Maurice Le Roux
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 lutego 1923 Paryż |
|---|---|
| Pochodzenie | francuskie |
| Data i miejsce śmierci | 19 października 1992 Awinion |
| Gatunki | muzyka poważna |
| Zawód | kompozytor, dyrygent |
| Odznaczenia | |
  | |
Maurice Le Roux (ur. 6 lutego 1923 w Paryżu, zm. 19 października 1992 w Awinionie[1][2]) – francuski kompozytor i dyrygent.
Życiorys
W latach 1944–1952 studiował w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli Isidor Philipp i Yves Nat (fortepian), Louis Fourestier (dyrygentura) i Olivier Messiaen (analiza muzyczna), uczęszczał też na prywatny kurs dodekafonii u Renégo Leibowitza[2]. Od 1951 roku współpracownik francuskiego radia i telewizji[2], w latach 1960–1968 był dyrygentem Orchestre National de la RTF[1][2]. Od 1969 do 1973 roku był doradcą muzycznym Opéra de Paris[1][2]. W latach 1973–1988 pełnił funkcję generalnego inspektora muzyki we francuskim Ministerstwie Kultury[2].
Odznaczony został Orderem Sztuki i Literatury w stopniu kawalera (1966)[3] oraz orderem Legii Honorowej w stopniu oficera (1987)[4].
Twórczość
Jako jeden z pierwszych kompozytorów francuskich stosował w swoich utworach technikę serialną[1][2]. Wśród jego kompozycji znajdują się utwory na orkiestrę Le cercle des métamorphoses (1953) i Un Koan (1973), Sonata fortepianowa (1946), balety Le Petit Prince (1949) i Sables (1956)[2].
Był propagatorem muzyki współczesnej, od 1968 roku prowadził we francuskiej telewizji program muzyczny Arcana[1]. Dokonał pierwszego nagrania płytowego Turangalîla-Symphonie Oliviera Messiaena, nagrał też pierwszą płytę z kompozycjami Iannisa Xenakisa[1]. Był autorem prac Introduction à la musique contemporaine (1947), Monteverdi (1947), La Musique (1979) i Boris Godounov (1980)[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 331. ISBN 978-83-224-3303-4.
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2099. ISBN 978-0-02-865528-4.
- ↑ Archives des nominations et promotions dans l'ordre des Arts et des Lettres, s. 62 (fr.)
- ↑ Légion d'honneur (fr.). lemonde.fr, 1987-07-15. [dostęp 2021-02-07].
Media użyte na tej stronie
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre des Arts et des Lettres, Chavalier rank