Adam Fedorko

Adam Fedorko
major major
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1898
Jasło

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1971
Gdańsk

Przebieg służby
Lata służby

1918-1945

Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie,
Poland badge.jpgPolskie Siły Zbrojne

Jednostki

3 pułk artylerii polowej
4 pułk artylerii polowej
9 dywizjon artylerii konnej
Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii
3 pułk artylerii lekkiej Legionów
13 dywizjon artylerii konnej
30 pułk artylerii lekkiej
1 pułk artylerii lekkiej
2 pułk artylerii lekkiej

Stanowiska

działonowy
dowódca plutonu
oficer zwiadowczy
dowódca baterii
dowódca dywizjonu

Główne wojny i bitwy

Kampania wrześniowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920-1941) Srebrny Krzyż Zasługi

Adam Fedorko (ur. 9 listopada 1898 w Jaśle, zm. 27 grudnia 1971 w Gdańsku) – major artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys

W 1917 roku w Jaśle ukończył gimnazjum, a w 1919 zdał maturę. Powołany 12 lutego 1917 roku do armii austriackiej i wcielony do 32 pułku strzelców, a w maju 1917 roku przeniesiony został do 46 pułku artylerii polowej. W 1917 roku w Wiedniu ukończył szkołę oficerów rezerwy artylerii. Od grudnia 1917 roku służył w 46 pułku artylerii polowej, z którym był na froncie rosyjskim oraz włoskim na stanowisku działonowego i awansował do stopnia kaprala. Latem 1918 roku zapadł na malarię i do końca wojny przebywał w szpitalach w Trieście i w Budziejowicach [1].

Jeszcze jako rekonwalescent wstąpił 5 grudnia 1918 roku do Wojska Polskiego. Początkowo w Jaśle był instruktorem w kompanii uzupełniającej, a od 6 stycznia 1919 roku w 3 pułku artylerii polowej działonowym 3 baterii. W maju 1919 roku mianowany podchorążym i objął dowództwo plutonu. Przeniesiony 9 sierpnia 1919 roku do 4 pułku artylerii polowej[2] i przydzielony do 2 baterii, gdzie pełnił funkcje dowódcy plutonu i oficera zwiadowczego. 30 marca 1920 roku mianowany podporucznikiem artylerii[3][1]. Od 1 stycznia do 2 marca 1921 roku był w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu na kursie, a po jego ukończeniu powrócił na poprzednie stanowisko. Podczas pokoju dalej służył w 4 pap[4] jako I oficer baterii i tymczasowy dowódca baterii. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 507. lokatą w korpusie oficerów artylerii[5]. Dalej dowodził baterią oraz był komendantem szkoły podoficerskiej i dowódcą drużyny łączności. Przeniesiony 28 sierpnia 1925 roku do 9 dywizjonu artylerii konnej, w którym był oficerem baterii, oficerem ewidencji personalnej oraz oficerem zwiadowczym i awansując do stopnia kapitana artylerii ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku[6], dowodząc 1 i 2 baterią[1]. Przeniesiony 17 listopada 1930 roku do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim[7][8] na stanowisko instruktora I baterii. W 1933 roku został przeniesiony do 8 baterii, a 16 kwietnia 1934 roku mianowano go dowódcą 6 baterii. Przeniesiony 11 września 1934 roku do 3 pułku artylerii lekkiej Legionów. Ukończył kurs dla dowódców dyonów i 1 stycznia 1935 roku awansował do stopnia majora z 32. lokatą w korpusie oficerów artylerii[9] obejmując dowództwo dyonu[1]. Zastępca dowódcy 13 dywizjonu artylerii konnej od kwietnia 1936 roku, a od 14 stycznia 1939 roku w 30 pułku artylerii lekkiej dowodził III dyonem, pozostając na tym stanowisku po mobilizacji pułku i podczas kampanii wrześniowej. Uczestniczył w obronie Modlina, a 22 września 1939 roku został ranny w Kazuniu. Znalazł się w niewoli niemieckiej po kapitulacji twierdzy i w latach 1940–1942 przebywał w Oflagu XII A Hadamar, w latach 1942–1945 w Oflagu II D Gross-Born i w 1945 roku w Stalagu X B Sandbostel[1].

Po uwolnieniu służył od września 1945 roku w 2 Korpusie Polskim, przydzielony á la suite do 1 pułku artylerii lekkiej, a po przewiezieniu Korpusu do Wielkiej Brytanii przeniesiony do 2 pułku artylerii lekkiej, w którym również nie otrzymał stanowiska[1].

W listopadzie 1947 roku powrócił do Polski i zamieszkał we wsi Zaryń. W lutym 1948 roku został administratorem majątku Dębnica Kaszubska. W następnym roku ze względów rodzinnych uzyskał przeniesienie do Słupska i od 15 września 1949 roku w Okręgowym Zarządzie Państwowych Gospodarstw Rolnych kierował sekcją stanu posiadania w Dziale Analiz i Planowania. Od lutego 1950 roku pracował w Rejonie Przemysłu Leśnego w Słupsku, kolejno jako: w latach 1950–1951 kierownik sekcji zaopatrzenia, w latach 1951–1953 kierownik sekcji kontroli technicznej i w latach 1953–1959 szef produkcji. Będąc na emeryturze zamieszkał w Gdańsku, gdzie zmarł 27 grudnia 1971 roku[1].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e f g Wesołowski i Stepan 2012 ↓, s. 417.
  2. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 721; 825.
  3. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 10 kwietnia 1920 roku, s. 250
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 644; 749.
  5. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 210.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 423; 469.
  7. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 300
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 191; 816.
  9. Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 68
  10. Kawalerowie Orderu Virtuti Militari. [dostęp 2008-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-06)].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).