Szczepan Koruba

Szczepan Koruba

Bosman

Fotografia legitymacyjna
starszy sierżant
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1915 Zwierzyniec
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 1944 Elżbiecin
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie II RP Marynarka Wojenna Bataliony Chłopskie Oddział partyzancki
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa Bitwa o Hel Rozbicie więzienia w Pińczowie Bitwa pod Skorzowem

Tablica nagrobna umieszczona na pomniku Szczepana Koruby.

Szczepan Koruba, ps. „Bosman”, (ur. 25 grudnia 1915 w Zwierzyńcu^[1], zm. 9 sierpnia 1944 pod Elżbiecinem) – polski działacz ruchu ludowego, uczestnik kampanii wrześniowej, żołnierz Batalionów Chłopskich, jeden z organizatorów ataku na niemieckie więzienie w Pińczowie.

Życiorys

Urodził się w Zwierzyńcu w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. Rodzice, Władysław i Katarzyna Korubowie utrzymywali się z prowadzenia gospodarstwa rolnego. Brał udział w wojnie obronnej w 1939 r. Walczył na Helu. Do niewoli niemieckiej trafił 30 września i został osadzony w obozie Stalag II C w Greifswalde^[1]. Po ucieczce z niewoli wrócił do kraju, wstąpił do Batalionów Chłopskich i w rodzinnej miejscowości założył komórkę wspomnianej organizacji podziemnej^[2]. Odkomenderowany do grupy specjalnej Ludowej Straży Bezpieczeństwa wyróżnił się w wielu akcjach sabotażowych i dywersyjnych^[3]. W ruchu oporu używał pseudonimu Bosman^[4]. W BCh został awansowany do stopnia starszego sierżanta i dowodził plutonem w oddziale Henryka Grabali. Był jednym z organizatorów i uczestników akcji zakończonej 13 lipca 1944 r. rozbiciem więzienia w Pińczowie. Brał udział w potyczce stoczonej 3 sierpnia 1944 r. przez oddziały Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich z oddziałem armii niemieckiej pod Skorzowem^[5]. 6 sierpnia dowodził patrolem oddziału Batalionów Chłopskich który z zasadzki zaatakował w okolicy Skorzowa silny patrol niemiecki. W czasie walki zginęło kilku Niemców, w tym oficer^[6].

Okoliczności śmierci

Szczepan Koruba jako jeden z organizatorów nowej władzy, 9 sierpnia 1944 udał się z miejscowości w której mieszkał do Buska Zdroju. Miasto zostało wyzwolone 6 sierpnia przez partyzantów z oddziałów Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich wspartych czołówką armii radzieckiej w sile batalionu, wysłanej z przyczółka baranowsko sandomierskiego. W okolicach miejscowości Mikułowice natknął się przypadkowo na patrol niemiecki, składający się z dwóch pojazdów pancernych^[7]. Poległ w nierównej walce z Niemcami pod wsią Elżbiecin^[8]. Ciało spoczęło 10 sierpnia 1944 roku na cmentarzu parafialnym w Szańcu w sektorze wydzielonym dla żołnierzy i partyzantów^[9]. Na tablicy nagrobnej umieszczono napis:

Nadmienić należy że na tablicy nagrobnej mylnie podano datę jego śmierci, prawidłowa data śmierci to 9 sierpnia 1944 roku^[4], dodatkowo niektóre publikacje podają, że padł ofiarą zbrodni niemieckich dokonanych w Lesie Wełeckim koło Buska-Zdroju, co też nie jest zgodne z prawdą^[10]. Szczepan Koruba był jedną z ofiar okupacji niemieckiej, której w okresie Polski Ludowej zbudowano pomnik w Wygodzie Kozińskiej.

Zobacz też

• Oddział Partyzancki BCh Ziemi Szanieckiej

Przypisy

Bibliografia

• Franciszek Faliszewski: Kartki z przeszłości ruchu ludowego w byłym powiecie stopnickim. Wyd. 1. Warszawa: 1965.
• Janusz Gmitruk, Piotr Matusak, Jan Nowak: Kalendarium działalności bojowej Batalionów Chłopskich 1940-1945. Wyd. 1. Warszawa: 1983.Sprawdź autora:1.
• Leszek Marciniec: Więzi i korzenie. Tom II. Wyd. 1. Kielce, Busko-Zdrój: 2001.
• Piotr Pawlina: Podziemni żołnierze wolności. Wyd. 1. Warszawa: 1973.
• Karolina Trzeskowska-Kubasik: Zbrodnie niemieckie w Lesie Wełeckim koło Buska-Zdroju. Wyd. 1. Warszawa: 2022. ISBN 978-83-8229-389-0.
• Robert Zwierzyniecki: Ziemia Szaniecka. Chłopi. Wyd. 1. Kraków: 2022. ISBN 978-83-8273-754-7.