Tetrachloroeten

Tetrachloroeten
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	tetrachloroeten
	Inne nazwy i oznaczenia
	tetrachloroetylen, czterochloroetylen, perchloroetylen, perchloroeten, czterochlorek etylenu, PCE, PER
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C2Cl4
Inne wzory	Cl; 2C=CCl; 2
Masa molowa	165,82 g/mol
Wygląd	bezbarwna ciecz o eterycznym zapachu
	Identyfikacja
Numer CAS	127-18-4
PubChem	31373
SMILES
	C(=C(Cl)Cl)(Cl)Cl
InChI
	InChI=1S/C2Cl4/c3-1(4)2(5)6
	InChIKey
	CYTYCFOTNPOANT-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,6230 g/cm³ (20 °C); ciecz
	Rozpuszczalność w wodzie
	0,273 g/kg (0 °C); 0,286 g/kg (20 °C); 0,380 g/kg (80 °C)
	w innych rozpuszczalnikach
	mieszalny z etanolem, eterem dietylowym i benzenem
Temperatura topnienia	−22,2 °C
Temperatura wrzenia	121,2 °C
logP	3,4
Współczynnik załamania	1,5059 (589 nm, 20 °C)
Lepkość	0,844 mPa·s
Budowa
Moment dipolowy	0 D
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Alfa Aesar [dostęp 2016-08-14]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H351, H411
Zwroty P	P281, P273, P308+P313, P391, P405, P501
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Szkodliwy; (Xn)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R40, R51/53
Zwroty S	S2, S23, S36/37, S61
Numer RTECS	KX3850000
Dawka śmiertelna	LD50 2629 mg/kg (szczur, doustnie)
Stężenie śmiertelne	LC50 34,2 g/m³ (szczur, inhalacja, 8 h)
	Podobne związki
Podobne związki	tetrachloroetan, dichloroeten, trichloroeten, tetrafluoroeten, tetrajodoeten, tetrabromoeten
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Tetrachloroeten, tetrachloroetylen, Cl
2C=CCl
2 – organiczny związek chemiczny, pochodna etenu całkowicie podstawiona chlorem (perchloroeten). Jest bezbarwną cieczą o słodkim zapachu. Stosowany do „suchego” prania chemicznego, jako wywabiacz plam i rozpuszczalnik.

Jest prawdopodobnie rakotwórczy dla ludzi (grupa 2A według Międzynarodowej Agencji Badań nad Rakiem)^[7].

W 1922 roku amerykański lekarz weterynarii, Maurice C. Hall, wykazał skuteczność tetrachloroetylenu w leczeniu tęgoryjca. Terapia tetrachloroetylenem odegrała istotną rolę w zwalczaniu tęgoryjca w Stanach Zjednoczonych i za granicą. Innowacja Halla została okrzyknięta przełomem w dziedzinie medycyny tropikalnej^[8]^[9]^[10].

Przypisy

↑ ^a ^b Tetrachloroethylene, karta charakterystyki wydana na obszar Polski, Alfa Aesar (Thermo Fisher Scientific), numer katalogowy B20089 [dostęp 2016-08-14] .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Haynes 2014 ↓, s. 3-496.
↑ ^a ^b ^c Tetrachloroethylene, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2016-08-14] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Haynes 2014 ↓, s. 5-186.
↑ ^a ^b Haynes 2014 ↓, s. 15-21.
↑ ^a ^b Tetrachloroeten (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2016-08-14].
↑ Tetrachloroethylene, „IARC Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risks to Humans”, 106, 2014 .
↑ Maurice C. Hall, www.nal.usda.gov [dostęp 2022-04-08] .
↑ United States Congress House Committee onU.S.C.H.C. Appropriations, Hearings, Reports and Prints of the House Committee on Appropriations, U.S. Government Printing Office, 1970 [dostęp 2022-04-08] (ang.).
↑ Maurice Hall finds hookworm cure 1922, „Daily News”, New York, New York, 19 czerwca 1922, s. 9 [dostęp 2022-04-08] .

Bibliografia

CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 95, Boca Raton: CRC Press, 2014, ISBN 978-1-4822-0867-2 (ang.).

[Alfa-1] Tetrachloroethylene, karta charakterystyki wydana na obszar Polski, Alfa Aesar (Thermo Fisher Scientific), numer katalogowy B20089 [dostęp 2016-08-14] .

[CITEREFHaynes2014'''3'''-496-2] Haynes 2014 ↓, s. 3-496.

[CID-3] Tetrachloroethylene, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2016-08-14] (ang.).

[CITEREFHaynes2014'''5'''-186-4] Haynes 2014 ↓, s. 5-186.

[CITEREFHaynes2014'''15'''-21-5] Haynes 2014 ↓, s. 15-21.

[CLI-6] Tetrachloroeten (ang.) w wykazie klasyfikacji i oznakowania Europejskiej Agencji Chemikaliów. [dostęp 2016-08-14].

[IARC-7] Tetrachloroethylene, „IARC Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risks to Humans”, 106, 2014 .

[8] Maurice C. Hall, www.nal.usda.gov [dostęp 2022-04-08] .

[9] United States Congress House Committee onU.S.C.H.C. Appropriations, Hearings, Reports and Prints of the House Committee on Appropriations, U.S. Government Printing Office, 1970 [dostęp 2022-04-08] (ang.).

[10] Maurice Hall finds hookworm cure 1922, „Daily News”, New York, New York, 19 czerwca 1922, s. 9 [dostęp 2022-04-08] .

[1]

[2]

[4]

[3]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Tetrachloroeten

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie