Brageprisen

Nagroda została nazwana na cześć nordyckiego boga poetów Brage. Na obrazie powyżej Brage przedstawiony jest razem z Idunn na obrazie romantycznego twórcy Nilsa Johana Blomméra z 1846.

Brageprisen – norweska nagroda literacka, corocznie przyznawana jest przez fundację Den norske bokprisen (Norweska nagroda literacka)^[1], która ma na celu promować nową literaturę norweską.

Brageprisen od 1992 roku przyznawana jest każdej jesieni w następujących kategoriach:

• Literatura piękna dla dorosłych
• Literatura dla dzieci i młodzieży
• Literatura faktu
• Klasa otwarta – zmienia się co roku.

Oprócz tych kategorii, w pierwszych latach przyznawano również nagrodę w kategoriach: Poezja, Podręcznik, Książka ilustrowana i Pozostała literatura.

Laureaci nagrody^[2]

Lektura piękna dla dorosłych

• 1992 – Karsten Alnæs, za Trollbyen
• 1993 – Øystein Lønn, za Thranes metode
• 1994 – Sigmund Mjelve, za Område aldri fastlagt
• 1995 – Ingvar Ambjørnsen, za Fugledansen
• 1996 – Bergljot Hobæk Haff, za Skammen
• 1997 – Liv Køltzow, za Verden forsvinner
• 1998 – Kjartan Fløgstad, za Kron og mynt
• 1999 – Frode Grytten, za Bikubesong
• 2000 – Per Petterson, for I kjølvannet
• 2001 – Lars Saabye Christensen, za Halvbroren (Półbrat)
• 2002 – Niels Fredrik Dahl, za På vei til en venn
• 2003 – Inger Elisabet Hansen, za Trask
• 2004 – Hanne Ørstavik, za Presten (Pastor)
• 2005 – Marita Fossum, za Forestill deg
• 2006 – Dag Solstad, za Armand V. Fotnoter til en uutgravd roman
• 2007 – Carl Frode Tiller, za Innsirkling
• 2008 – Per Petterson, za Jeg forbanner tidens elv (Przeklinam rzekę czasu)
• 2009 – Karl Ove Knausgård, za Min kamp. Første bok (Moja walka. Księga 1)
• 2010 – Gaute Heivoll za Før jeg brenner ned (Zanim spłonę)
• 2011 – Tomas Espedal za Imot naturen
• 2012 – Lars Amund Vaage za Syngja
• 2013 – Ruth Lillegraven za Urd
• 2014 – Rune Christensen za Ensomheten i Lydia Ernemans liv
• 2015 – Lars Saabye Christensen za Magnet (Magnes)^[3]
• 2016 – Monica Isakstuen za Vær snill med dyrene^[4]
• 2017 – Olaug Nilssen za Tung tids tale^[5]
• 2018 – Tore Kvæven za Når landet mørknar^[6]

Literatura dla dzieci i młodzieży

• 1992 – Ragnar Hovland, za Ein motorsykkel i natta
• 1993 – Torill Eide, za Skjulte ærend
• 1994 – Klaus Hagerup, za Markus og Diana. Lyset fra Sirius
• 1995 – Liv Marie Austrem i Akin Düzakin, for Tvillingbror
• 1996 – Eirik Newth, za Jakten på sannheten
• 1997 – Harald Rosenløw Eeg, za Vrengt
• 1998 – Stein Erik Lunde, za Eggg
• 1999 – Erna Osland, za Salamanderryttaren
• 2000 – Rune Belsvik, za Ein naken gut
• 2001 – Anne Birkefeldt Ragde, za Biografien om Sigrid Undset. Ogsaa en ung Pige
• 2002 – Gro Dahle i Svein Nyhus, za Snill (Grzeczna )
• 2003 – Helga Gunerius Eriksen i Gry Moursund, za Flugepapir
• 2004 – Harald Rosenløw Eeg, za Yatzy
• 2005 – Arne Svingen, za Svart elfenben
• 2006 – Stian Hole, za Garmanns sommer (Lato Garmanna)
• 2007 – Linn T. Sunne, za Happy
• 2008 – Johan Harstad, za Darlah – 172 timer på månen
• 2009 – Maria Parr, za Tonje Glimmerdal (ilustracje Åshild Irgens)
• 2010 – Hilde Kristin Kvalvaag, za Fengsla
• 2011 – Inga Sætre, za Fallteknikk
• 2012 – Kari Stai za Jakob og Neikob. Tjuven slår tilbake
• 2013 – Brynjulf Jung Tjønn za Så vakker du er
• 2014 – Annette Münch za Badboy: Steroid
• 2015 – Torun Lian za Reserveprinsesse Andersen (ilustracje Øyvind Torseter)^[3]
• 2016 – Anders N. Kvammen za Ungdomsskolen^[4]
• 2017 – Maria Parr, za Keeperen og havet^[5]
• 2018 – Anna Fiske, za Elven^[6]

