Irm Hermann

Irm Hermann
Ilustracja
Na festiwalu Donaufestival w Krems w 2008
Data i miejsce urodzenia

4 października 1942
Monachium

Data i miejsce śmierci

26 maja 2020
Berlin

Irm Hermann, właśc. Irmgard Hermann (ur. 4 października 1942 w Monachium, zm. 26 maja 2020 w Berlinie[1]) – niemiecka aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, również reżyserka i producentka.

Życiorys

Najbardziej znana jest ze swojej aktorskiej współpracy z Rainerem Wernerem Fassbinderem, z którym w czasie swojego pobytu w Monachium nakręciła kilkanaście filmów. Była, obok m.in. Hanny Schygulli, stałą członkinią grupy aktorskiej Fassbindera, brała udział w tworzeniu tzw. Antyteatru (Antiteater). Fassbindera poznała w 1965, pracując jako sekretarka w firmie ADAC (wynajem samochodów). W jego filmach grywała często role kobiet drobnomieszczańskich, sfrustrowanych, neurotycznych. Do jej najbardziej pamiętnych występów należy zaliczyć role Irmgard Epp w Handlarzu czterech pór roku, za którą otrzymała Niemiecką Nagrodę Filmową, oraz Marlene w Gorzkich łzach Petry von Kant, gdzie nie wypowiada ani jednego słowa.

Z wykształcenia jest ekonomistką. W wywiadach wielokrotnie przyznawała, że to Fassbinder zrobił z niej aktorkę, „oszlifował”, był jej mistrzem i że to od niego nauczyła się aktorstwa. Po siedmiu latach współpracy zdecydowała się jednak odejść z grupy reżysera, jak sama przyznawała, zmęczona morderczym trybem pracy, tyranią panującą na planie, podobieństwem otrzymywanych ról, tęskniąca za „normalnym” życiem. W 1975 wyjechała z Monachium i osiedliła się w Berlinie. Tam wyszła za mąż za autora sztuk dla dzieci Dietmara Roberga, z którym ma dwóch synów. Występowała m.in. na deskach berlińskiej Freie Volksbühne. Na swoim koncie ma około 100 ról filmowych.

Filmografia (w filmach Fassbindera)

  • 1966: Miejski włóczęga (Der Stadtstreicher)
  • 1969: Miłość jest zimniejsza niż śmierć (Liebe ist kälter als der Tod), również jako producentka
  • 1969: Dzieciorób (Katzelmacher)
  • 1970: Bogowie zarazy (Götter der Pest)
  • 1970: Amerykański żołnierz (Der Amerikanische Soldat)
  • 1970: Dlaczego pan R. oszalał? (Warum läuft Herr R. Amok?)
  • 1971: Pionierzy z Ingolstadt (Pioniere in Ingolstadt) (TV)
  • 1972: Osiem godzin nie czyni dnia (Acht Stunden sind kein Tag) (TV)
  • 1972: Gorzkie łzy Petry von Kant (Die bitteren Tränen der Petra von Kant)
  • 1972: Handlarz czterech pór roku (Der Händler der vier Jahreszeiten)
  • 1973: Wildwechsel (TV), również jako asystentka reżysera
  • 1974: Opowieść o Effi Briest (Effi Briest)
  • 1974: Strach zżerać duszę (Angst essen Seele auf)
  • 1974: Nora Helmer (TV)
  • 1975: Prawo silniejszego (Faustrecht der Freiheit) (1975), również jako asystentka reżysera
  • 1975: (Angst vor der Angst)
  • 1975: Matka Küsters idzie do nieba (Mutter Küsters Fährt zum Himmel)
  • 1977: Kobiety w Nowym Jorku (Frauen in New York)
  • 1980: Berlin Alexanderplatz
  • 1981: Lili Marleen

Wybrana filmografia po 1975 (bez udziału Fassbindera)

Nagrody

  • 1972: Niemiecka Nagroda Filmowa (Złoto) dla najlepszej aktorki za rolę w „Handlarzu czterech pór roku”
  • 1983: Niemiecka Nagroda Filmowa (Złoto) dla najlepszej aktorki za rolę w „Die weiße Rose”
  • 2000: MFF Berlin (Srebrny Niedźwiedź) za rolę w „Paradiso – siedem dni z siedmioma kobietami”

Przypisy

  1. ↑ Film- und Theater-Schauspielerin Irm Hermann im Alter von 77 Jahren gestorben, rbb24.de [dostęp 2020-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-28] (niem.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

IrmHermann.jpg
Autor: User: angelika maria boes, Licencja: CC BY-SA 3.0
German actress for movie, theater and TV