Pierre Antoine Daru
| ||
 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 12 stycznia 1767 Montpellier | |
| Data i miejsce śmierci | 5 września 1829 Meulan | |
| Zawód, zajęcie | polityk | |
| Odznaczenia | ||
       | ||
Pierre Antoine Noël Bruno hr. Daru (ur. 12 stycznia 1767 w Montpellier, zm. 5 września 1829 w Meulan) – francuski finansista, literat i polityk[1].
Od 1795 był szefem intendentury wojskowej Wielkiej Armii. Minister stanu i pełnomocnik z ramienia Napoleona Bonapartego podczas układów pokojowych w Preszburgu, w Tylży i w Wiedniu. W latach 1805, 1807 i 1809 piastował stanowisko generalnego intendenta w Prusach i Austrii. W 1818 mianowany Parem Francji, od 1828 członek Akademii Francuskiej[2].
Legionista (Kawaler) w 1803[3], Komendant (Komandor) w 1805[4], Wielki Oficer w 1811[5], udekorowany w 1813 Wielkim Orłem (Krzyżem Wielkim) Orderu Legii Honorowej[6] i Krzyżem Wielkim Orderu Zjednoczenia w 1812[5]. Kawaler polskiego Orderu Orła Białego w 1807[7] i Komandor saskiego Orderu Wojskowego św. Henryka[5].
Napisał m.in.:
- Histoire de la République de Venise (7 tomów, Paryż, 1819)
- Histoire de Bretagne (3 tomy, Paryż, 1826)
- Discours en vers sur les facultés de l'homme (Paryż, 1825)
- Astronomie (poemat dydaktyczny, Paryż, 1820)
Przypisy
- ↑ Pierre Antoine Noël Bruno, Count (ang.). W: Encyclopædia Britannica 1911 [on-line]. [dostęp 2017-10-11].
- ↑ Daru. W: Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga [on-line]. [dostęp 2017-10-11].
- ↑ Pierre Daru (fr.). patrimoinelyceegfaure.fr. [dostęp 2017-10-11].
- ↑ Almanach Impérial. Paryż: 1805, s. 92. (fr.)
- ↑ a b c Almanach Impérial. Paryż: 1813, s. 147, 166, 178, 179. (fr.)
- ↑ Almanach Royal. Paryż: 1816, s. 428. (fr.)
- ↑ Marta Męclewska (oprac.): Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008. Zamek Królewski w Warszawie, 2008, s. 281. ISBN 978-83-7022-178-2.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Order Wojskowy św. Henryka (Saksonia).
(Militär-Sankt-Heinrichs-Orden)
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre Impérial de la Réunion. 1811-1814