Mirko Bortolotti

Mirko Bortolotti
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1990
Trydent

Sukcesy

2006: Formuła Azzurra (wicemistrz)
2008: Włoska Formuła 3 (mistrz)
2011: Formuła 2 (mistrz)
2013: Mégane Trophy Eurocup (mistrz)
2014: Formuła Acceleration 1 (wicemistrz)

Strona internetowa

Mirko Bortolotti (ur. 10 stycznia 1990 w Trydencie) – włoski kierowca wyścigowy, obecnie jeździ w Formule 2.

Kariera

Włoskie serie wyścigowe

Po kilku latach uczestnictwa w zawodach kartingowych, w 2005 roku Bortolotti rozpoczął swoją karierę w formułach wyścigowych. Wówczas wziął udział we Włoskiej Formule Renault Winter Series oraz w serii Formuła Gloria. W Winter Series jeździł dwa lata z rzędu, co zaowocowało czwartą pozycją w klasyfikacji za rok 2006. Tego roku, Bortolotti jeździł także we włoskiej Formule Junior 1600 oraz w Formuła Azzura. W tej drugiej udało mu się nawet zająć drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, tuż za zwycięzcą Giuseppe Termine.

W roku 2007 Mirko Bortolotti przeniósł się do Włoskiej Formuły 3, kończąc swój pierwszy sezon na wysokiej, czwartej pozycji. W sezonie 2008 ponownie wziął udział w wyścigach tej serii, tym razem reprezentując barwy zespołu Lucidi Motors. Ten sezon był dla niego niewątpliwie bardzo udany. Borotolotti zwyciężył w klasyfikacji generalnej, wygrywając 9 spośród 16 wyścigów i 6 razy startując z pole position.

Formuła 2

2 lutego 2009 Mirko Bortolotti potwierdził starty w świeżo reaktywowanej Formule 2. Jego udział w mistrzostwach sponsoruje Red Bull – austriacki producent napojów energetycznych, a zarazem właściciel dwóch zespołów Formuły 1. Bortolotti w sezonie 2009 będzie jeździł z numerem 14. Już w pierwszych dwóch wyścigach sezonu na torze Ricardo Tormo w Walencji Włoch pokazał swój wyścigowy potencjał – w pierwszym punktował (zajął szóste miejsce), zaś w drugim udało mu się nawet stanąć na drugim stopniu podium.

Formuła 1

W nagrodę za zwycięstwo we Włoskiej Formule 3, Bortolotti i trzech innych, włoskich kierowców wzięło udział w specjalnych testach z zespołem Ferrari, na torze Fiorano. Zawodnicy mieli do dyspozycji model F2008, którym Bortolotti ustanowił nowy rekord toru testowego Scuderii, wynoszący 59.111 s[1]. Wywarło to ogromne wrażenie na kierownictwie teamu, ponieważ poprzedni rekord należał do mistrza świata Formuły 1 z 2007 roku, Kimiego Räikkönena.

Mégane Trophy Eurocup

W 2013 roku Włoch brał udział w wyścigach serii Mégane Trophy Eurocup. W ciągu czternastu wyścigów, w których wystartował, jedenastokrotnie stawał na podium, a ośmiokrotnie zwyciężał. Uzbierane 275 punktów pozwoliło mu zdobyć tytuł mistrzowski.

Formuła Acceleration 1

W sezonie 2014 Włoch reprezentował barwy swojego kraju w nowo utworzonej Formule Acceleration 1. W ciągu ośmiu wyścigów, w których wystartował, siedmiokrotnie stawał na podium, w tym trzykrotnie na jego najwyższym stopniu. Uzbierał łącznie 135 punktów, co wystarczyło do zdobycia tytułu wicemistrzowskiego.

Statystyki

Podsumowanie wszystkich startów

SezonSeriaZespółZgł.PPP1PunktyMiejsce
2005Włoska Formuła Renault (edycja zimowa)Auinger400813
Formula Gloria Italy2001221
2006Formuła AzzurraTeam Italia CSAI1451602
Włoska Formuła Renault (edycja zimowa)RP Motorsport400884
Formula Junior 1600 Italy04013
2007Włoska Formuła 3Corbetta Competizioni1621804
Włoska Formuła Renault (edycja zimowa)Tomcat Racing4003412
2008Włoska Formuła 3Lucidi Motors16691501
2009Formuła 2MotorSport Vision1601504
Formuła 3 EuroseriesCarlin2000NS†
2010Seria GP3Addax Team16001611
2011Formuła 2MotorSport Vision16773161
2012ADAC GT MastersSchubert Motorsport4001529
2013Mégane Trophy EurocupOregon Team141382751
2014Formuła Acceleration 1Team Ghinzani8331352

† – Bortolotti nie był zaliczany do klasyfikacji.

Wyniki w GP3

RokZespółWyniki w poszczególnych eliminacjachPunktyPozycja
2010Addax TeamHiszpania
ESP
Hiszpania
ESP
Turcja
TUR
Turcja
TUR
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Wielka Brytania
GBR
Wielka Brytania
GBR
Niemcy
DEU
Niemcy
DEU
Węgry
HUN
Węgry
HUN
Belgia
BEL
Belgia
BEL
Włochy
ITA
Włochy
ITA
1611
16NU25†12181081364118NU1452

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie