Zosino

Zosino
Państwo Białoruś
Obwódwitebski
Rejonpostawski
Położenie na mapie Białorusi
Ziemia55°10′19,1″N 26°52′26,9″E/55,171972 26,874139
Portal Białoruś

Zosino (błr. Зосіна, Zosina; ros. Зосинское, Zosinskoje) – nieistniejąca osada na Białorusi.

Historia

W 1870 roku osada leżała w wołoście Postawy, w powiecie dziśnieńskim guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Był to majątek należący do hrabiego Tyzenhauza.

W 1895 roku folwark Zosin nad rzeką Łuczajką leżał w okręgu wiejskim Zosin w gminie Postawy, 106 wiorst od Dzisny. W folwarku znajdował się 1 dom, mieszkało 25 mieszkańców. W skład okręgu wiejskiego Zosin wchodziły wsie: Czerty (Czorty), Kałuki, Koroćkowo (Korotkowo), Kościenie (Kostenie), Puszkary, Siwce, Wołochy i Zabrodzie. W 1865 roku w okręgu mieszkało 321 dusz rewizyjnych.

W dwudziestoleciu międzywojennym osada leżała w granicach II Rzeczypospolitej w gromadzie Pietrahy, w gminie wiejskiej Postawy, w powiecie postawskim, w województwie wileńskim[1]. W 1930 r. wchodziła w skład majątku Józefa Przeździeckiego[2].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 39 osób, 10 było wyznania rzymskokatolickiego a 20 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali białoruską przynależność narodową. Były tu 3 budynki mieszkalne[3]. W 1931 w 19 domach zamieszkiwały 84 osoby[4].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Postawach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Postawach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Słoboda[5].

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku wieś znalazła się w granicach BSRR. W latach 1941-1944 była pod okupacją niemiecką. Następnie leżała w BSRR. Od 1991 roku w Republice Białorusi.

Bibliografia

Przypisy

  1. Gienek, Miasto Postawy i okolice: Podział administracyjny powiatu postawskiego, Miasto Postawy i okolice, 8 lipca 2016 [dostęp 2016-09-11].
  2. Europa w Rodzinie - Spis majątków ziemskich - woj. wileńskie, ziemianie.pamiec.pl [dostęp 2019-01-20].
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 34.
  4. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 43.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1977.

Media użyte na tej stronie