Robert Górski (komik)

Robert Górski
Ilustracja
Robert Górski (2013)
Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1971
Warszawa

Zawód

artysta kabaretowy, scenarzysta

Zespół artystyczny
Kabaret Moralnego Niepokoju

Robert Górski (ur. 14 kwietnia 1971 w Warszawie) – polski artysta kabaretowy, komik, satyryk, lider i autor większości tekstów Kabaretu Moralnego Niepokoju, scenarzysta i odtwórca głównej roli w serialu Ucho Prezesa.

Życiorys

Pochodzi z rodziny robotniczej osiadłej w Warszawie w połowie lat 60.[1]. Jego matka była krawcową, a ojciec, Zdzisław – kierowcą autobusu[1]. Wychowywał się wraz z bratem na warszawskim Bródnie, w dorosłym życiu zamieszkał na Pradze[2]. Za namową matki ukończył technikum mechaniki precyzyjnej na Kamionku. W tym czasie amatorsko grał na perkusji[3]. Po maturze studiował geologię, ale przerwał studia[4]. Ukończył polonistykę na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego[5]. Na trzecim roku studiów zaczął pracować jako copywriter w agencji reklamowej Ammirati Puris Lintas Polska[6]; stworzył m.in. scenariusze kampanii reklamowej „Bogdan mówi bankowy”[7].

W trakcie studiów polonistycznych udzielał się w samorządzie, a wraz z kolegami-studentami – Przemysławem Borkowskim i Mikołajem Cieślakiem – przez trzy lata redagował studenckie pismo literackie „Podniebienie”[5] oraz opublikował tomik wierszy pt. Zeszyt w trzy linie. Wkrótce zaczął z nimi działać jako kabaret studencki, który z czasem przerodził się w Kabaret Moralnego Niepokoju[8]. Równocześnie przez kilka lat współtworzył z Adamem Małczykiem scenariusze do rozrywkowego programu TVN Maraton uśmiechu[9]. W 2001 współtworzył lalkowy program satyryczny Gumitycy dla TV Puls[10]. W latach 2003–2006 był twórcą scenariusza telewizyjnego programu rozrywkowego Tygodnik Moralnego Niepokoju[11], a w latach 2007–2008 – Miesięcznika Moralnego Niepokoju. Ponadto prowadził z Andrzejem Poniedzielskim program TVP2 Kabaretowe kawałki. Przez krótki czas był gościem programu TVN24 Szkło kontaktowe. Pisał scenariusze m.in. Mazurskiej Nocy Kabaretowej i kabaretonów podczas Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu oraz teksty dla bohaterów programu HBO na stojaka[12].

W 2003 grał Kolumba, jedną z głównych postaci filmu Baśń o ludziach stąd, zrealizowanego przez Wytwórnię A’Yoy. Współprowadził wieczory kabaretowe transmitowane przez TVP, w tym m.in. Mazurską Noc Kabaretową w 2006 oraz kabaretony podczas festiwali w Opolu i Sopocie. W latach 2005–2006 pisał felietony dla satyrycznego pisma „Chichot”. W latach 2008–2015 organizował Kabaretową noc listopadową, coroczny program emitowany 11 listopada na antenie TVP2. W 2009 był jednym z jurorów 25. Przeglądu Kabaretów PaKA.

W latach 2009–2012 razem z Marcinem Wójcikiem prowadził Kabaretowy Klub Dwójki na antenie TVP2. W listopadzie 2012 ukazała się książka Jak zostałem premierem. Rozmowy pełne Moralnego Niepokoju, będąca zapisem rozmów Górskiego z Mariuszem Cieślikiem[13]. W latach 2013–2014 i w 2016 prowadził niektóre odcinki programu TVP2 Dzięki Bogu już weekend[14]. W latach 2015–2016 razem z Marcinem Wójcikiem prowadził program Latający Klub Dwójki[15]. W 2016 występował w programie Polsatu Kabaret na żywo[16].

Występuje jako George Owens w improwizowanym kabaretowym serialu Spadkobiercy.

W latach 2017–2019 tworzył internetowy serial polityczny Ucho Prezesa, w którym grał główną rolę[17]. Jest autorem sztuki teatralnej Ucho Prezesa czyli SCHEDA wystawianej na deskach Teatru 6. piętro, w której gra rolę tytułową[18].

Od 1 czerwca 2022 powrócił do roli komentatora programu satyrycznego Szkło Kontaktowe[19].

Życie prywatne

Z nieformalnego związku z graficzką Katarzyną Osipowicz ma syna Antoniego[20], który pojawił się w Tygodniku Moralnego Niepokoju, mając kilka miesięcy. 7 września 2019 poślubił dziennikarkę Monikę Sobień[21], z którą ma córkę Malinę (ur. 2019)[22].

