Hotel Ritz w Białymstoku

Hotel Ritz w Białymstoku

Makieta Hotelu "Ritz" w Muzeum Historycznym
Państwo	Polska
Miejscowość	Białystok
Adres	ul. Kilińskiego / ul. Pałacowa (Centrum)
Typ budynku	Hotel
Kondygnacje	4
Rozpoczęcie budowy	1912 r.
Ukończenie budowy	1 lipca 1913 r.
Zniszczono	1944 r.
Pierwszy właściciel	Towarzystwo Akcyjne Ritz
Położenie na mapie Białegostoku Hotel Ritz w Białymstoku
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Hotel Ritz w Białymstoku
Położenie na mapie województwa podlaskiego Hotel Ritz w Białymstoku
53°07′56″N 23°10′01″E/53,132222 23,166944

Hotel Ritz – jedna z najbardziej reprezentacyjnych budowli przedwojennego Białegostoku. Mieścił się w samym centrum miasta, na rogu ulic Niemieckiej i Instytuckiej pod numerem 680a (obecnie ul. Kilińskiego i Pałacowej), pomiędzy pałacem Branickich a pałacykiem gościnnym.

Wygląd hotelu

W założeniu gmach hotelu miał nawiązywać swoim wyglądem do secesji, w efekcie powstał jednak budynek neobarokowy z elementami eklektyzmu.

Budynek składał się z czterech kondygnacji nad ziemią oraz jednej podziemnej, pomiędzy którymi można było się poruszać przy pomocy drewnianych wind (pierwszych w mieście): osobowej dla gości i towarowej dla personelu.

W części podziemnej znajdowała się między innymi sala bilardowa, piwiarnia, przechowalnia bagaży, sejfy oraz kotłownia. Na parterze oprócz recepcji zlokalizowano kawiarnię, centralę telefoniczną, kino "Gryf", bank i zakład fryzjerski. Na piętrze znajdowała się restauracja z obszernymi balkonami oraz apartamenty gościnne. Dwa pozostałe piętra były przeznaczone wyłącznie na pokoje.

Hotel dysponował 50 pokojami wyposażonymi w bieżącą ciepłą i zimną wodę, telefony oraz centralne ogrzewanie. Na ścianach wisiały reprodukcje obrazów znanych malarzy, oświetlenie zapewniały ciężkie, mosiężne lampy. Zlokalizowane na pierwszym i drugim piętrze apartamenty posiadały balkony oraz własne łazienki.

Historia

W 1912 r. Towarzystwo Akcyjne Ritz z pomocą finansową Petersbursko-Tulskiego Banku Ziemskiego rozpoczęło budowę gmachu hotelu. Uroczyste otwarcie odbyło się 1 lipca 1913 r.

Do 1915 r. w hotelu własny apartament miał pułkownik armii carskiej Mikołaj Kawelin. Od jego imienia pochodzi nazwa rzeźby psa Kawelina (obecnie rekonstrukcja znajduje się w parku Planty).

Następnie, podczas I wojny światowej pokoje Ritza zajmowane były przez dowództwo stacjonujących na terenie białostoczyzny wojsk niemieckich.

Po 1919 r. w budynku hotelu planowano umieścić Urząd Miejski, jednak ten projekt nie został zrealizowany.

W latach międzywojennych wnętrza Ritza wielokrotnie wykorzystywano jako miejsce organizacji różnego rodzaju uroczystości. Ważnym dla prestiżu był pobyt w hotelu marszałka Józefa Piłsudskiego w 1919 roku. Gościli tam również między innymi Aleksandr Wertyński, Pola Negri, Hanka Ordonówna, Stanisław Przybyszewski, Marszałek Edward Rydz-Śmigły, książę Feliks Jusupow (późniejszy zabójca Rasputina) oraz ostatni premier II RP – Felicjan Sławoj Składkowski.

W 1944 roku wycofujące się z miasta wojska niemieckie podpaliły hotel, którego już nie odbudowano. Fundamenty budynku nowe władze kazały wysadzić w powietrze kilka lat po zakończeniu wojny.

• 

  Hotel przed I wojną światową

• 

  Hotel około 1918-1929

Bibliografia

• Białystok lata 20, lata 30 – A. Dobroński, J. Szczygieł-Rogowska; Kreator Instytut Wydawniczy 2007; ISBN 978-83-7344-045-6
• ZenonZ. Błądek ZenonZ., TadeuszT. Tulibacki TadeuszT., Dzieje krajowego hotelarstwa od zajazdu do współczesności, Poznań: Palladium Architekci - Błądek, Manikowski, 2003, ISBN 83-89284-02-2, OCLC 749219283 .