Grzegorz Sinko

Grzegorz Sinko
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1923
Kraków

Data i miejsce śmierci

30 marca 2000
Warszawa

profesor
Specjalność: filologia angielska
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1950
Uniwersytet Wrocławski

Habilitacja

1955

Profesura

1966

uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Grzegorz Sinko (ur. 13 czerwca 1923 w Krakowie, zm. 30 marca 2000 w Warszawie[1]) – polski anglista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

Syn filologa klasycznego Tadeusza Sinki[2]. Dzieciństwo i młodość spędził w Krakowie[3], zdał egzamin dojrzałości na tajnych kompletach[4], następnie w latach 1944–1948 studiował filologię angielską na Uniwersytecie Jagiellońskim[3]. Po jej ukończeniu podjął pracę na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie w 1950 roku doktoryzował się. Od 1953 roku związany z Warszawą i tamtejszym uniwersytetem[2], gdzie był kierownikiem Katedry Filologii Angielskiej (1965–1969) i dyrektorem Instytutu Filologii Angielskiej (1970–1971)[4]. W latach 1953–1957 pracownik Państwowego Instytutu Sztuki[3]. Habilitował się w 1955 roku na podstawie pracy John Walcot and his school[4]. W 1966 roku otrzymał tytuł profesora[1]. Zwolniony z UW z powodów politycznych w 1971 roku[2], podjął pracę w Instytucie Sztuki PAN[1]. W latach 1971–1977 był wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Od 1982 roku członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego[1]. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[4].

Specjalizował się w historii literatury angielskiej, a także historii i teorii dramatu[1]. Od rozpoczęcia kariery naukowej w 1947 roku opublikował ponad 450 artykułów krytycznych, esejów, przekładów i recenzji[3]. Edytor dzieł Daniela Defoe, Charlesa Dickensa i Williama Shakespeare’a[4]. Tłumaczył sztuki teatralne z języków angielskiego i niemieckiego[3]. Autor takich prac jak Kryzys języka w dramacie współczesnym. Rzeczywistość czy złudzenie? (1977) i Postać sceniczna i jej przemiany w teatrze XX wieku (1988)[1].

Zginął śmiercią tragiczną jako ofiara rozboju, napadnięty pod swoim domem przez atakujących starsze osoby złodziei, chcących ukraść ofierze podjęte w tym dniu w banku pieniądze[2]. Pochowany został na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie[4].

Jego żoną była Zofia Sinko (1919-2006), profesor Instytutu Badań Literackich, historyk literatury doby oświecenia, tłumaczka i edytorka dzieł literatury angielskiej[5].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Sinko Grzegorz, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-01-03].
  2. ↑ a b c d Ewa Winnicka. Śmierć profesora. „Polityka”. 17 (2242), s. 32–33, 2000. 
  3. ↑ a b c d e Danuta Kuźnicka. Grzegorz Sinko. Sylwetka badacza i krytyka teatru. „Pamiętnik Teatralny”. 1-2(241-242), s. 143–210, 2012. 
  4. ↑ a b c d e f „Więź”. 5 (499), s. 224, 2000. 
  5. ↑ Teresa Kostkiewiczowa. Zofia Sinko (2 kwietnia 1919 – 26 lutego 2006). „Pamiętnik Literacki”. 4, s. 285, 2006. Instytut Badań Literackich PAN. ISSN 0031-0514. (pol.).