Wędrowiec (czasopismo)
_(15536446).jpg) Strona tytułowa, numer 1/1863 | |
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | |
| Pierwszy numer | 1863 |
| Ostatni numer | 1906 |
Wędrowiec – polski ilustrowany tygodnik o tematyce podróżniczo-geograficznej a następnie społeczno-kulturalnej, wydawany w Warszawie od czerwca 1863 do 1906 roku.
Historia
Czasopismo Wędrowiec zostało założone przez Józefa Ungra. Jego pierwszym redaktorem (i założycielem) był Władysław Ludwik Anczyc.
W 1874 redaktorem został Filip Sulimierski, publicysta i późniejszy redaktor Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Pod jego redakcją tygodnik przybrał formę ilustrowanego magazynu geograficznego, w którym publikowano relacje z podróży geograficznych, opisy miejscowości oraz artykułu dotyczące zagadnień przyrodniczych.
W roku 1884 redakcję tygodnika objął Artur Gruszecki, który zmienił program pisma, dołączając artykuły dotyczące literatury i filozofii oraz artykuły poruszające kwestie społeczne i polityczne. Tygodnik opowiadał się za pozytywizmem i popierał idee rozwoju ekonomicznego Królestwa. Na jego łamach w 1885 wydrukowano Placówkę Bolesława Prusa.
Szczególną rolę w zespole redakcyjnym pełnili Stanisław Witkiewicz i Antoni Sygietyński, którzy w swoich artykułach krytykowali pozytywistyczną teorię podrzędnej roli pracy artysty w stosunku do innych form ludzkiej działalności oraz zaznajamiali czytelników z nowymi prądami w literaturze i sztukach plastycznych w Europie. Propagowali naturalizm, rozwój przemysłu i antyklerykalizm. Witkiewicz popularyzował również dzieła malarstwa zagranicznego oraz polskich realistów, na przykład Józefa Chełmońskiego i Aleksandra Gierymskiego. W latach 1899–1906 stałym ilustratorem tygodnika był Jan Gwalbert Olszewski, wybitny akwarelista związany z Zachętą, uczeń Wojciecha Gersona.
Linki zewnętrzne
- Roczniki pisma w BCUŁ
- Wydania czasopisma w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
.svg)
Autor: Malarz pl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Flaga Króla Polski (jednocześnie Cara Rosji) w latach 1815-1830
Tytuł: Wędrowiec. Seria 1, 1863, t.1, nr 1 (8 stycznia)
Adres wydawniczy: Warszawa : Józef Unger, 1863-1906
Gatunek: podróżnictwo; czasopisma społeczno-kulturalne polskie
Forma i typ: czasopisma
Opis fizyczny: 28 cm
Współtwórcy: Unger, Józef (1817-1874) pbl
Od R. 27, nr 38 (1889) [red. Saturnin Sikorski]. Czasopismo wydawane w seriach; numeracja tomów i zeszytów ciągłe w obrębie serii; paginacja ciągła w obrębie tomów. Od R. 29, nr 36 (1891) wyd.: Saturnin Sikorski. Od t. 3, nr 53 (1878) wyd.: Filip Sulimierski. Od seria 4, t. 1, nr 1 (1882) podtyt.: tygodnik poświęcony podróżom i krajoznawstwu. Od 1864, t. 4, nr 96 do R. 44, nr 43 (1905) na czas. również daty wg kalendarza juliańskiego. Od R. 21, t. 41, nr 23 [red. Wincenty Dawid]. Od R. 22, nr 14 (1884) [red. A. Gruszecki]. Od R. 44, nr 45 (1906) [red. Gebethner i Wolff]. Od R. 29, nr 40 (1891) podtyt.: pismo tygodniowe ilustrowane. Podtyt. na zbiorczej k. tyt.: pismo obejmujące podróże i wyprawy połączone z opisem zwyczajów i obyczajów ludów cudzoziemskich ; życiorysy sławnych cudzoziemców, powiastki i przekłady z literatury zagranicznej, wiadomości z dziedziny nauk przyrodzonych, przemysłu i technologii, rozmaitości itd. Tyt. wg nagł. Od t. 9, nr 238 (1867) [red. Wł. Górski], od nr 259 [red. Filip Sulimierski]. Od R. 22, nr 1 (1884) brak podtyt. Od R. 22, nr 1 (1884): 37 cm. Od R. 40, nr 9 (1902) wyd.: Juljan Guranowski. Od R. 36, nr 17 (1898) [red. Franciszek Granowski]. Od R. 37, nr 40 (1899) wyd.: Saturnin Józef Sikorski. Od R. 44, nr 1-15 (1906) podtyt.: illustracya polska. Od R. 36, nr 17 (1989) wyd. Gradowski i Sikorski. Od R. 44, nr 45 (1906) wyd.: Gebethner i Wolff. R. 34, nr 49 (1896) podtyt.: najbogatsze w treści i ilustracye pismo tygodniowe polskie. Od R. 21, t. 41, nr 13 (1883) wyd.: Wincenty Dawid. Od R. 22, nr 14 (1884) wyd. A. Gruszecki]. Od R. 41, nr 6 (1903) [red. Juljan Guranowski]. Od R. 26, nr 19 (1888) [red. Wacław Holewiński]. Od R. 37, nr 40 (1899) [red. Saturnin Józef Sikorski]. Od R. 44, nr 18 (5 maja 1906) ukazuje się jako dodatek do czas.: Tygodnik Illustrowany. Od R. 27, nr 38 (1889) wyd.: Saturnin Sikorski, od nr 44 wyd.: Wacław Holewiński i Saturnin Sikorski. Od R.26, nr 19 (1888) wyd. Wacław Holewiński.