Czarna Madonna


Czarna Madonna – rzeźba lub obraz przedstawiający Maryję lub Maryję z Dzieciątkiem, na którym jest ona ukazana z ciemnym lub czarnym odcieniem skóry, wykonane przeważnie w Europie w okresie średniowiecza lub wcześniej. W tym rozumieniu terminu określenie „Czarna Madonna” nie odnosi się do wizerunków Maryi ukazanej wyraźnie jako czarna Afrykanka, które są popularne w Afryce oraz w miejscach zamieszkanych przez duży odsetek ludności pochodzenia afrykańskiego, np. w Stanach Zjednoczonych lub Brazylii.
Teorie powstania
Jedna z teorii mówi, iż Czarne Madonny są reprodukcjami wcześniejszego wizerunku lub ikony Matki Bożej, która już nie istnieje i która, najprawdopodobniej, znajdowała się w Konstantynopolu. Miałaby zostać zniszczona przez ikonoklastów, którzy począwszy od VIII do X w. prowadzili na szeroką skalę akcję przejawiającą się w niszczeniu ikonostasów, fresków, a nawet klasztorów oraz prześladowaniem osób adorujących ikony (ikonoduli)[1].
Wizerunki Czarnej Madonny znajdują się przede wszystkim na terenach zamieszkanych przez katolików.
Rzeźby są w większości wykonane z drewna (rzadko spotyka się wykonane z kamienia), często są pokryte farbą. Wysokość rzeźb nie przekracza 75 cm, a ich powstanie datuje głównie się na XI-XV w. Można wyróżnić dwie podstawowe grupy: wolnostojące, pionowe figury oraz wizerunki Maryi na tronie. Obrazy to przede wszystkim ikony wykonane w stylu bizantyńskim, których powstanie datuje się najczęściej na XIII-XIV w. Twarze cechują rysy charakterystyczne dla Europejczyków.
Na terenie Europy znajduje się około 450-500 wizerunków Czarnej Madonny, jakkolwiek liczba zależy od metody przyjętej do ich klasyfikacji. W samej Francji znajduje się co najmniej 180 takich wizerunków pochodzących z okresu średniowiecza (zwane są we Francji Vierges Noires) oraz setki kopii wykonanych w późniejszym okresie. Niektóre z nich można spotkać w muzeach, jakkolwiek większość znajduje się w kościołach i kaplicach.
Przykłady
Najbardziej znanymi są:
- ikona Maryi, która znajduje się w bazylice Santa Maria Maggiore w Rzymie – wizerunek Czarnej Madonny, który znajduje się w jednej z kaplic, jest nazywany powszechnie Salus Populi Romani (Ocalenie Ludu Rzymskiego)[1]
- Ikona Matki Bożej Częstochowskiej na Jasnej Górze, będąca jednym z najlepiej rozpoznawanych symboli chrześcijaństwa w Polsce
- Madonna z Montserrat (zwana też La Moreneta, co w języku katalońskim znaczy czarna) – drewniana romańska figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem znajdująca się w klasztorze benedyktyńskim Montserrat w masywie górskim Montserrat w Katalonii.
- Matka Boża z Candelarii – drewniana figura Matki Boskiej z Dzieciątkiem znajdująca się w bazylice Matki Bożej w Candelarii na Teneryfie (Hiszpania).
Inne przedstawienia Czarnej Madonny znajdują się m.in.:
- bizantyńska ikona (Madonna Bruna lub Mamma Schiavona) w sanktuarium di Santa Maria w Montevergine (Włochy)
- statua Czarnej Madonny z Tindari z Sycylii, pozłacana rzeźba z hebanu w bazylice mniejszej św. Patryka we Fremantle (Australia)[2], poświęcona przez Jana Pawła II
- figura Matki Boskiej w Le Puy-en-Velay w Owernii (Francja)
- posążek Czarnej Madonny w bawarskim sanktuarium Altötting (Niemcy).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Mario Marini „Dalmanuta” (Rozważanie Dziewiąte – Osoba Pana Jezusa, rozdz. 12. – Oblicze Maryi) [dostęp 2010-02-11].
- ↑ Debbie Warrier , Black Madonna shines again (Czarna Madonna znów promienieje), „The Record”, 8 maja 2003, Perth, Zachodnia Australia, s. 16 (ang.).
Bibliografia
- Ean Begg: The Cult of the Black Virgin. (1985)
- Stephen Benko: Virgin Goddess: Studies in the Pagan and Christian Roots of Mariology. (1993)
- Lucia Chiavola Birnbaum: Black Madonnas: Feminism, Religion, and Politics in Italy. (2000)
- Fred Gustafson: The Black Madonna. (1990)
- Fred Gustafson: The black madonna of Einsiedeln: a psychological perspective. (1975)
- Susan Elizabeth Hale , Sacred Space, Sacred Sound: The Acoustic Mysteries of Holy Places, wyd. 1st Quest books ed, Wheaton, Ill.: Quest Books, 2007, ISBN 0-8356-0856-5, OCLC 82172651 .
- Raymond W. Le Mieux: The Black Madonnas of France. (1991)
- Mary Beth Moser: Honoring darkness: exploring the power of black madonnas in Italy. (2005)
- Leonard Moss: In Quest of the Black Virgin: She Is Black Because She Is Black in Mother Worship: Themes and Variations. (1982)
- Monique Scheer: From Majesty to Mystery: Change in the Meanings of Black Madonnas from the: Sixteenth to Nineteenth Centuries., [w:] The American Historical Review 107.5 (2002)
- Margrit Rosa Schmid: Schwarz bin ich und schön ([SJW] Schweizerisches Jugendschriftenwerk 2002)
Linki zewnętrzne
- Black Virgin Sites in France, web.archive.org. shell.amigo.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-07)].
- Black Madonnas, Flickr.com
Media użyte na tej stronie
Autor: Wesisnay, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Virgen de Candelaria, patrona de Canarias
Autor: Aw58, Licencja: CC BY-SA 3.0
Praha, Stare Miasto, figura Czarnej Madonny
Autor: S. Finner: Siddhartha Finner, Dipl.Ing.-Architektur, Licencja: CC BY-SA 3.0
Das Gnadenbild der Gnadenkapelle in Altötting (Landkreis Altötting, Oberbayern). Die frühgotische Statue einer stehenden Muttergottes mit dem Jesus-Kind kam um 1330 nach Altötting. Die Fotografie wurde in der Altöttinger Stiftspfarrkirche aufgenommen, wohin das Gnadenbild am 23.02.2011 wegen Arbeiten in der Gnadenkapelle gebracht war. Dies bedeutete eine seltene Gelegenheit zur Bildaufnahme, da die Innenräume der Gnadenkapelle nicht fotografiert werden dürfen.
Autor: Henry39, Licencja: CC BY-SA 4.0
Madonna z Tindari w Bazylice Mniejszej we Fremantle w Australii Zachodniej. Figura wykonana w hebanie
Autor: Pudelek (Marcin Szala), Licencja: CC BY-SA 4.0
Czarna Madonna w kościele św. Elżbiety we Wrocławiu
The Virgin of Montserrat