Antoni Mironowicz

Antoni Mironowicz
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

30 października 1959
Białystok

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: historia Europy Środkowej i Wschodniej
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1990
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Habilitacja

1997
Katolicki Uniwersytet Lubelski

Profesura

22 kwietnia 2002

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Antoni Mironowicz (ur. 30 października 1959 w Białymstoku) – polski historyk i działacz społeczny narodowości białoruskiej, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu w Białymstoku.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Humanistycznym Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. W 1990 uzyskał stopień naukowy doktora na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, na podstawie pracy Podlaskie ośrodki i organizacje prawosławne w końcu XVI i XVII wieku, a w 1997 habilitował się na Wydziale Humanistycznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Prawosławie i unia za panowania Jana Kazimierza. W 2002 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Promotor pracy doktorskiej m.in. Urszuli Pawluczuk[1].

Zawodowo związany z Uniwersytetem w Białymstoku, od 1998 jako profesor nadzwyczajny, a od 2006 na stanowisku profesora zwyczajnego. Objął funkcję kierownika Katedry Historii Kultur Pogranicza w Instytucie Historii UwB. Wykładał także w Wyższej Szkole Administracji Publicznej w Białymstoku.

Specjalizuje się w problematyce historii Białorusi, historii Europy Środkowej i Wschodniej, historii Kościoła prawosławnego, historii nowożytnej, historii Rosji. Wyróżniony przez Stowarzyszenie Wydawców Szkół Wyższych za książkę Kościół prawosławny w dziejach Rzeczypospolitej.

Zaangażowany także w działalność organizacji mniejszości białoruskiej. Zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej Białegostoku (1983–1990), Wojewódzkiej Radzie Narodowej (1988–1990)[2] oraz Radzie Miejskiej (1994–1998; z listy Komitetu Wyborczego Prawosławnych). Był współzałożycielem Białoruskiego Zjednoczenia Demokratycznego, członkiem jego władz, a także kandydatem w wyborach sejmowych w 1993.

W 2002 i 2006 bez powodzenia ubiegał się o mandat do białostockiej rady miasta z listy Białoruskiego Komitetu Wyborczego (w 2002 kandydował także na prezydenta Białegostoku, zajmując 5. miejsce wśród 11 kandydatów[3]). W 2007 kandydował do Sejmu z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego[4], a w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 w okręgu wyborczym Olsztyn z ramienia Platformy Obywatelskiej[5].

W 2005 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[6].

Wybrane publikacje

Autor
  • Podlaskie ośrodki i organizacje prawosławne w XVI i XVII wieku, Białystok 1991.
  • Bractwo Objawienia Pańskiego w Bielsku Podlaskim, Bielsk Podlaski 1994.
  • Prawosławie i unia za panowania Jana Kazimierza, Białystok 1996, 1997.
  • Sobór Świętego Mikołaja w Białymstoku, Białystok 1996.
  • Teodozy Wasilewicz – archimandryta słucki, biskup białoruski, Białystok 1997.
  • Życie monastyczne na Podlasiu, Białystok 1998.
  • Metropolita Józef Nielubowicz Tukalski, Białystok 1998.
  • Ihumen Sawa Palmowski, Białystok 2001.
  • Kościół prawosławny w dziejach dawnej Rzeczypospolitej, Białystok 2001.
  • The Orthodox Church and Byelorussian people, Białystok 2001.
  • Bractwa cerkiewne w Rzeczypospolitej, Białystok 2003.
  • Józef Bobrykowicz – biskup białoruski, Białystok 2003.
  • Kościół prawosławny w państwie Piastów i Jagiellonów, Białystok 2003.
  • Sylwester Czetwertyński biskup białoruski, Białystok 2004.
  • Kościół prawosławny na ziemiach polskich w XIX i XX wieku, Białystok 2005.
  • Diecezja białoruska w XVII i XVIII wieku, Białystok 2008.
Redaktor
  • Kościół prawosławny w Polsce dawniej i dziś, Warszawa 1993.
  • Wilno i Kresy Północno-Wschodnie, Białystok 1996.
  • Księga cudów przed ikoną Matki Bożej w Starym Korninie dokonanych, Białystok 1997.
  • Życie monastyczne w Rzeczypospolitej, Białystok 2001.
  • Szkolnictwo prawosławne w Rzeczypospolitej, Białystok 2002.

Przypisy

  1. ↑ Urszula Pawluczuk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-04-18].
  2. ↑ Radni z ramienia Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego wybrani w wyborach do rad narodowych 19.06.1988, „Tygodnik Polski” nr 29 (297) z 17 lipca 1988, s. 2.
  3. ↑ Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2022-08-31].
  4. ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2022-08-31].
  5. ↑ Serwis PKW – Wybory 2009. [dostęp 2018-04-18].
  6. ↑ M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1026

Bibliografia

  • Prof. dr hab. Antoni Mironowicz. uwb.edu.pl. [dostęp 2018-04-18].
  • Mniejszości narodowe w Polsce. Informator 1994 r., Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, Komisja Mniejszości Narodowych i Etnicznych, Warszawa 1995, s. 180–181.
  • Prof. dr hab. Antoni Mironowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2018-04-18].