Wierzbownica kosmata

Wierzbownica kosmata
Morfologia:1 - Epilobium hirsutum, 2 - Epilobium parviflorum
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mirtowce
Rodzina	wiesiołkowate
Rodzaj	wierzbownica
Gatunek	wierzbownica kosmata
Nazwa systematyczna
Epilobium hirsutum L. Sp. pl. 1:347. 1753
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski

Wierzbownica kosmata (Epilobium hirsutum L.) – gatunek rośliny z rodziny wiesiołkowatych (Onagraceae). Jest dość szeroko rozprzestrzeniony na kuli ziemskiej, w tym w Polsce.

Rozmieszczenie geograficzne

Rodzimym obszarem występowania tego gatunku jest Azja, Europa i Afryka, ale rozprzestrzenił się także w Makaronazji i Ameryce Północnej^[4]. W Polsce jest dość pospolity, zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich^[5].

Gatunek ten jest klasyfikowany przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody jako najmniejszej troski (LC, ang. least concern), ponieważ jest szeroko rozpowszechniony w stabilnych populacjach i w czasie oceny stopnia jego zagrożenia w 2012 r. nie był narażony na żadne większe zagrożenie^[3].

Morfologia

Pokrój

Roślina osiąga przeważnie 60–150 cm wysokości, rzadziej 20–200 cm^[5]. Pod ziemią wytwarza zimujące rozłogi służące jej do rozmnażania wegetatywnego.

Łodyga

Rozgałęziona, wzniesiona, obła, najczęściej odstająco owłosiona, dołem niekiedy łysiejąca^[5], pokryta długimi włoskami bezgruczołowymi i krótkimi gruczołowymi.

Liście

Dolne naprzeciwległe, górne naprzemianległe. Są lancetowate, omszone o piłkowano-ząbkowanej blaszce, siedzące, półkoliście obejmujące łodygę i nieco zbiegające po niej^[5].

Kwiaty

Duże, promieniste, czerwonofioletowe lub purpuroworóżowe^[5], o zalążni dolnej. Mają zielony (z czerwonymi podbarwieniami) 4-działkowy kielich o ostrych, lancetowatych działkach i koronę składającą się z 4 płatków długości (8)12–20 mm^[5]. Płatki są sercowato wycięte. Wewnątrz kwiatu jeden wzniesiony słupek o wydłużonej zalążni i wyraźnie czterołatkowym znamieniu oraz 8 dwusilnych pręcików (4 dłuższe i 4 krótsze). Pąki kwiatowe wzniesione^[5].

Owoce

Długa wąska, czworograniasta torebka o średnicy 2–3 mm. Nasiona z puchem kielichowym.

• 

  Pokrój

• 

  Kwiat

• 

  Dojrzałe owoce

Biologia i ekologia

Bylina, hemikryptofit^[5]. Kwitnie od czerwca do sierpnia lub września^[5]. Roślina owadopylna lub samopylna. Nasiona rozsiewane są przez wiatr (anemochoria) wydmuchujący je z pękniętej po dojrzeniu torebki.

Liczba chromosomów: 2n = 36^[5].

Siedliskiem są brzegi wód, wilgotne łąki i zarośla^[5]. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Calystegio-Epilobietum hirsuti^[6].

Zmienność

Tworzy mieszańce z wierzbownicą czworoboczną, w. drobnokwiatową, w. górską, w. Lamy'ego, w. różową^[5].

Przypisy