Mária Pisárčiková
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie | językoznawczyni |
Narodowość | słowacka |
Alma Mater |
Mária Pisárčiková (ur. 23 stycznia 1937 w miejscowości Hul, okr. Nowe Zamki[1]) – słowacka językoznawczyni. Jej działalność naukowo-badawcza koncentruje się na leksykologii, leksykografii i problematyce kultury języka[1][2].
W latach 1954–1959 studiowała język słowacki i rosyjski na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie[1]. W 1965 r. uzyskała „mały doktorat” (PhDr.)[3]. W okresie 1958–1961 pełniła funkcję redaktorki muzycznej Československého Rozhlasu w Bratysławie[1]. W 1962–1966 była pracownikiem Instytutu Języka Słowackiego, w latach 1967–1995 zaś pracownikiem Instytutu Językoznawstwa im. Ľudovíta Štúra[2]. W latach 1996–1999 należała do Centralnej Rady Językowej[2].
Autorka bądź współautorka licznych prac naukowych. Wniosła także wkład w słownikarstwo[1][2].
Wybrana twórczość
- Pravidelné jazykové rubriky ako prostriedok pestovania kultúry reči (1986)
- Relaxujeme sa, saunujeme sa alebo relaxujeme, saunujeme? (1986)
- Kto tvorí jazyk? (1987)
- Miesto subštandardných slov v slovnej zásobe (1988)
- Synonymický slovník slovenčiny (współautorstwo, 1995)
Przypisy
- ↑ a b c d e Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 320, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
- ↑ a b c d Mária Pisárčiková – životopis, Databáze knih [dostęp 2019-07-21] (cz.).
- ↑ Mária Pisárčiková, Rod. Gajdošová, Jazykovedný ústav Ľudovíta Štúra Slovenskej akadémie vied [dostęp 2020-01-13] (słow.).