Włodzimierz Dąbrowski

Grobowiec rodzin Dąbrowskich i Sznapków na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie

Włodzimierz Dąbrowski (ur. 11 sierpnia 1892 w Cieszynie^[1], zm. 15 września 1942 w Auschwitz-Birkenau) – polski prawnik i adwokat, działacz niepodległościowy na Górnym Śląsku, wicemarszałek Sejmu Śląskiego (1930–1932, 1935–1939).

Życiorys

Urodził się w rodzinie Walentego (1848–1917) i Karoliny Kornelii z Kmenttów (1863–1920)^[1][2]. Był bratem Heleny po mężu Sznapek (1887–1952). W latach 1898–1903 uczył się w szkole ludowej w Skoczowie. Następnie w latach 1903–1911 uczęszczał do gimnazjum polskiego w Cieszynie, w którym zdał maturę. Rozpoczął studia równocześnie w Paryżu i w Wiedniu. Ukończył studia na Uniwersytecie Wiedeńskim w 1915 (9 czerwca 1916 otrzymał tytuł doktora praw). Pod koniec 1915 rozpoczął pierwszą pracę zawodową w Rządzie Krajowym w Opawie, następnie pracował jako urzędnik w starostwie w Karniowie (1916/1917), od listopada 1917 w starostwie we Frysztacie.

W latach 1920–1921 kierował Wydziałem Prezydialnym Komitetu Plebiscytowego w Będzinie. Działał w Naczelnej Radzie Ludowej na Górnym Śląsku. Uczestniczył w III powstaniu śląskim (m.in. akcja „Mosty”). Po 1922 kierował pracami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Katowicach i szefował Śląskiej Radzie Adwokackiej.

Po 1926 przeszedł na stronę sanacji. Był członkiem Narodowo-Chrześcijańskiego Zjednoczenia Pracy (NChZP) i z jego ramienia piastował funkcję komisarycznego przewodniczącego rady miejskiej w Katowicach.

W latach 1930–1939 sprawował mandat posła do Sejmu Śląskiego. Od 1930 do 1932 i od 1935 do 1939 pełnił również funkcję wicemarszałka tego gremium.

W latach 1939–1942 ukrywał się przed Niemcami w Rabce, gdzie został aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie zginął 15 września 1942. Tam też, 19 października 1942, zginęła jego żona Emma z Młodnickich (ur. 1900)^[2]. Oboje zostali upamiętnieni na tablicy umieszczonej na grobowcu rodzin Dąbrowskich i Sznapków na cmentarzu komunalnym w Cieszynie.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)^[3]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[4]

Publikacje

• Rok walki o rządy na Śląsku Cieszyńskim (1919)
• Kwestia cieszyńska (1923)
• Górny Śląsk w walce o zjednoczenie z Polską (1923)
• Autonomia województwa śląskiego

Przypisy

Bibliografia

• Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 2, Cieszyn 1995, s. 43. ISBN 8390100707.
• Rechowicz H., Sejm Śląski 1922–1939, Katowice 1971.

Linki zewnętrzne

• Publikacje opracowane przez Dąbrowskiego w zasobach ŚBC oraz publikacje jego autorstwa .
• Witold Marcoń: Włodzimierz Dąbrowski – prawnik i działacz społeczno-polityczny na Śląsku, „Pamiętnik Cieszyński”. T. 17. 2002, s. 67–90.
• Włodzimierz Dąbrowski – publikacje w bibliotece Polona.