Szymon Kimmel

Szymon Kimmel
Data i miejsce urodzenia14 lipca 1904
Budzanów
Zawód, zajęcieadwokat
Miejsce zamieszkaniaSanok, Tel Awiw
Narodowośćpolska / izraelska
Tytuł naukowydoktor
EdukacjaPaństwowe Gimnazjum Męskie im. Królowej Zofii w Sanoku

Szymon Kimmel (ur. 14 lipca 1904 w Budzanowie) – polski Żyd, doktor praw, adwokat, generał.

Życiorys

Szymon Kimmel urodził się 14 lipca 1904 w Budzanowie w rodzinie żydowskiej[1][2]. Był synem Aleksandra, urzędnika sądowego w Sanoku[3]. W tym mieście zamieszkiwał z rodziną przy ulicy Jana Matejki 393[3].

W 1924 ukończył Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku[1][4]. Ukończył studia prawnicze[2]. Jako absolwent prawa uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z 1927 został uznany przynależnym do gminy Sanok[2]. Uzyskał stopień naukowy doktora i został adwokatem. Działalność adwokacką prowadził w kamienicy przy ul. Kazimierza Wielkiego 10[5]. Przed 1939 był także adwokatem w Samborze[6].

Został przewodniczącym ruchu Nowych Syjonistów w Sanoku[7]. Został szefem sanockiego oddziału Żydowskiego Towarzystwa Turystyczno-Narciarskiego „Makkabi”[8][9][10]. Był jednym z organizatorów żydowskiego klubu piłkarskiego „Re-Di-Fa” w Sanoku[11], w latach 20. był sekretarzem zarządu klubu „Rdifach” w Sanoku[12].

Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji sowieckiej przebywał we Lwowie, gdzie na początku 1940 pełnił funkcję blokowego kilku budynków przy ul. Czwartaków[13] (późniejsza ul. Kwytnewa)[14].

Po wojnie osiadł w Izraelu (w latach 50. zamieszkiwał w Tel Awiwie i był wówczas generałem)[15]. Został członkiem Organizacji Osób Pochodzących z Sanoka i Okolic w Izraelu[16].

Przypisy

  1. ↑ a b XXXVII. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofji w Sanoku za rok szkolny 1923/1924. Sanok: 1924, s. 24.
  2. ↑ a b c Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 240 (poz. 228).
  3. ↑ a b Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 543.
  4. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2016-11-01].
  5. ↑ Kimmel Szymon lawyer Sanok, Kaz. Wielkiego street 10 (ang.). jewisharchive.org. [dostęp 2016-11-01].
  6. ↑ Jan Tomasz Gross: Revolution from Abroad: The Soviet Conquest of Poland's Western Ukraine and Western Belorussia. s. 112.
  7. ↑ Yacov Alster, Yitzchok Heller (Hal-Or), Binyomin Lazar, Eliahu Leschner: The Zionist Revisionist and Beitar Movement in Sanok (ang.). [dostęp 2016-11-01].
  8. ↑ Edward Zając, Organizacje o charakterze gospodarczym, społecznym, kulturalnym i sportowym. Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 607.
  9. ↑ Andrzej Potocki: Żydzi w Podkarpackiem. Rzeszów: Libra, 2004, s. 173. ISBN 83-89183-05-6.
  10. ↑ Sanok. sztetl.org.pl. [dostęp 2016-11-01].
  11. ↑ Andrzej Tarnawski. Mecze na „Sigociu”. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 6, Nr 17 (488) z 10-20 czerwca 1989. 
  12. ↑ Starostwo powiatowe w Sanoku. Stowarzyszenia i związki 1919-1939 (zespół 23, sygn. 13, nr mikr. 160756). Archiwum Państwowe w Przemyślu, s. 184.
  13. ↑ Mieczysław Granatowski: Jeszcze nie zapomniałem. W: Andrzej Brygidyn, Magdalena Brygidyn-Paszkiewicz: Wspomnienia i relacje żołnierzy Sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939–1944. Sanok: 2012, s. 112. ISBN 978-83-903080-5-0.
  14. ↑ Nazwy ulic Lwowa. lwow.com.pl. [dostęp 2016-11-01].
  15. ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 129.
  16. ↑ Eliezer Sharbit: Memorial Book Of the Community of Sanok and its Region (ang.). 1970. [dostęp 2016-11-01].