Popowice (województwo łódzkie)
Artykuł | 51°9′14.3″N 18°34′36.2″E |
---|---|
- błąd | 4 m |
WD | 51°9'14.4"N, 18°34'36.1"E, 51°8'N, 18°37'E |
- błąd | 14 m |
Odległość | 0 m |
wieś | |
Kościół Wszystkich Świętych | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) | 495[1] |
Strefa numeracyjna | 43 |
Kod pocztowy | 98-335[2] |
Tablice rejestracyjne | EWI |
SIMC | 0709550 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°09′14,3″N 18°34′36,2″E/51,153972 18,576722 |
Popowice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Pątnów. Znajduje się w odległości 6 km od Wielunia w kierunku południowym.
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.
Historia
Miejscowość historycznie należy do ziemi wieluńskiej oraz pierwotnie związana była z Wielkopolską. Ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIII wieku. Wymieniona pierwszy raz w dokumencie zapisanym po łacinie w latach 1236-49 jako "villa filiorum Splotovic et Woyslaus", a później w 1459 jako "Popowycze"[3].
Miejscowość została odnotowana w historycznych dokumentach własnościowych, prawnych i podatkowych. W latach 1236-46 Jan, prepozyt z Rudy, nadał kościołowi św. Wojciecha w Rudzie wieś utożsamianą z Popowicami, którą kupił od synów Splotovica i Wojsława. W 1459 jeden z dokumentów wymienia imiennie sołtysa Popowic Bartłomieja. W 1477 arcybiskup zatwierdził ugodę sołtysów w Popowicach. W latach 1511-1518 wieś liczyła 13 łanów i znajdowała się w powiecie wieluńskim. W 1520 przynależała do parafii Kadłub. Sołtys popowicki płacił plebanowi 1,5 grzywny w ramach dziesięciny. W tym okresie była wsią kanonii kolegiaty wieluńskiej zwaną popowicką, miała 13 kmieci, siedzących na jednym lub dwóch łanach, którzy płacili z każdego łanu po 1,5 grzywny i 9 groszy, co w sumie dawało 21 grzywien. W miejscowości byli także zagrodnicy i chałupnicy. W 1552 wieś była własnością kanoników wieluńskich i gospodarowało w niej 14 kmieci, a 1,5 łana należało do sołtysa. W 1553 miejscowość liczyła 7 łany[3].
W średniowieczu należała do kolegiaty rudzko-wieluńskiej. Pierwsze pisane wzmianki o niej pochodzą z XIII wieku.
Na cmentarzu przykościelnym pochowany został jeden z bohaterów powieści Gąsiorowskiego Huragan – Maciej Żubr. Mogiła nie zachowała się do dzisiejszych czasów. Akt zgonu znajduje się w księgach parafii Kadłub.
Podczas II wojny światowej Popowice zostały spalone przez żołnierzy niemieckich.
Zabytki
Pośrodku wsi stoi drewniany kościółek filialny typu wieluńskiego pw. Wszystkich Świętych, zbudowany około 1520.
Przyroda
Obok kościoła rosną drzewa tak stare jak kościół: lipy o obw. 495 cm i 419 cm oraz wiąz o obw. 350 cm
Przypisy
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych, Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 968 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ a b Rosin 1963 ↓.
Bibliografia
- Ryszard Rosin: Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu, hasło: „Popowice”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, s. 136.
- A. Ruszkowski: Sieradz i okolice. Sieradz, 2000
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Łódź Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.45 N
- S: 50.78 N
- W: 17.95 E
- E: 20.75 E
Herb gminy Pątnów
Autor: Mnino, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Popowice - kościół filialny pw. Wszystkich Świętych, pocz. XVI w.