Jarosław Józef Szczepański

Jarosław Józef Szczepański
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1950
Warszawa

Zawód, zajęcie

dziennikarz, publicysta

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Małżeństwo

Dorota Warakomska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Jarosław Józef Szczepański (ur. 19 sierpnia 1950 w Warszawie[1]) – polski dziennikarz i publicysta ekonomiczny.

Życiorys

Absolwent historii na Uniwersytecie Warszawskim (1973) oraz podyplomowych studiów dziennikarskich (1977)[1][2]. Początkowo zatrudniony jako bibliotekarz, publikował też w prasie studenckiej, był również nauczycielem historii w Technikum Elektrycznym w Warszawie[1].

Od 1975 pracował w „Expresie Wieczornym”, zajął się tematyką gospodarczą w tym kwestiami związanymi z górnictwem[3]. W 1981 był kierownikiem działu informacyjnego, a w 1989 sekretarzem redakcji „Tygodnika Solidarność”. Publikował pod pseudonimami Sztraba, Śleper, Czesław Pstrowski, Jakub Kon, Globtrotter, JJS, Jotes, Szczepan. Od 1982 do 1989 współpracował z wydawnictwami drugiego obiegu (tj. „Tygodnik Wojenny”, „Tygodnik Mazowsze”, „Przegląd Wiadomości Agencyjnych”, „Spectator” i inne), redagował w połowie lat 80. wydawany na Śląsku periodyk „Górnik Polski”[4]. Od 1983 pracował w miesięczniku „Powściągliwość i Praca”[1].

W 1989 był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu jako sekretarz podzespołu górniczego z ramienia strony solidarnościowej. Po utworzeniu rządu Tadeusza Mazowieckiego objął stanowisko zastępcy dyrektora biura prasowego, następnie pracował jako komentator ekonomiczny Radia Wolna Europa. Był też zastępcą redaktora naczelnego „Nowej Europy”. Od 1993 do 1997 kierował redakcjami ekonomicznymi Radia-Info i Radia dla Ciebie. Prowadził telewizyjne programy gospodarcze, zajął się także publicystyką w prasie. W latach 1997–2000 pracował jako waszyngtoński korespondent polskich mediów. Od 2000 do 2002 zajmował stanowisko wicedyrektora Telewizyjnej Agencji Informacyjnej, był rzecznikiem prasowym zarządu Telewizji Polskiej (2004–2006). Był doradcą medialnym Bronisława Komorowskiego, w latach 2007–2008 był dyrektorem Biura Prasowego Kancelarii Sejmu RP[2]. W 2010 założył firmę konsultingową. W 2020 był gospodarzem autorskiej audycji na antenie rozgłośni Halo.Radio[5]. W 2022 zaczął prowadzić w dni powszednie codzienny program publicystyczny Istota rzeczy w telewizji News24[6][7] z udziałem ludzi gospodarki, polityki, kultury i edukacji.

Laureat Nagrody im. Jerzego Zieleńskiego za pracę dziennikarską dotyczącą polskiego górnictwa (1988)[2]. W 2011 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[8][9]. Od 2009 do 2014 był przewodniczącym polskiej loży Żydowskiego Stowarzyszenia B'nai B'rith.

W latach 1994–2000 był mężem Doroty Warakomskiej[10].

Wybrane publikacje

  • O strajku, „Manifeście Lipcowym”, Jastrzębiu i tym, co się tam działo do stanu wojennego opowiada Tadeusz Jedynak, Fundacja Instytut Kultury Popularnej, Poznań 2021, ISBN 978-83-960454-4-7.
  • Górnik polski. Ludzie z pierwszych stron gazet, Iskry, Warszawa 2005, ISBN 978-83-207-1780-8.
  • Ostatnia wyspa komunizmu. Jan Paweł II na Kubie (współautor z Dorotą Warakomską), Znak, Kraków 1998, ISBN 83-7006-801-4.

Przypisy

  1. ↑ a b c d Elżbieta Ciborska: Leksykon polskiego dziennikarstwa. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2000, s. 530. ISBN 83-7151-330-5.
  2. ↑ a b c Jarosław J. Szczepański. tvp.pl, 17 listopada 2010. [dostęp 2012-05-03].
  3. ↑ Jarosław J. Szczepański. iik.pl, 14 marca 2006. [dostęp 2012-05-02].
  4. ↑ Jarosław Szczepański w Słowniku „Niezależni dla kultury 1976–89”. [dostęp 2012-05-02].
  5. ↑ Jarosław J. Szczepański. Halo.Radio. [dostęp 2020-08-04].
  6. ↑ Kanał News24 w ofercie TVN Media od kwietnia 2022. tvnmedia.pl, 12 kwietnia 2022. [dostęp 2022-08-05].
  7. ↑ W dużej sieci TV kablowej ruszył zupełnie nowy polski kanał informacyjny! Jak go wyszukać? Co w programie?. hdtvpolska.com, 26 maja 2022. [dostęp 2022-08-05].
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 marca 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 624).
  9. ↑ Prezydent uhonorował zasłużonych dziennikarzy. prezydent.pl, 21 marca 2011. [dostęp 2012-05-03].
  10. ↑ Tomasz Sygut. Kowboj w Polsacie?. „Przegląd”. Nr 26, 2005. [dostęp 2012-05-03].