Paul Sorvino

Paul Sorvino
Paul Anthony Sorvino
Ilustracja
Paul Sorvino (2010)
Imię i nazwisko

Paul Anthony Sorvino

Data i miejsce urodzenia

13 kwietnia 1939
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

25 lipca 2022
Jacksonville

Zawód

aktor, reżyser, producent filmowy, pisarz, konsultant kreatywny, śpiewak operowy, rzeźbiarz

Współmałżonek

Lorraine Davis
(1966–1988; rozwód)
Vanessa Arico
(1991–1996; rozwód)
Dee Dee Benkie
(2014–2022; jego śmierć)

Lata aktywności

1956–2022

Paul Sorvino z Mitzi Hoag (1975)

Paul Anthony Sorvino (ur. 13 kwietnia 1939 w Nowym Jorku, zm. 25 lipca 2022[1] w Jacksonville[2]) – amerykański aktor, reżyser i producent filmowy, pisarz, konsultant kreatywny, śpiewak operowy[3] i rzeźbiarz[4].

Grywał często autorytety zarówno po stronie kryminalnej, jak i stróżów prawa. Odtwórca roli gangstera Paula „Pauliego” Cicero w biograficznym dramacie kryminalnym Martina Scorsese Chłopcy z ferajny (1990). Wystąpił w roli sierżanta NYPD Philipa „Phila” Cerrety w serialu policyjnym NBC Prawo i porządek (1991–1992). Nominowany do nagrody Tony Award dla najlepszego aktora w sztuce Jasona Millera Ten sezon mistrzowski (1972)[5].

Jego córka Mira Sorvino jest laureatką Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej[6].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w nowojorskim Brooklynie[7][8] jako syn Angeli Marii Mattey „Marietty” (z domu Renzi), nauczycielki gry na fortepianie, i Fortunato „Forda” Sorvino, kierownika budowy w fabryce materiałów[3][9]. Jego ojciec urodził się w Vomero, dzielnicy Neapolu[9], a matka pochodziła z Connecticut, była córką Włochów z Casacalenda, w regionie Molise[9]. Miał dwóch braci – Billa i Ronalda[8].

Uczęszczał do Lafayette High School[4] w Brooklynie. Naukę kontynuował w Amerykańskiej Akademii Muzycznej i Dramatycznej na Manhattanie[4] w Nowym Jorku.

Kariera

W 1956 rozpoczął karierę jako copywriter w agencji reklamowej[10].

Jego wielką pasją była muzyka. Przez 18 lat pobierał lekcje śpiewu[11]. Sorvino nie tylko doskonale grał na fortepianie, ale był też doskonałym śpiewakiem. W wywiadach powtarzał, że jego prawdziwą miłością jest poezja, malarstwo i opera[12].

W 1964 zadebiutował na Broadwayu jako Lou MacNiall w komedii muzycznej Bajour[13]. W 1972 odniósł sukces na broadwayowskiej scenie w roli Phila Romano w sztuce Jasona Millera Ten sezon mistrzowski, za którą zdobył nagrodę Drama Desk i nominację do Tony Award[14]. W 1973 zagrał hrabiego Gloucestera w inscenizacji off-Broadwayowskiej Król Lear[15] z Jamesem Earlem Jonesem w roli tytułowej. W 1976 spróbował swoich sił na Broadwayu jako reżyser przedstawienia Zamykacze do taczek[13], w którym zagrał Danny Aiello. W 1980 wyreżyserował sztukę swojego autorstwa Marlon Brando siedział właśnie tutaj[15] z udzialem Jaya Acovone’a.

Po raz pierwszy wystąpił na ekranie w czarnej komedii Carla Reinera Gdzie jest Poppa? (Where’s Poppa?, 1970) u boku George’a Segala. Można go było potem zobaczyć w dramacie Jerry’ego Schatzberga Narkomani (The Panic in Needle Park, 1971) z Alem Pacino, komedii Melvina Franka Miłość w godzinach nadliczbowych (A Touch of Class, 1973) i adaptacji sztuki Jasona Millera Sezon mistrzów (That Championship Season, 1982) z Robertem Mitchumem. W serialu ABC Ulice San Francisco (The Streets of San Francisco, 1976) wystąpił jako sierżant Bert D’Angelo. W komedii fantasy Carla Reinera O mój Boże! (Oh, God!, 1979) zagrał postać ekstrawaganckiego ewangelisty Williego Williamsa. Reżyser Warren Beatty w dramacie wojennym Czerwoni (Reds, 1981) zaangażował go do roli założyciela Amerykańskiej Partii Komunistycznej Louisa C. Frainy. W 1993 został nazwany „Królem Brooklynu” na festiwalu „Welcome Back to Brooklyn”[16]. W dramacie biograficznym Olivera Stone’a Nixon (1995) zagrał Henry’ego Kissingera. W komedii sensacyjnej Warrena Beatty’ego Senator Bulworth (1998) wystąpił w roli Grahama Crocketta, agenta firmy ubezpieczeniowej.