Literatura faktu

• 1992 – Arne Forsgren (red), za Rockleksikon
• 1993 – Trond Berg Eriksen, za Reisen gjennom helvete. Dantes inferno
• 1994 – Einar-Arne Drivenes, Marit Anne Hauan i Helge A. Wold, za Nordnorsk kulturhistorie
• 1995 – Espen Dietrichs i Leif Gjerstad, za Vår fantastiske hjerne
• 1996 – Arild Stubhaug, za Et foranskutt lyn. Nils Henrik Abel og hans tid
• 1997 – Anne Wichstrøm, za Kvinneliv, kunstnerliv. Kvinnelige malere i Nørge før 1900
• 1998 – Leif Ryvarden/Klaus Høiland, za Er det liv, er det sopp
• 1999 – Torbjørn Færøvik, za India – Stevnemøte med skjebnen
• 2000 – Johan Galtung, za Johan uten land. På fredsveien gjennom verden
• 2001 – Atle Næss, za Da jorden stod stille – Galileo Galilei og hans tid
• 2002 – Ivo de Figueiredo, za Fri mann. Johan Bernhard Hjort – en dannelseshistorie
• 2003 – Knut Kjeldstadli (red.), za Norsk innvandringshistorie I–III'
• 2004 – Tor Bomann-Larsen, za Folket. Haakon & Maud II
• 2005 – Odd Karsten Tveit, za Krig og diplomati. Oslo–Jerusalem 1978–1996
• 2006 – Bent Sofus Tranøy, za Markedets makt over sinnene
• 2007 – Frank Rossavik, za Stikk i strid. Ein biografi om Einar Førde
• 2008 – Bjørn Westlie, za Fars krig
• 2009 – Kjetil S. Østli, za Politi og røver
• 2010 – Tone Huse, za Tøyengata
• 2011 – Simen Ekern, za Roma
• 2012 – Torbjørn Færøvik za Maos Rike. En lidelseshistorie
• 2013 – Steffen Kverneland za komiks Munch
• 2014 – Marte Michelet za Den største forbrytelsen
• 2015 – Morten Andreas Strøksnes za Havboka. Eller kunsten å fange en kjempehai fra en gummibåt på et stort hav gjennom fire årstider^[3]
• 2016 – Åsne Seierstad za To søstre^[4]
• 2017 – Thomas Reinertsen Berg za Verdensteater^[5]
• 2018 – Helene Uri za Hvem sa hva?^[6]

Klasa otwarta

• 1996 – Esej: Sven Kærup Bjørneboe, za Jerusalem, en sentimental reise
• 1997 – Ilustrowane książki dla dzieci: Liv Marie Austrem i Akin Düzakin, za Tvillingsøster
• 1998 – Tłumaczenie literatury pięknej: Christian Rugstad, za José Saramago – Det året Ricardo Reis døde
• 1999 – Biografia: Anders Heger, za Mykle. Et diktet liv
• 2000 – Kryminał i literatura sensacyjna: Karin Fossum, za Elskede Poona (Utracona)
• 2001 – Poezja: Annie Riis, za Himmel av stål
• 2002 – Literatura dla młodzieży: Synne Sun Løes, za Å spise blomster til frokost
• 2003 – Literatura podróżnicza: Torbjørn Færøvik, za Kina. En reise på livets elv
• 2004 – Nowela: Arne Lygre, za Tid inne
• 2005 – Komiks: John Arne Sæterøy («Jason»), za La meg vise deg noe…
• 2006 – Podręczniki dla klas 1–10: Kathinka Blichfeldt, Tor Gunnar Heggem i Ellen Larsen, za Kontekst. Basisbok i norsk for ungdomstrinnet
• 2007 – Literatura faktu dla dzieci: Jon Ewo i Bjørn Ousland, za Fortellingen om et mulig drap
• 2008 – Poezja: Øyvind Rimbereid, za Herbarium
• 2009 – Tłumaczenie literatury pięknej: Bjørn Alex Herrman, za Herman Melville – Moby-Dick
• 2010 – Książki ilustrowane dla dorosłych i dzieci: Stian Hole, za Garmanns hemmelighet (Tajemnica Garmanna)
• 2011 – Biografie: Arnhild Skre, za Hulda Garborg: Nasjonal strateg
• 2012 – Literatura dla młodzieży: Linn T. Sunne, za Lille ekorn
• 2013 – Literatura faktu dla dorosłych: Yann de Caprona, za Norsk etymologisk ordbok
• 2014 – Nowele i eseje: Ingvild H. Rishøi za Vinternoveller
• 2015 – Kryminał: Kjell Ola Dahl za Kureren^[3]
• 2016 – Literatura faktu dla dzieci i młodzieży: Gudny Ingebjørg Hagen (pisarz) i Małgorzata Piotrowska (ilustrator) za Fest og feiring^[4]
• 2017 – Poezja: Cecilie Løveid za Vandreutstillinger^[5]
• 2018 – Literatura popularnonaukowa dla dziecie i mlodzieży: Anja Røyne za Menneskets grunnstoffer^[6]

Nagroda honorowa

• 1992 – Sigmund Skard
• 1993
• 1994 – Halldis Moren Vesaas
• 1995 – Anne-Cath. Vestly
• 1996 – Kjell Askildsen
• 1997 – Jan Erik Vold
• 1998 – Dag Solstad
• 1999 – Kjell Aukrust
• 2000 – Eldrid Lunden
• 2001 – Jon Bing
• 2002 – Jostein Gaarder
• 2003 – Karsten Alnæs
• 2004 – NORLA
• 2005 – Jon Fosse
• 2006 – Kari Risvik i Kjell Risvik
• 2007 – Guri Vesaas
• 2008 – Kjartan Fløgstad
• 2009 – Tor Åge Bringsværd
• 2010 – Herbjørg Wassmo
• 2011 – Kolbein Falkeid
• 2012 – Knut Faldbakken
• 2013 – Biblioteki ludowe w Norwegii
• 2014 – Vigdis Hjorth
• 2015 – Einar Økland
• 2016 – Elisabeth Aasen^[4]
• 2017 – Kari Grossmann^[5]
• 2018 – Klaus Hagerup^[6]

Wcześniejsze kategorie

Podręczniki

• 1992 – Askeland i inni, za Soria Moria
• 1993 – Tore Linné Eriksen, za Norge og verden fra 1850–1940
• 1994 – Benestad i inni, za Tallenes tale – Matematikk for 5 timers grunnkurs
• 1995 – Astrid Carlson, Svein Olav Drangeid i Truls Lind, za Humanbiologi

Poezja

• 1992 – Paal-Helge Haugen, za Sone 0
• 1993 – Jan Erik Vold, za IKKE
• 1995 – Øyvind Berg, za Forskjellig

Książka ilustrowana

• 1992 – Sissel Solbjørg Bjugn/Fam Ekman, za Jente i bitar
• 1993 – Else Færden/Sissel Gjersum, za Garnnøstet som forsvant

Pozostała literatura

• 1992 – Ida Blom i inni, za Cappelens kvinnehistorie
• 1993 – Tordis Ørjasæter, za Menneskenes hjerte. Sigrid Undset – en livshistorie

Przypisy