Jan Lembas

Jan Lembas
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1914
Swoszowice

Data i miejsce śmierci

6 maja 2000
Zielona Góra

Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 31 sierpnia 1985

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej

Jan Lembas (ur. 16 maja 1914 w Swoszowicach – ob. część Krakowa, zm. 6 maja 2000 w Zielonej Górze) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VIII kadencji, w latach 1956–1973 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej województwa zielonogórskiego, następnie wojewoda zielonogórski (1973–1980). Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie związanej z Polską Partią Socjalistyczną. Uzyskał wykształcenie średnie ogólne, po czym pracował m.in. w Towarzystwie Ubezpieczeniowym „Feniks” w Krakowie. Wziął udział w wojnie obronnej w 1939, potem do 1945 pracował jako robotnik; był członkiem Armii Krajowej. Po zakończeniu wojny przeniósł się na Dolny Śląsk, gdzie w 1950 ukończył studia w Wyższym Studium Prawa Administracyjnego we Wrocławiu.

Od 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pracował w administracji państwowej, najpierw w Wydziale Powiatowym w Namysłowie, później jako wicestarosta (1949–1950) oraz przewodniczący prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kożuchowie, następnie w Nowej Soli. Był członkiem egzekutywy Komitetu Powiatowego PZPR. W 1952 został sekretarzem prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze (do 1954). W latach 1954–1956 studiował w Centralnej Szkole Partyjnej PZPR w Warszawie.

Od 1956 do 1973 sprawował funkcję przewodniczącego prezydium WRN w Zielonej Górze, następnie wojewody zielonogórskiego (1973–1980). Był jednocześnie członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Zielonej Górze (1956–1980).

W 1980 w okręgu Zielona Góra uzyskał mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji z ramienia PZPR. Zasiadał w Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska.

Odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1974)[1], Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy, Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[2]. Zmarł w 2000. Został pochowany na cmentarzu komunalnym przy ul. Wrocławskiej w Zielonej Górze[3].

Przypisy

  1. ↑ Wręczenie odznaczeń w Belwederze, „Dziennik Polski”, 1974, nr 172, s. 3.
  2. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400
  3. ↑ Wyszukiwarka grobów w Zielonej Górze

Bibliografia

Media użyte na tej stronie