Édouard Louis
Édouard Louis Warszawa, 7 grudnia 2019 | |
Data i miejsce urodzenia | 30 października 1992 |
---|---|
Narodowość | francuska |
Język | francuski |
Alma Mater | École normale supérieure de Paris |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
Historia przemocy |
Édouard Louis (ur. Eddy Bellegueule, 30 października 1992 w Abbeville) – francuski pisarz.
Życiorys
Louis urodził się 30 października 1992 roku[1] w ubogiej rodzinie pracownika fabryki w prowincjonalnej miejscowości Hallencourt. Młodego Louisa w domu i wśród rówieśników wyśmiewano i poniżano za to, że odbiegał od tradycyjnego wzorca męskości, ponieważ poruszał się w „kobiecy” sposób i nie podzielał zainteresowań lokalnych chłopców i mężczyzn. Jako pierwsza osoba w rodzinie czytał książki i ukończył studia wyższe. By zdystansować się od rodziny i środowiska, w którym się wychował, wyjechał na studia do Paryża i zmienił nazwisko[2][3].
Louis rozpoczął socjologię w 2012 roku na École normale supérieure. Na studiach zainteresował się twórczością Toni Morrison, Jamesa Baldwina i Didiera Eribona[3]. W wieku 22 lat zadebiutował powieścią Koniec z Eddym, w której opisał skrajną biedę i trudne dorastanie w Hallencourt. Louis zaczął pisać książkę gdy miał 18 lat; rok po tym, jak przeczytał pierwszą w życiu powieść[4]. Autobiograficzna powieść szybko zdobyła dużą popularność i przychylność krytyki: sprzedała się w ponad 300.000 egzemplarzy, została nominowana do prestiżowej Nagrody Goncourtów i przetłumaczona na 25 języków[5][6]. Na kanwie powieści powstała adaptacja teatralna i filmowa[4].
W 2016 roku ukazała się druga autobiograficzna powieść Louisa. Historia przemocy opisuje noc wigilijną, podczas której przypadkowe spotkanie na ulicy doprowadziło do spędzenia nocy z nieznajomym, który później okradł i zgwałcił Louisa. W powieści przedstawiono także konsekwencje tamtej nocy: kolejne dni i miesiące, podczas których toczyła się powolna i bezduszna procedura policyjna dotycząca zajścia. Większość historii opowiedziana jest słowami Clary, siostry bohatera, która relacjonuje wydarzenia swojemu milczącemu mężowi[3]. W 2019 roku powieść została zaadaptowana na potrzeby teatru przez Jana Czaplińskiego i wystawiona w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie, w reżyserii Eweliny Marciniak. W roli głównej wystąpił Piotr Nerlewski[7].
Trzecia powieść Louisa, Qui a tué mon père (pol. Kto zabił mojego ojca), jest zarzutem wobec polityków i systemu zasiłków, przez które unieruchomiony przez wypadek w fabryce ojciec Louisa został najpierw oceniony jako niezdolny do pracy, lecz potem pozbawiony zapomogi, ponieważ jego stan uznano za wystarczający do zamiatania ulic[8].
Louis określa przemoc jako temat przewodni swojej twórczości. Jego książki zostały przetłumaczone na 30 języków[8].
Twórczość
- 2014: En finir avec Eddy Bellegueule – pol.: Koniec z Eddym. Joanna Polachowska (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Pauza, 2019. ISBN 978-83-953523-8-6.
- 2016: Histoire de la violence – pol.: Historia przemocy. Joanna Polachowska (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Pauza, 2018. ISBN 978-83-949414-6-8.
- 2018: Qui a tué mon père
Przypisy
- ↑ Louis, Bibliothèque nationale de France [dostęp 2019-06-28] (fr.).
- ↑ Todd Gillespie , Who Killed My Father by Édouard Louis — a warning to France’s elite, „Financial Times”, 22 lutego 2019 [dostęp 2019-06-28] (ang.).
- ↑ a b c Tobias Grey , For the French Author Édouard Louis, His Books Are His Weapon, „The New York Times”, 19 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-06-28] (ang.).
- ↑ a b Angelique Chrisafis , Édouard Louis: 'I want to be a writer of violence. The more you talk about it, the more you can undo it', „The Guardian”, 9 czerwca 2018, ISSN 0261-3077 [dostęp 2019-06-28] (ang.).
- ↑ Ane Farsethås , The State of the Political Novel: An Interview with Édouard Louis, „The Paris Review”, 3 maja 2016 [dostęp 2019-06-28] (ang.).
- ↑ Édouard Louis, Wydawnictwo Pauza [dostęp 2019-06-28] (pol.).
- ↑ Marcelina Obarska , "Historia przemocy", reż. Ewelina Marciniak, Culture.pl [dostęp 2020-02-24] (pol.).
- ↑ a b Pauline Block , “Macron should be punished”: Edouard Louis on poverty, violence, and the gilets jaunes, „New Statesman”, 20 lutego 2019 [dostęp 2019-06-28] (ang.).
- ISNI: 0000 0004 1036 4553
- VIAF: 300174885
- LCCN: no2013071820
- GND: 104940811X
- NDL: 001202787
- BnF: 16684721j
- SUDOC: 168539357
- NKC: xx0220680
- BNE: XX5494494
- NTA: 377440639
- BIBSYS: 14039855
- CiNii: DA18444875
- Open Library: OL7279624A
- PLWABN: 9810652327905606
- NUKAT: n2014191297
- J9U: 987007419149305171
- PTBNP: 1610408
- LNB: 000265250
- NSK: 000729357
- BLBNB: 001506159
- WorldCat: lccn-no2013071820
Media użyte na tej stronie
Autor: Mariusz Kubik, Licencja: CC BY 4.0
Édouard Louis, né Eddy Bellegueule, est un écrivain français, né le 30 octobre 1992 à Amiens. He lives in Paris, France