Publikacje

Nagrody i wyróżnienia

  • 2001: Nagroda za najlepszy tekst – Izba wytrzeźwień, Kolska na II Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Estradowej ZASP, Warszawa
  • 2005: Nagroda Dodatkowa Jury – Błękitny Melonik Charliego – za uczynienie zabawnym serialu HBO – na stojaka na VI Festiwalu Dobrego Humoru, Gdańsk
  • 2008: Grand Prix Festiwalu – Błękitny Melonik Charliego – za program Na stojaka (HBO Polska) na IX Festiwalu Dobrego Humoru, Gdańsk
  • 2009: Tytuł Gentlemana w show-biznesie – coroczne wyróżnienie przyznawane przez miesięcznik Gentleman
  • 2011: Tytuł „Przyjaciel UEFA EURO 2012”
  • 2011: Zwycięstwo w kategorii „Autor” w plebiscycie Złote Ireny

Filmografia

Scenarzysta

Dubbing

Przypisy

  1. ↑ a b Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 21
  2. ↑ Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 31, 50.
  3. ↑ Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 23.
  4. ↑ Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 47.
  5. ↑ a b Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 49
  6. ↑ Górski i Sobień 2019 ↓, s. 107, 181.
  7. ↑ Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 54.
  8. ↑ Agnieszka Kublik, „Ucho Prezesa”. Robert Górski: Mogę robić to, co chcę. Naprawdę jestem Człowiekiem Wolności, wyborcza.pl, 4 lutego 2017 [dostęp 2017-03-15].
  9. ↑ Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 69, 120.
  10. ↑ Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 177.
  11. ↑ Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 70.
  12. ↑ Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 121.
  13. ↑ Na podstawie strony empik.com.
  14. ↑ Robert Górki gwiazdą „Dzięki Bogu Już Weekend”. [dostęp 2013-09-08].
  15. ↑ „Latający Klub Dwójki”: Robert Górski zdradza kulisy odejścia z TVP (pol.). teleshow.wp.pl. [dostęp 2016-10-12].
  16. ↑ „Wszystkie dzieci nasze są” w „Kabarecie na Żywo” (pol.). polsat.pl. [dostęp 2016-10-09].
  17. ↑ Witold Stech, Ucho Prezesa. Zobacz nowy serial Ucho Prezesa na YouTube, silesion.pl [dostęp 2017-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-18].
  18. ↑ Ucho Prezesa czyli SCHEDA. Teatr 6. piętro. [dostęp 2021-01-17].
  19. ↑ Dorota Wellman komentatorką w 'Szkle kontaktowym'. Robert Górski ze stałą współpracą, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2022-08-04] (pol.).
  20. ↑ Górski i Cieślik 2012 ↓, s. 184, 187.
  21. ↑ Robert Górski wziął ślub. Aktor serialu "Ucho Prezesa" ożenił się z Moniką Sobień - Plejada.pl, plejada.pl [dostęp 2019-09-09] (pol.).
  22. ↑ Sergiusz Królak: Robert Górski z „Ucha Prezesa” został ojcem (pol.). W: Plejada.pl [on-line]. plejada.pl, 2019-02-14. [dostęp 2019-02-14].
  23. ↑ Zeszyt w trzy linie, Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-06-06].
  24. ↑ Jak zostałem premierem, empik.com [dostęp 2020-06-06] (pol.).
  25. ↑ Jak zostałem Prezesem, empik.com [dostęp 2020-06-06] (pol.).
  26. ↑ Badziewiakowie w filmpolski.pl.
  27. ↑ Strona wytwórni AYOY. ayoy.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-17)]. [dostęp 2009-04-07].
  28. ↑ Na podstawie Kabaret Moralnego Niepokoju – gwiazdy „Złotego środka”, Wirtualna Polska 27 lutego 2009 [dostęp 2009-04-08].
  29. ↑ Słodkie życie nie tylko w kabarecie (pol.). tvp.pl, 2013-12-23. [dostęp 2013-12-24].
  30. ↑ Ucho Prezesa - miniserial Roberta Górskiego zniknie z YouTube'a, naEKRANIE.pl [dostęp 2019-02-14] (pol.).
  31. ↑ Serial „Piękni i bezrobotni” wiosną w Polsacie. Za projekt odpowiada Robert Górski, wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-12-15] (pol.).
  32. ↑ Na podstawie oficjalnej strony Kabaretu Moralnego Niepokoju. Informacja z dnia 2008-12-14. [dostęp 2009-04-07].

Bibliografia

  • Robert Górski, Mariusz Cieślik: Jak zostałem prezesem. Wydawnictwo Znak, 2012. ISBN 978-83-240-2318-9.
  • Robert Górski, Monika Sobień: Jak zostałem prezesem. Kulisy „Ucha Prezesa”, najpopularniejszego polskiego serialu. Czerwone i Czarne, 2019. ISBN 978-83-66219-17-5.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Robert Górski.jpg
Autor: Ja Fryta, Licencja: CC BY-SA 2.0
Robert Górski, twórca kabaretowy.