Pałahicze

Pałahicze
Палагичі
Państwo	Ukraina
Obwód	iwanofrankiwski
Rejon	tłumacki
Populacja ; • liczba ludności	; 1 284
Nr kierunkowy	+380 03479
Kod pocztowy	78015
	Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego Pałahicze
	Położenie na mapie Ukrainy (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pałahicze
	48°54′10″N 24°59′44″E/48,902778 24,995556
	Portal Ukraina

Pałahicze (Połahicze^[1], ukr. Палагичі, Pałahyczi) – wieś na Ukrainie, w obwodzie iwanofrankowskim, w rejonie tłumackim.

Historia

Wojskowy na stacji Pałahicze

W Haliczu 20 grudnia 1463 szlachcic Paweł Kuropatwa z Pałahicz podpisał dokument, w którym Ihnat ze wsi Kutyszcze, sędzia, i Piotr z Siemiakowiec, podsędek ziemski halicki, poświadczają, że Stanisław z Chodcza, wojewoda podolski i starosta halicki, sprzedał Grzegorzowi z Sanoka, arcybiskupowi lwowskiemu, wieś swoją dziedziczną za 300 grzywien zwykłej monety^[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym Pałahicze były własnością Dzieduszyckich.

Do 1945 w Polsce^[3], w województwie stanisławowskim, w powiecie tłumackim, w gminie Oleszów.

Przez wieś dawniej przechodziła linia kolejowa ze Stanisławowa do Husiatyna, część Galicyjskiej Kolej Transwersalnej. W latach 30. XX wieku najtańszy bilet trzeciej klasy z Tłumacza do Pałahicz kosztował 30 groszy^[4].

Ludzie związani z Pałahiczami

Alfred Doschot (zm. 21 czerwca 1918 w 43 roku życia^[5]) – właściciel dóbr Pałahicze^[6]
Oktaw Doschot – właściciel dóbr Pałahicze, członek rady powiatowej w Tłumaczu z kurii większej właśności (m.in. w 1890)^[7]
Henryk Rodakowski - polski malarz, w Pałahiczach stworzył m.in. "Album Pałahickie"^[8]

Zobacz też

Kolej Tłumacz – Pałahicze

Przypisy

↑ Przyjechali. „Kurjer Lwowski”. 121, s. 3, 2 maja 1893.
↑ B. R.: Pałahicze. W: Słownik geograficznym Królestwa Polskiego, s. 832.
↑ Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).
↑ Roman Czorneńki. Rozwój transportu w Galicji na przykładzie województwa stanisławowskiego w latach 1921–1939 [w] Prace Historyczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2015, Nr 142 (3), s. 481.
↑ † Alfred Doschot. „Kurjer Lwowski”. 294, s. 5, 29 czerwca 1918.
↑ Korespondencje. Tłumacz. „Kurjer Stanisławowski”. 943, s. 1, 18 października 1903.
↑ Listy z kraju. Tłumacz. „Kurjer Lwowski”. Dodatek do Nr 271, s. 1, 29 września 1890.
↑ Stefania Kozakowska-Krzysztofowicz, Franciszek Stolot: Historia malarstwa polskiego. Kraków: Ryszard Kluszczyński, 2000, s. 159. ISBN 83-88080-44-X.

Linki zewnętrzne

Pałahicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 831 .
Pałahicze na stronie Rady Najwyższej Ukrainy (ukr.)

[1] Przyjechali. „Kurjer Lwowski”. 121, s. 3, 2 maja 1893.

[2] B. R.: Pałahicze. W: Słownik geograficznym Królestwa Polskiego, s. 832.

[3] Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).

[4] Roman Czorneńki. Rozwój transportu w Galicji na przykładzie województwa stanisławowskiego w latach 1921–1939 [w] Prace Historyczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2015, Nr 142 (3), s. 481.

[5] † Alfred Doschot. „Kurjer Lwowski”. 294, s. 5, 29 czerwca 1918.

[6] Korespondencje. Tłumacz. „Kurjer Stanisławowski”. 943, s. 1, 18 października 1903.

[7] Listy z kraju. Tłumacz. „Kurjer Lwowski”. Dodatek do Nr 271, s. 1, 29 września 1890.

[klu-8] Stefania Kozakowska-Krzysztofowicz, Franciszek Stolot: Historia malarstwa polskiego. Kraków: Ryszard Kluszczyński, 2000, s. 159. ISBN 83-88080-44-X.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne