Remigiusz Okraska

Remigiusz Łukasz Okraska (ur. 16 czerwca 1976^[1] w Myszkowie) – polski socjolog, działacz społeczny, publicysta prasy ekologicznej i społeczno-politycznej.

Życiorys

W młodości związany ze śląskim lewicowo-młodzieżowym Ruchem Radykalno-Postępowym^[2] oraz środowiskami anarchistycznymi (publikował m.in. w piśmie „Mać Pariadka”). Współtwórca w 1998 biuletynu „ZaKORZENIEnie”, poświęconego prawom mniejszości etnicznych i propagowaniu wiedzy o nich^[3].

Współtwórca i do końca edycji pisma redaktor naczelny Magazynu „Obywatel”, a następnie wydawca i redaktor naczelny kwartalnika „Nowy Obywatel”^[4].

W latach 2001–2005 redaktor naczelny miesięcznika „Dzikie Życie”, a w latach 1997–2017 współpracownik tego pisma. Brał udział w akcjach przeciwko niszczeniu przyrody, m.in. w Tatrach^[5] – w 2002 Sąd Rejonowy w Zakopanem został skazany wraz z kilkorgiem innych działaczy na grzywny za udział w proteście przeciwko rozbudowie kolejki linowej na Kasprowy Wierch^[6].

Twórca i redaktor naczelny portalu Lewicowo.pl poświęconego historii lewicy demokratycznej w Polsce – prowadził go w latach 2009–2019, tworząc bazę tekstów dotyczących krajowego nurtu politycznego, obejmującą ponad 1300 tekstów źródłowych^[7].

Absolwent socjologii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Jego praca magisterska (nagrodzona przez katowicki oddział Polskiego Towarzystwa Socjologicznego), uznawana jest za pierwszą polską naukową monografię neopogaństwa^[8]. Na jej bazie powstała książka, wydana przez wydawnictwo Rekonkwista („W kręgu Odyna i Trygława. Neopoganizm w Polsce i na świecie – wczoraj i dziś”, 2001).

Redaktor polskich przekładów książek poświęconych globalizacji i ochronie przyrody (m.in. Zapisków z Piaszczystej Krainy Aldo Leopolda, Świat po kapitalizmie Davida C. Kortena, Wyznania wojownika Ziemi Dave'a Foremana, Nowa wizja lasu Chrisa Masera).

Popularyzator tradycji polskich ruchów politycznych łączących program patriotyczny i demokratyczny z postulatami egalitarnymi i naciskiem na oddolne, wspólne działanie, tj. m.in. ruchu ludowego, spółdzielczego i socjaldemokratycznego; redaktor wyborów pism polskich myśliciel i działaczy społecznych: Edwarda Abramowskiego, Jana Gwalberta Pawlikowskiego, Romualda Mielczarskiego, Franciszka Stefczyka, Jana Wolskiego^[9]. Redaktor pierwszego wznowienia biografii „Dzieje życia i twórczości Edwarda Abramowskiego” autorstwa Konstantego Krzeczkowskiego (Katowice 2018)^[10]. Jest autorem wywiadu-rzeki z Joanną i Andrzejem Gwiazdami, pt. „Gwiazdozbiór w Solidarności” (2009). Autor rozdziału o dziejach polskiego ruchu spółdzielczego w książce „Kooperatyzm, spółdzielczość, współdziałanie. Wybór pism” (2014^[11]; w 2017 książka ukazała się po angielsku^[12]); za tę pracę wraz ze współautorem Bartłomiejem Błesznowskim otrzymał nagrodę II stopnia Krajowej Rady Spółdzielczej^[13]. Redaktor wznowień klasycznych polskich manifestów ideowopolitycznych: „Listy do młodego przyjaciela” Stanisława Thugutta, „Takimi będą drogi wasze” Ludwika Krzywickiego, „Wiekopomny dzień 6 sierpnia 1914” Andrzeja Struga, „Życie i dzieło Edwarda Abramowskiego” Marii Dąbrowskiej, „Cztery lata wojny” Ignacego Daszyńskiego. Związany ze Stowarzyszeniem Obywatele Obywatelom^[14].

Publikował m.in. w czasopismach i portalach „Tygodnik Powszechny”^[15], „Pressje”, „Nowa Konfederacja”^[16], „Dziennik Gazeta Prawna”^[17], „Teologia Polityczna^[18], „Pismo”^[19], „Kontakt”^[20], „Fronda”, „Dziś”, „Życie”, Nowy Napis^[21], Onet^[22], Tygodnik TVP^[23] .

Od jesieni 2022 tworzy dla portalu SwipeTo cykl podcastów „Sprawa dla obywatela” o tematyce społecznej, m.in. o ekologii, prawach pracowniczych, związkach zawodowych, transporcie zbiorowym, sytuacji osób z niepełnosprawnościami^[24].

Wraz z żoną jest autorem raportu „Świat po pandemii. Nowe idee na nowe czasy”^[25].

Prowadzi z żoną Magdaleną Okraską blog poświęcony winom, książkom i podróżom.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Blog Remigiusza Okraski