Niedźwice

Artykuł

50°36′31″N 21°30′44″E

- błąd

39 m

WD

50°36'N, 21°30'E

- błąd

2319 m

Odległość

1362 m

Niedźwice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

sandomierski

Gmina

Koprzywnica

Sołectwo

Niedźwice

Liczba ludności (2019)

303[1]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

27-660[2]

Tablice rejestracyjne

TSA

SIMC

0796625[3]

Położenie na mapie gminy Koprzywnica
Mapa konturowa gminy Koprzywnica, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Niedźwice”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Niedźwice”
Położenie na mapie powiatu sandomierskiego
Mapa konturowa powiatu sandomierskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Niedźwice”
Ziemia50°36′31″N 21°30′44″E/50,608611 21,512222

Niedźwicewieś sołecka[4] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie sandomierskim, w gminie Koprzywnica[5][3].

W administracji kościelnej rzymskokatolickiej wieś położona w archidiecezji lubelskiej, w diecezji sandomierskiej, w dekanacie koprzywnickim, w parafii pw. św. Floriana.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie tarnobrzeskim.

Integralne części wsi Niedźwice[5][3]
SIMCNazwaRodzaj
0796631Błonieczęść wsi
0796648Góraczęść wsi
0796654Lisinyczęść wsi
0796660Ogrodyczęść wsi
0796677Spławyczęść wsi
0796683Zamłynieczęść wsi
0796690Za Wąwozemczęść wsi

Wśród obiektów fizjograficznych występują nazwy: Błonie, Góra, Jeziórki, Lisiny, Międzyrzecze, Ogrody, Piaski, Spławy, Za Wąwozem, Zadrodze, Zamłynie.

W 1998 Niedźwice miały 321 mieszkańców i 82 gospodarstw o łącznej powierzchni 245,78 ha. Obecnie w Niedźwicach znajduje się Szkoła Podstawowa.

Historia

Wieś Niedźwice (także Niedrzwice) w źródłach historycznych nosi nazwę: Niedrwicze, Nyedcziwicz, Nyedruicz, Nyedrwy i Nyedrwycza. Pierwsza poświadczona źródłowo wzmianka o tej wsi pochodzi z roku 1362 r. Początkowo wieś należała do rycerzy z rodu Powałów. Około 1450 r. władał tą wsią szlachetny Niedrzwicki (pisał się: Niedrwicki vel Niedrwiecki vel Niedrzwicki vel Niedrzwiński herbu Ogończyk)[6].

W 1470 r. dziedzicem wsi Niedrzwice był szlachetny Jan Nyedrzwyczky herbu Powała. Jego kuzyn, Stanisław z Niedrwicy podpisał unię polsko-litewską (1569) jako poseł sandomierski. Z kolei wnuk tegoż, Andrzej dziedzic Niedźwic, w 1590 r. był kasztelanem połanieckim i podkomorzym sanockim. Córka jego Barbara, odziedziczyła wieś i jako posag wniosła do małżeństwa ze szlachetnym Krzysztofem Stadnickim, przez co Niedźwice przeszły do rodziny Stadnickich[6].

W 1827 r. wieś (prywatna) miała 31 domów i 129 mieszkańców. W 1884 r. Niedźwice miały 30 domów i 200 mieszkańców, młyn wodny; ziemi dworskiej było 366 mórg, a włościańskiej 138 mórg[7].

Według spisu powszechnego z roku 1921 Niedźwice (albo Niedrzwice) miały 25 domy i 201 mieszkańców, w tym 12 Żydów[8] Była tu 2 klasowa Publiczna Szkoła Powszechna. Folwark był własnością rodziny Niwińskich (do 1944 r.); był tu 1 dom (w parku, drewniany dwór z końca XVIII w.) i 6 mieszkańców.

W czasie II wojny światowej kilkoro mieszkańców wsi działało w ruchu oporu.

Zabytki

Zespół dworski z końca XVIII w., w którego skład wchodzi drewniany dwór, piwnica lamusa oraz pozostałości parku; wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: A.695 z 1.03.1967, z 14.06.1977 i z 15.04.1985)[9].

Przypisy

  1. Raport o stanie gminy w roku 2019. Stan ludności 31.12.2019 str. 14 [dostęp 2022-05-22]
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 810 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. a b c GUS. Rejestr TERYT
  4. Jednostki pomocnicze gminy Koprzywnica. Urząd Gminy Koprzywnica. [dostęp 2015-04-18].
  5. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. a b Niedrzwica, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 58.
  7. Tabela. Tabela miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności, alfabetycznie ułożone w biurze Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, t. I-II, W. 1827.. „Centralna Biblioteka Statystyczna”. A-Ł (Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego), s. 288, 1827. Warszawa. Sprawdź autora:1.
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. Województwo kieleckie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2015-04-18].
  9. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie, Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2021, s. 52 [dostęp 2016-01-14].

Media użyte na tej stronie

Świętokrzyskie Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Świętokrzyskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 51.4 N
  • S: 50.1N
  • W: 19.6 E
  • E: 22 E
Sandomierz County location map02.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Sandomierz County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
  • N: 50.90 N
  • S: 50.50 N
  • W: 21.33 E
  • E: 21.88 E