Tętnica nerkowa
Tętnica nerkowa (łac. arteria renalis) – silna (6–8 mm średnicy), parzysta tętnica człowieka[1].
Przebieg
Tętnica ta rozpoczyna się na bocznym obwodzie aorty brzusznej, tuż pod odejściem tętnicy krezkowej górnej, odchodząc niemal pod kątem prostym. U dorosłego jest to poziom krążka międzykręgowego pomiędzy kręgami L1 a L2. U noworodków jest to poziom trzonu kręgu L1, a tętnice biegną skośnie w dół. Położenie tych naczyń u dorosłych ma związek z obniżaniem się aorty wraz z wiekiem. Czasem występują dodatkowe tętnice nerkowe (zwykle jedna, rzadko do 4 tętnic dodatkowych)[2]. Mogą one stanowić przeszkodę w prawidłowym przepływie moczu przez moczowód.
Tętnice początkowo biegną po odnodze przepony, a następnie po mięśniu lędźwiowym większym. Prawa tętnica, w związku z przesunięciem aorty w lewą stronę jest dłuższa i leży ku tyłowi od żyły głównej dolnej, prawej żyły nerkowej, części zstępującej dwunastnicy oraz głowy trzustki. Natomiast lewa biegnie za lewą żyłą nerkową i trzonem trzustki[2].
Gałęzie
Tętnica nerkowa oddaje następujące gałęzie:
- gałęzie boczne:
- tętnica nadnerczowa dolna
- gałęzie moczowodowe – zaopatrują górną część moczowodu powyżej skrzyżowania z tętnicą jądrową lub tętnicą jajnikową. Gałązka zstępująca zaopatruje tylko moczowód, zaś wstępująca powierzchnię przednią miedniczki nerkowej.
- gałęzie torebki tłuszczowej biorą udział w wytworzeniu łuku tętniczego okołonerkowego[2].
- gałęzie końcowe (oddawane we wnęce nerki):
- gałęzie przedmiedniczkowe – zaopatrują przednią powierzchnię miedniczki nerkowej
- gałązie zamiedniczkowe – zaopatrują tylną powierzchnię miedniczki nerkowej
- tętnice międzypłatowe[1]
Aspekt kliniczny
Zwężenie tętnicy nerkowej, najczęściej z powodu miażdżycy lub dysplazji, powoduje najczęstszą postać wtórnego nadciśnienia tętniczego – nadciśnienia naczyniowonerkowego[3].
Przypisy
- ↑ a b Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 512–513, ISBN 978-83-200-4501-7.
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 273–275, ISBN 978-83-200-3257-4.
- ↑ Radovan Hudak: Memorix Anatomia. Wrocław: Edra Urban&Partner, 2017, s. 228. ISBN 978-83-65373-64-9.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.The relations of the viscera and large vessels of the abdomen. (Seen from behind, the last thoracic vertebra being well raised.)