Karol Szczeciński

Karol Szczeciński
Data i miejsce urodzenia

14 października 1911
Łódź

Data i miejsce śmierci

9 czerwca 1995
Warszawa

Zawód

operator, reżyser

Lata aktywności

1945–1980

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi
Karol Szczeciński podczas kręcenia filmu Powódź (1947)

Karol Szczeciński (ur. 14 października 1911 w Łodzi, zm. 9 czerwca 1995 w Warszawie) – polski reżyser i operator filmowy.

Życiorys

Syn Michała. Uczył się w szkole zawodowej, gdzie zdobył zawód fotografika, wiedzę praktyczną w tym zakresie nabył w zakładzie fotograficznym prowadzonym przez brata. W 1937 założył własne atelier fotograficzne i prowadził je do wybuchu II wojny światowej. Od lutego 1945 był zawodowo związany z Czołówką Filmową Wojska Polskiego, dokumentował ważne wydarzenia powojenne, m.in. proces norymberski, ekshumacje na ulicach Warszawy, ruiny tego miasta, ingres kardynała Augusta Hlonda na metropolitę warszawsko-gnieźnieńskiego. Od 1947 był operatorem Polskiej Koniki Filmowej oraz Wytwórni Filmów Dokumentalnych i Fabularnych. Za film Powódź, zawierający ujęcia zerwania mostów na Wiśle, w marcu 1947 otrzymał na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Cannes „Grand Prix” w kategorii filmów dokumentalnych. W 1953 otrzymał zespołową Nagrodę Państwową III stopnia dla zespołu Polskiej Kroniki Filmowej „za dotychczasowe osiągnięcia filmowe”, a rok później Złoty Krzyż Zasługi[1]. Udokumentował Wyścigi Pokoju, budowę warszawskiego Pałacu Kultury i Nauki. W 1975 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski z okazji trzydziestolecia kinematografii w Polsce Ludowej. Specjalizował się w zdjęciach lotniczych, został wystrzelony z katapulty myśliwca i całe to wydarzenie filmował, wykonywał zdjęcia lecąc w odrzutowcu przekraczającym barierę dźwięku.

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

K. Szczeciński - Film nr 27 - 1947-11-15.JPG
Karol Szczeciński, operator Polskiej Kroniki Filmowej podczas kręcenia filmu 'Powódź"