Zagrał też różne role ojca, w tym postać Davida Addisona Seniora, ojca Davida (Bruce Willis) w serialu detektywistycznym ABC Na wariackich papierach (Moonlighting, 1986), lorda Fulgencio Kapuleta, ojca Julii (Claire Danes), antagonisty w ekranizacji Romeo i Julia (1996) w reż. Baza Luhrmanna, Ala Millera, ojca Billa (Mark Addy) w sitcom CBS Byle do przodu (Still Standing, 2004–2006) i Bena „Pop–Pop” Goldberga, ojca Murraya w sitcomie ABC Goldbergowie (The Goldbergs, 2014).

Po raz ostatni wystąpił na ekranie jako Tony Salerno w Zabić Irlandczyka (Kill the Irishman, 2011) z Rayem Stevensonem.

Życie prywatne

Od 10 roku życia chorował na astmę[8]. Założył Paul Sorvino Asthma Foundation. W 1985 wydał książkę How to Become a Former Asthmatic[17].

23 lipca 1966 ożenił się z Lorraine Davis, z którą miał dwie córki – Mirę Katherine (ur. 28 września 1967) i Amandę (ur. 1971) oraz syna Michaela (ur. 21 listopada 1977)[18]. W 1988 rozwiedli się[18]. Romansował z Karen Black[18]. 20 marca 1991 poślubił Vanessę Arico[18]. W 1996 doszło do rozwodu[18]. 27 grudnia 2014 ożenił się z Denessa Purvis „Dee Dee” Benkie[18].

Śmierć

Zmarł 25 lipca 2022 w szpitalu w Jacksonville na Florydzie z przyczyn naturalnych w wieku 83 lat[19]. Przez ostatnie lata zmagał się z problemami zdrowotnymi[20].

Wybrana filmografia

Przypisy

  1. ↑ Zmarł aktor Paul Sorvino, aktor znany z roli gangstera w filmie Martina Scorsese „Chłopcy z ferajny”. polsatnews.pl, 2022-07-25. [dostęp 2022-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-26)]. (pol.).
  2. ↑ Lindsey Bahr, ‘Goodfellas,’ ‘Law & Order’ actor Paul Sorvino dies at 83, Associated Press News, 25 lipca 2022 [dostęp 2022-07-26] (ang.).
  3. ↑ a b Paul Sorvino Biography (1939–). Film Reference. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  4. ↑ a b c Paul Sorvino Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  5. ↑ Paul Sorvino Awards. AllMovie. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  6. ↑ Zmarł Paul Sorvino. rp.pl, 2022-07-25. [dostęp 2022-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-26)]. (pol.).
  7. ↑ Paul Sorvino. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  8. ↑ a b c Paul Sorvino Actor, Director, Producer. „TV Guide”. [dostęp 2022-07-26]. (ang.).
  9. ↑ a b c Paul Sorvino What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 2017-06-27. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  10. ↑ Vicki Salemi: Paul Sorvino Used to Run an Ad Agency Until He Made a Crazy Decision to Quit. New York Magazine, 2016-11-23. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  11. ↑ Hal Erickson: Paul Sorvino Biography. AllMovie. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  12. ↑ Bruce Bennett: A Different Tune for Sorvino. „The Wall Street Journal”, 2011-11-03. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  13. ↑ a b Paul Sorvino. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  14. ↑ Paul Sorvino Awards. Internet Broadway Database. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  15. ↑ a b Paul Sorvino. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  16. ↑ Paul Sorvino Trivia. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  17. ↑ Paul Sorvino: How to Become a Former Asthmatic. William Morrow & Co, 1985. ISBN 0-688-01220-5.
  18. ↑ a b c d e f Paul Sorvino Relationships. FamousFix.com. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  19. ↑ Mike Barnes: Paul Sorvino, Actor in ‘Goodfellas’ and ‘That Championship Season,’ Dies at 83. „The Hollywood Reporter”, 2022-07-25. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).
  20. ↑ Greg Evans: Paul Sorvino Dead: 'Goodfellas' Actor, Father Of Mira Sorvino Was 83. Deadline, 2022-07-25. [dostęp 2022-07-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Paul Sorvino Mitzi Hoag We'll Get By 1975.JPG
Photo of Paul Sorvino as George Platt and Mitzi Hoag as Liz Platt from the television program We'll Get By.