Cetroreliks
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C70H92ClN17O14 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 1431,04 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 120287-85-6 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ATC | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Cetroreliks (łac. Cetrorelixum) – antagonista hormonu uwalniającego hormon luteinizujący (LHRH), stosowany w stymulacji jajników.
Mechanizm działania
Cetroreliks jest odwracalnym antagonistą LHRH (ang. Luteinising Hormone Releasing Hormone). Hormon ten wiąże się z receptorami znajdującymi się w przysadce mózgowej, stymulując w ten sposób wydzielanie dwóch gonadotropin: hormonu luteinizującego (LH) i hormonu folikulotropowego (FSH). Cetroreliks jest konkurentem LHRH o wiązanie się z receptorami, hamując w ten sposób wydzielanie LH I FSH. Zahamowanie wydzielania tych hormonów, w szczególności LH, opóźnia owulację. Ma to duże znaczenie w przypadku stymulacji jajników, nie dochodzi bowiem do uwalniania oocytów niedojrzałych, które nie będą mogły zostać wykorzystane w technikach wspomaganego rozrodu, takich jak zapłodnienie in vitro.
Właściwości farmakokinetyczne
Lek, po podaniu podskórnym, wchłania się szybko, a jego biodostępność wynosi ponad 85%. Z białkami osocza wiąże się w 86%. Po podaniu pierwszej dawki – 3 mg, działanie leku utrzymuje się do 4 dni, przy czym ostatniego dnia supresja wynosi 70%. Okres półtrwania wynosi ok. 30 h po podaniu podskórnym.
Wskazania
Zapobieganie przedwczesnej owulacji w przypadku stosowania stymulacji jajników.
Przeciwwskazania
- ciąża i karmienie piersią,
- umiarkowane i ciężkie zaburzenia czynności nerek i wątroby,
- nadwrażliwość na cetroreliks lub jakikolwiek składnik preparatu,
- menopauza lub okres pomenopauzalny,
- stwierdzone poważne stany alergiczne.
Ostrzeżenia specjalne
Jako że preparat może powodować nagłe i bardzo poważne odczyny alergiczne, zaleca się, by pierwszą dawkę leku podawał lekarz w ośrodku umożliwiającym leczenie reakcji alergicznych. Po podaniu leku pacjentka powinna przebywać w ośrodku leczenia jeszcze przez ok. 30 minut. Kolejne iniekcje podskórne mogą być wykonywane samodzielnie przez pacjentkę, należy ją jednak wcześniej poinformować o objawach, które mogą wskazywać na wystąpienie reakcji alergicznej oraz o konieczności uzyskania pomocy medycznej.
Działania niepożądane
Najczęstszym objawem niepożądanym, występującym podczas stosowania cetroreliksu, jest zespół nadmiernej stymulacji jajników o różnym natężeniu. Obserwowano również:
- nudności,
- odczyny alergicznie w miejscu podania leku,
- bóle głowy,
- ogólnoustrojowe reakcje rzekomoalergiczne.
Dawkowanie
Lek podaje się raz dziennie, rano lub wieczorem, w odstępach 24-godzinnych, wstrzykując zawartość fiolki podskórnie w dolną część jamy brzusznej.
Przy podawaniu porannym, cetroreliks podaje się począwszy od 5. lub 6. dnia stymulacji jajników aż do dnia indukcji owulacji włącznie.
W przypadku podawania wieczorem, cetroreliks podaje się począwszy od 5. dnia stymulacji jajników aż do wieczora w dniu poprzedzającym indukcję owulacji.
Preparaty
- Cetrotide – fiolka z substancją suchą + rozpuszczalnik – 0,25 i 3 mg. Podmiot odpowiedzialny: Sereno Europe Limited. Wytwórca: Baxter Oncology GmbH.
Bibliografia
- Jan Kazimierz (-1997) Podlewski, Alicja Chwalibogowska-Podlewska, Robert Adamowicz: Leki współczesnej terapii. Warszawa: Split Trading, 2005. ISBN 83-85632-82-4.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.Globally Harmonized System of Classification and Labelling of Chemicals (GHS) pictogram for substances hazardous to human health.