Otaru

Otaru

Nazwa japońska Kanji 小樽市 Transkrypcja Hepburna Otaru-shi
Herb Flaga
Państwo	Japonia
Prefektura	Hokkaido
Burmistrz	Toshiya Hazama
Powierzchnia	243,83[1] km²
Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość	111 422[2] 457 os./km²
Nr kierunkowy	0134
Kod pocztowy	〒047-8660
Symbole japońskie
Drzewo	Japońska biała brzoza (Betula platyphylla var. japonica)
Kwiat	Różanecznik
Ptak	Treron złotolicy (Treron sieboldii)
Położenie na mapie Japonii Otaru
43°11′N 141°00′E/43,183333 141,000000
Strona internetowa
Portal Japonia

Otaru (jap. 小樽市 Otaru-shi) – miasto portowe w podprefekturze Shiribeshi, w Japonii, w zachodniej części wyspy Hokkaido, nad zatoką Ishikari (Morze Japońskie)^[3]. Miasto ma powierzchnię 243,83 km^{2 [4]}. W 2020 r. mieszkały w nim 111 422 osoby, w 52 704 gospodarstwach domowych^[2] (w 2010 r. 131 970 osób, w 57 700 gospodarstwach domowych)^[5].

Historia

W dalekiej przeszłości była to osada zamieszkiwana przez Ajnów. Nazwa „Otaru” jest pochodzenia ajnuskiego, prawdopodobnie oznaczająca „rzekę biegnącą przez piaszczystą plażę”.

W 1865 roku miejscowość ta została uznana przez siogunat za wioskę. Władze Meiji ustanowiły pierwszy urząd, który był odpowiedzialny za rozwój regionu. W 1880 roku uruchomiono pierwszą linię kolejową na Hokkaido, pomiędzy Otaru i Sapporo. Dekret imperialny z lipca 1899 roku ustanowił Otaru otwartym portem do handlu ze Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią. Spowodowało to, iż Otaru stało się ruchliwym portem, utrzymującym międzynarodowe kontakty handlowe. W szczytowym okresie, od końca XIX do połowy XX wieku, powstało tu wiele filii banków, które utworzyły „Wall Street Północy”^[6][7].

Otaru otrzymało status miejski (-shi) 1 sierpnia 1922 roku.

Od lat 50. XX wieku, gdy przemysł węglowy w mieście zaczął zanikać, status centrum gospodarczego przeniósł się z Otaru do Sapporo^[7].

Kanał Otaru

Kanał Otaru (Otaru Unga) jest symbolem miasta. Był główną częścią ruchliwego portu w pierwszej połowie XX wieku. Towary były rozładowywane z dużych statków na mniejsze, które transportowały towary do magazynów usytuowanych wzdłuż kanału^[8].

Kanał stał się przestarzały, gdy nowoczesne urządzenia doków umożliwiły bezpośredni rozładunek większych statków. Jednakże, dzięki zaangażowaniu mieszkańców część kanału została odrestaurowana w latach 80. XX wieku. Magazyny przekształcono w muzea, sklepy i restauracje^[8].

Kanał jest miejscem spacerów zarówno w ciągu dnia, jak i wieczorami, gdy zapalane są staromodne lampy gazowe, tworzące romantyczną atmosferę^[8].

Przemysł rybny

Przemysł rybny śledzia odegrał ważną rolę w historii Otaru. Większość ryb była przetwarzana na nawóz, a nie do spożycia przez ludzi. Wiodące przedsiębiorstwa rybackie osiągały wysokie zyski do 1950 roku, kiedy zasoby śledzia gwałtownie spadły, a przemysł upadł.

W okresie rozkwitu połowów śledzia powstawały „dwory” śledziowe (nishin goten), budowane przez bogatych rybaków do przetwarzania ryb i jednocześnie miejsce zamieszkania dla siebie i pracowników. Jeden z nich, który powstał pod koniec XIX wieku zachował się do dziś i można go zwiedzać^[9].

Festiwal śnieżnych świateł

Kanał służy również jako główny ciąg miasta w czasie „Festiwalu Drogi Śnieżnego Światła” (jap. Otaru Yuki Akari no Michi; ang. Snow Light Path Festival), który odbywa się co roku w lutym. Miasto ozdabiają przez dziesięć dni światła i małe rzeźby ze śniegu, zazwyczaj w tym samym czasie, co pobliski Festiwal Śniegu w Sapporo. Dzięki temu turyści mogą zobaczyć oba festiwale podczas tej samej podróży^[10].

Znani sportowcy z Otaru

Tutaj urodzili się skoczkowie narciarscy: Kazuya Yoshioka, Tokio Kubo i skoczkini Yoshiko Yoshiizumi.

Miasta partnerskie

• Rosja: Nachodka, Chołmsk
• Nowa Zelandia: Dunedin

Galeria

• 

  Panorama Otaru i zatoki Ishikari, widok z góry Tengu

• 

  Uliczka handlowa

• 

  (c) Nagono, CC BY-SA 3.0

  Otaru zimą

• 

  Kanał Otaru, festiwal śnieżnych świateł

• 

  Światła wzdłuż kanału Otaru

• 

  Góra Tengu wznosząca się na miastem

Zobacz też

• Strona informacyjna biur turysrtcznych (ang.)
• Przewodnik po mieście. city.otaru.lg.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-23)]. (ang.)

Przypisy

Bibliografia

• Geospatial Information Authority of Japan: 令和3年 全国都道府県市区町村別面積調 (1月1日時点) (Reiwa 3rd year Area adjustment by prefecture, city, ward, town, and village (As of January 1)). gsi.go.jp, 2021. [dostęp 2021-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-05)]. (jap.).
• Statistics Bureau, Ministry of Internal Affairs and Communications: Preliminary Counts of the Population and Households. [w:] 2020 Population Census [on-line]. e-stat.go.jp Portal Site of Official Statistics of Japan, 2021. [dostęp 2021-07-28]. (ang.).
• 平成22年国勢調査 – 人口速報集計結果 (2010 Census - Population Bulletin Aggregation Results). e-stat.go.jp Portal Site of Official Statistics of Japan, 2011. [dostęp 2021-07-28]. (jap.).

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa miasta