Gregor Erhart
Gregor Erhart (ur. 1470 w Ulm, zm. 1540 w Augsburgu) – niemiecki snycerz, rzeźbiarz doby późnego gotyku, jeden z przedstawicieli tzw. szkoły ulmskiej. Był synem Michela Erharta, bratem Bernharta Erharta i ojcem Paula Erharta.
Michel, jego ojciec, prowadził warsztat w Ulm, gdzie Gregor podjął pierwsze kroki w działalności rzeźbiarskiej. Nie jest pewne, co wyszło spod jego dłuta w mieście skupionym wokół katedry, która wówczas była punktem odniesienia dla artystów z miasta w Szwabii. W 1494 przeniósł się do Augsburga, mającego wówczas statut Wolnego Miasta Rzeszy. Założył tam dobrze prosperujący warsztat, w którym wychował się m.in. Adolf Daucher, znany jako „Kistler” (tzn. artysta snycerz). W Augsburgu Gregor Erhart działał na rzecz duchowieństwa klasztoru i kościoła św. Maurycego. W 1496 został mistrzem cechu rzeźbiarzy, odnotowany w późniejszej kronice jako Ingeniosus magister.
Dzieła
- Figura Madonny w kościele św. Afry i Ulryka w Augsburgu.
- Madonna w płaszczu opiekuńczym stanowiąca ołtarz główny kościoła klasztornego w Kaisheim (Bawaria), 1502-1504 (zniszczona w Berlinie w 1945).
- Madonna z Dzieciątkiem w kolegiacie w Überlingen.
- Figura Marii Magdaleny wykonana ok. 1500/1510, obecnie w zbiorach paryskiego Luwru.
- Vanitas – żeńskie personifikacje trzech etapów życia (ok. 1500, w zbiorach Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu w Wiedniu).
Prawdopodobny jest też udział Gregora Erharta przy pracach nad ołtarzem głównym w kościele klasztornym w Blaubeuren, którego rzeźby wykonał jego ojciec.
Bibliografia
- Barbara Maier-Lörcher, Meisterwerke Ulmer Kunst, wyd. Überarb. Neuaufl, Ostfildern: Süddt. Verl.-Ges. Ulm im Thorbecke-Verl, 2004, ISBN 3-7995-8004-2, OCLC 76555695.
- Hans Koepf Hans Multscher und die Ulmer Plastik, [w:] Schwäbische Kunstgeschichte, t. 3, Konstanz 1963, s. 15-20
- Andrzej Dulewicz Encyklopedia sztuki niemieckiej, Warszawa 2002, ISBN 83-221-0738-2, ISBN 83-01-13637-5
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Gregor Erhart , Licencja: CC BY-SA 3.0
Mary Magdalene. Lime tree wood and polychromy, 16th century. Part of the feet were restored in the 19th century.