Parafia św. Elżbiety we Wrocławiu (ul. Grabiszyńska)
Kościół parafialny | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Adres | ul. Grabiszyńska 103 |
Data powołania | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Archidiecezja | |
Dekanat | |
Kościół | Kościół św. Elżbiety we Wrocławiu (ul. Grabiszyńska) |
Proboszcz | Ks. Janusz Jastrzębski |
Wspomnienie liturgiczne | 17 listopada |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°06′03,815″N 17°00′23,508″E/51,101060 17,006530 | |
Strona internetowa |
Parafia Świętej Elżbiety we Wrocławiu (ul. Grabiszyńska) znajduje się w dekanacie Wrocław-Śródmieście w archidiecezji wrocławskiej. Jej proboszczem jest ks. Janusz Jastrzębski. Obsługiwana przez księży archidiecezjalnych. Mieści się przy ulicy Grabiszyńskiej, a kościołem parafialnym jest świątynia pw. św. Elżbiety.
Erygowana w 1899[1]. Podczas oblężenia Wrocławia, w połowie marca 1945 wojsko niemieckie spaliło i wysadziło plebanię, a także wieżę kościoła parafialnego w ramach przygotowywania w tym rejonie pozycji obronnych[2]. W efekcie upadku wieży doszło do zniszczeń w obrębie samego kościoła. Żołnierze zniszczyli też wówczas znaczną część wyposażenia kościoła i plebanii[3]. Pracę parafii i nabożeństwa wznowiono na początku czerwca. Od 1946 liturgię sprawowano tu również po polsku. Niemieckie nabożeństwa ustały wraz z emigracją do Niemiec w sierpniu 1947 dotychczasowego proboszcza G. Bartscha[4]. Od lutego 1946 do końca sierpnia 1947 parafię podporządkowano jezuitom, którzy zajmowali się tu potrzebami religijnymi polskich parafian. Później posługę pełnił ksiądz diecezjalny, a od stycznia 1948 do 1951 franciszkanie[5]. Od lipca 1951 jest kierowana przez księży diecezjalnych[6].
Od 1960 r. przy parafii pracują siostry Felicjanki, m.in. prowadząc katechezy, zajmując się administracją i pracami gospodarczo-porządkowymi[7].
W 1972 r. w parafii powołano duszpasterstwo akademickie[8], a w 1977 bibliotekę parafialną, która w 2006 r. posiadała ok. 18 tys. książek i prawie 3 500 czytelników[9]. W parafii od początku lat 80.: działały chóry i zespoły muzyczne, często kilka jednocześnie, wypożyczalnia i klub filmów (później też innych nośników) video oraz organizowano liczne wystawy malarstwa, grafiki, fotografii, w 1996 otworzono galerię sztuki współczesnej[10]. Prowadzono też regularne wykłady popularyzujące różne dziedziny wiedzy teologicznej i związanej z nauką Kościoła, a także historycznej[11].
W połowie 1984 rozpoczęto budowę domu parafialnego, oddając go do użytku w listopadzie 1988 r[12]. W 1985 kupiono w Jugowicach dom, który wyremontowano i przebudowano celem urządzenia tam bazy wypoczynkowo - rekolekcyjnej dla młodzieży z parafii[13]. W 1990 parafia otrzymała w użytkowanie, a w 1992 r. na własność, budynek z parkiem w Jelczu-Laskowicach, przeznaczając go na dom seniorów[14].
Zasięg parafii
Do parafii należą wierni z Wrocławia mieszkający przy ulicach: Altanowej, Brązowej, Cynowej, Grabiszyńskiej (nr 9-131, 2-170), Grochowej (nr 24-34, 25-31), Jemiołowej (nr 12-34, 13-35), Kłośnej, Kolejowej (nr 57, 59, 61), Lwowskiej (nr 2-42, 3-43), Lubuskiej (54-84, 111-115), Manganowej, Miedzianej, Mosiężnej, Niklowej, Ołowianej, Oporowskiej, Pereca, pl. Pereca, Pochyłej, Prostej (nr 2-14), pl. Srebrny, Stalowej (nr 11-93, 52-92), Spiżowej, Szczęśliwej (nr 1-31, 2-36), Szpitalnej, Tęczowej (nr 27-69, 24-50), Wysokiej, Zdrowej, Zaporoskiej (nr 25-33) i Żelaznej (nr 37-55, 38-78).
Liczebność parafii
Pod koniec 1907 r. liczyła 11 700 wiernych[1]. Po 1941 liczebność parafian szybko rosła do 18 000 osób, gdyż, tak samo jak w innych rejonach Wrocławia, osiedlali się tu ludzie uciekający z bombardowanych miast zachodnich i centralnych Niemiec[15]. Tuż przed rozpoczęciem oblężenia Wrocławia olbrzymia większość parafian opuściła Wrocław w związku z zarządzoną ewakuacją[16]. Pozostali niemieccy parafianie zostali wysiedleni do schyłku lata 1947. Od kapitulacji miasta przybywali tu natomiast nowi parafianie z Polski[17]. W 1951 było - 4000, w 1963 - 10 000, w 1970 - 30 000 wiernych[18].
Proboszczowie parafii
- Paul Zimbal (1900 - 1926)[19]
- Johann Moerkeg (1926 - 1933)[19]
- Brunon Krause (1933 - 1943)[19]
- Georg Bartsch(1943 - 1947)[19]
- Feliks Kokoszka (1947 - 1948)[19]
- Hieronim Galas (1948 - 1950)[19]
- Benedykt Porzycki (1950 - 1951)[19]
- Roman Karapczyński (1951 - 1977)[19]
- Franciszek Głód (1977 - 2014[19][20]
- Janusz Jastrzębski (od 2015)[20]
Przypisy
- ↑ a b Historia parafii na jej oficjalnej stronie [1]
- ↑ Głowiński s. 29, 30, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Głowiński s. 31
- ↑ Głowiński s. 33, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak s. 39, 40, 53, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak s. 54, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Kołtan s. 110-115, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak s. 60, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak, Zarys dziejów Biblioteki Parafialnej, s. 125 i 132, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak s. 95-98, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak s. 98-104, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak s. 89, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak s. 91, 92, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak s. 92, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Głowiński s. 26, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Głowiński s. 29, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Głowiński s. 48, 49, 50, 51, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ Maliniak s. 64, w: Żerelik & Maliniak
- ↑ a b c d e f g h i Błaszczyk. Wykaz proboszczów i wikarych parafii św. Elżbiety we Wrocławiu s. 133-134. W: Żerelik & Maliniak
- ↑ a b Historia parafii na stronie parafii [2]
Bibliografia
- Dzieje Parafii Świętej Elżbiety przy ul. Grabiszyńskiej we Wrocławiu, red. Rościsław Żerelik, Jarosław Maliniak, Wyd. Gajt, Wrocław 2008.
- Opis parafii
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa Wrocławia, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of [[:en:Lower Silesian Voivodeship]Lower Silesian Voivodeship]], Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.9134 N
- S: 49.9809 N
- W: 14.7603 E
- E: 17.9091 E
Japanese map symbol "Church". U+26EA