Kopytka
Kopytka (pozn. szagówki) – rodzaj grubych klusek w kształcie rombów[1], wyrabianych z następujących składników:
- ugotowanych ziemniaków[2],
- mąki[2] ziemniaczanej lub pszennej,
- jaj[2],
- soli[2],
- innych przypraw (opcjonalnie).
Ugotowane, po czym zmielone ziemniaki należy wymieszać z pozostałymi składnikami i szybko wyrobić zwartą, elastyczną masę[2]. Czas mieszania ma duże znaczenie, bowiem podczas tego procesu masa ziemniaczana oddaje zgromadzoną w sobie wodę, co powoduje zwiększenie zużycia mąki. Wyrobione ciasto należy podzielić na niewielkie kawałki i uformować z nich wałki o średnicy ok. 3 cm. Następnie, po lekkim spłaszczeniu uformowanych wałków, należy pokroić je formując charakterystyczne romby. Tak przygotowane kopytka należy gotować w dużej ilości wrzącej, osolonej wody, delikatnie mieszając. Po wypłynięciu na powierzchnię wody kopytka są gotowe do wyjęcia.
Kopytka mogą być daniem głównym lub dodatkiem do innych potraw, np. gulaszu lub mięsa duszonego. Mogą być podawane okraszone masłem lub słoniną ze skwarkami, polane sosem np. grzybowym albo z dodatkiem zasmażanej kapusty[2].
Spotyka się przepisy na rozmaite wariacje kopytek, do ciasta ziemniaczanego można dodawać np. purée z dyni[3]. Łącząc ciasto ziemniaczane z serem twarogowym otrzymuje się pokrewną polską potrawę: leniwe pierogi[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ kopytko [w:] Słownik języka polskiego PWN [online] [dostęp 2022-01-13].
- ↑ a b c d e f Kuchnia polska, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1985, s. 354-355, ISBN 83-208-0494-9 .
- ↑ Kopytka dyniowe - Magazyn Codogara. [dostęp 2015-08-24].
- ↑ „Ciasta wyrabiane na stolnicy: Ciasto ziemniaczane”. W: Krystyna Flis, Aleksandra Procner: Technologia gastronomiczna z towaroznawstwem: podręcznik dla technikum. Część 2. Wyd. XVIII. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2009, s. 79–81. ISBN 978-83-02-02862-5 (część 2), ISBN 978-83-02-03170-0 (całość).
Media użyte na tej stronie
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kopytka w sosie pomidorowym (Poznań).