Henri Martin
Data i miejsce urodzenia | 20 lutego 1810 Saint-Quentin |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 14 grudnia 1883 Paryż |
Zawód, zajęcie | historyk |
Henri Martin (ur. 20 lutego 1810 w Saint-Quentin, zm. 14 grudnia 1883 w Paryżu) – francuski historyk, republikanin[1][2].
Z wykształcenia był notariuszem[2]. W 1848 został profesorem Sorbony, z której został później usunięty z powodu swoich poglądów[1]. Od 1871 był członkiem Académie des sciences morales et politiques, a od 1878 – Akademii Francuskiej (fotel 38)[3]. Od 30 stycznia 1876 do swojej śmierci był senatorem[4].
Popierał ruchy niepodległościowe na terenie Europy, poparł także powstanie styczniowe. Główne dzieła: Histoire de France (1837–54), La politique de la révolution... (1848), Pologne et Moscovie (1863) oraz La Russie et l’Europe (1866)[1].
Przypisy
- ↑ a b c Martin Henri, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-02-26] .
- ↑ a b Martin, Bon Louis Henri. W: Encyklopedia Britannica. T. 17. 1911, s. 793. [dostęp 2022-02-26].
- ↑ Henri MARTIN (fr.). Akademia Francuska. [dostęp 2022-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-12-30)].
- ↑ MARTIN Henri (fr.). Francuski Senat. [dostęp 2022-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-03)].
Media użyte na tej stronie
Henri Martin (1810 - 1883), french historian, politician and academician.