. zaczął promować zdrowy styl życia - namawiał m.in. do abstynencji od alkoholu. Między 1913 a 1917 występował w Stanach Zjednoczonych (wraz z drugim podopiecznym - Aleksandrem Abergiem), gdzie walczył zawodowo w zapasach w stylu wolnym - 1 kwietnia 1913 r. zawalczył ze słynnym amerykańskim wrestlerem Frankiem Gotchem, jednakże przegrał to starcie - jednocześnie był to ostatni pojedynek Gotcha w jego karierze wrestlera[2]. Później podróżował przez Japonię i Chiny, by w 1917 r. trafić do Cesarstwa Rosyjskiego - tam uczestniczył w turnieju, który odbył się w Tallinie. Niedługo potem przeniósł się na południe Rosji i osiadł w Armawirze.
Otrzymał przydomek „Samsona XX wieku”. Po śmierci stał się legendą i bohaterem narodowym Estonii jako symbol „nadludzkiej” siły i kultury fizycznej. Pisarz Kalle Voolaid napisał o nim w następujący sposób: „Pewnego gorącego i słonecznego letniego dnia Lurich siedział na zboczu wzgórza w Väike-Maarja, a kiedy upał stawał się dla niego zbyt uciążliwy, zbiegł do doliny, by odświeżyć się chłodną źródlaną wodą. Podczas biegu uderzył stopą o głaz i upadł na kamień. Potem wstał, podszedł do źródła, włożył nogi i ręce do wiosennej wody i umył się. To tam otrzymał wielką siłę, wziął tę skałę, o którą uderzył nogą i bawił się nią jak ziemniakiem. O tej skale mówi się, że wciąż jest na skraju wzgórza pamięci Väike-Maarja, pokryta mchem”[3].
W 1912 r. estoński rzeźbiarz Amandus Adamson wykonał rzeźbę z brązu pt. „Mistrz” (est. Tšempion), która przedstawiała Goerga Luricha. Adamson wygrał tym dziełem olimpijski konkurs artystyczny, który odbył się wtedy w Paryżu[4]. Adamson wykonał również inną rzeźbę inspirowaną postacią Luricha pt. „Kalevipoeg u Bram Piekieł” (est. Kalevipoeg põrgu väravas).
Georg Lurich zmarł w wieku 43 lat, 22 stycznia 1920 na dur brzuszny. Został pochowany na cmentarzu niemieckim w Armawirze w masowym grobie z innymi mniej znanymi zapaśnikami.
W jego rodzinnej miejscowości Väike-Maarja znajduje się monument upamiętniający jego osobę. Od 1956 r. odbywa się również Międzynarodowy Memoriał im. Georga Luricha w zapasach w stylu klasycznym.
Przypisy
- ↑ Georg Lurich. lurich.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-23)]., lurich.de (strona zarchiwizowana), [dostęp: 2019-06-22].
- ↑ Amateur Wrestling Collectibles Gallery Historic World Champions, wrestlingsbest.com, [dostęp: 2019-06-22].
- ↑ K. Voolaid, The phenomenon of an athlete. Georg Lurich from a historical figure to the hero of folk tales, lepo.it.da.ut.ee, [dostęp: 2019-06-22].
- ↑ Georg Lurich - legendary Estonian sportsman and outstanding propagator of physical culture, vapsid.weebly.com, [dostęp: 2019-06-22].
Linki zewnętrzne
- Biografia Georga Luricha. lurich.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-23)]., lurich.de (strona zarchiwizowana), [dostęp: 2019-06-22].