Władimir Goworow
 (c) Kremlin.ru, CC BY 4.0 | |
 generał armii | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1942–1992 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
          | |
Władimir Leonidowicz Goworow (ros. Владимир Леонидович Говоров, ur. 18 października 1924 w Odessie, zm. 13 sierpnia 2006 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał armii (1977), Bohater Związku Radzieckiego (1984).
Życiorys
Syn wybitnego dowódcy Leonida Goworowa (pochowanego w kolumbarium na Placu Czerwonym). Uczestnik II wojny światowej.
Od 1942 żołnierz Armii Czerwonej, 1943 ukończył kurs w szkole artylerii w Riazaniu, od października 1943 brał udział w walkach wojny z Niemcami, na Froncie Leningradzkim był dowódcą plutonu i dowódcą baterii artyleryjskiej.
W 1946 skończył wyższą szkołę artylerii. Od 1946 członek WKP(b), w 1949 ukończył studia w Akademii Wojskowej im. Frunzego, a w 1963 Wojskową Akademię Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR.
Od 1953 dowódca pułku zmechanizowanego 11 Armii Nadbałtyckiego Okręgu Wojskowego, od września 1955 szef sztabu dywizji zmechanizowanej, od września 1958 dowódca dywizji w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech, od września 1963 szef sztabu 2 Armii Pancernej, od 1967 dowódca tej armii. Od maja 1969 I zastępca dowódcy Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech, od czerwca 1971 do lipca 1972 dowódca Bałtyckiego Okręgu Wojskowego, w latach 1972-1980 dowódca Moskiewskiego Okręgu Wojskowego, w latach 1980-1984 głównodowodzący wojskami Dalekiego Wschodu, w latach 1984-1991 wiceminister obrony ZSRR, w latach 1984-1986 główny inspektor Ministerstwa Obrony ZSRR, w latach 1986-1991 szef Obrony Cywilnej ZSRR. 1976-1981 zastępca członka, a 1981-1990 członek KC KPZR.
Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 8, 9, 10 i 11 kadencji.
Pochowany na moskiewskim Cmentarzu Nowodziewiczym[1].
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (17 października 1984)
- Order Lenina (dwukrotnie - 1980 i 1984)
- Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie - 1967 i 1972)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (1985)
- Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (dwukrotnie w 1944)
- Order Zasług dla Ojczyzny III klasy (1999)
- Order Honoru (2004)
- Order Przyjaźni (1995)
- Order Za Służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR II klasy (1983)
- Order Za Służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR III klasy (1975)
Oraz medale ZSRR i wiele odznaczeń zagranicznych.
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Dwamał: Говоров Владимир Леонидович (1924-2006). [w:] Новодевичье кладбище. Виртуальный некрополь. Могилы знаменитостей. [on-line]. 26 października 2009. [dostęp 2015-12-11]. (ros.).
Media użyte na tej stronie
Orden Por Servicio a la Patria (3ra Clase).
Ribbon bar of Order of Honor
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Orden Por Servicio a la Patria (2nda Clase).
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Ribbon bar of Order of Merit Before the Fatherland 3st
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Soviet Ribbon bar Order Of The Patriotic War (2st Class)
Autor:
- Rank_insignia_of_генералиссимус_Советского_Союза.svg: F l a n k e r
- derivative work: Mboro (talk)
Rank insignia of the USSR Armed Forces/ Soviet Army in general, here Army general (OF-9) – shoulder strap dress uniform since 1974-1991.
A red star and a hammer and sickle with golden border and red rims.