Marian Stępień (historyk literatury)

Marian Stępień
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1929
Sławsko

profesor nauk filologicznych
Specjalność: historia literatury polskiej
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1976

Polska Akademia Nauk
Status

Członek Komitetu Nauki o Literaturze

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej
Złota Odznaka ZNP

Marian Michał Stępień (ur. 30 lipca 1929 w Sławsku) – polski profesor nauk filologicznych, historyk literatury, krytyk.

W 1955 roku ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, od 1957 jest pracownikiem tej uczelni. W 1976 roku uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych. Profesor zwyczajny od 1984. Członek Komitetu Nauki o Literaturze Polskiej Akademii Nauk.

Początkowo jego zainteresowania naukowe skupione były wokół polskiego romantyzmu, następnie skupił się na zagadnieniach lewicowych w polskiej literaturze i krytyce literackiej przełomu XIX i XX wieku.

Wykładał na uczelniach amerykańskich (1976, 1978, 1983–84) i w Meksyku (1981). Był stypendystą Fundacji Fulbrighta i członkiem założycielem Stowarzyszenia Stypendystów Fulbrighta w Polsce. Otrzymał „fellowship” Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku (1999). Na zaproszenie zagranicznych Uniwersytetów wygłaszał odczyty m.in. w Jerozolimie, Moskwie, Pekinie, Cambridge (Anglia),Berlinie, Budapeszcie, Pradze, Kijowie, Wilnie.

Był redaktorem dwumiesięcznika „Teksty” (1974-1981), a także redaktorem naczelnym miesięcznika „Zdanie” (od 1983). Członek PZPR, sekretarz Komitetu Środowiskowego Nauki przy Komitecie Krakowskim PZPR (1981-1987, od 1986 członek egzekutywy Komitetu Krakowskiego, przewodniczący Komisji Kultury (1987-1990). W latach 19891990 był sekretarzem Komitetu Centralnego PZPR. Był członkiem założycielem Stowarzyszenia Twórców i Działaczy Kultury „Kuźnica”, a w latach 1985–1989 jej prezesem.

Dzieła

Opublikował ok. 600 artykułów i 25 książek. Niektóre z nich:

  • „Narcyza Żmichowska” (1968)
  • „Zagadnienia literackie w publicystyce Polonii radzieckiej 1919–1939” (1968)
  • Ze stanowiska lewicy. Studium jednego z nurtów polskiej krytyki literackiej 1919–1939” (1974)
  • „Historia literatury polskiej w zarysie”. Redakcja i współaut. (sześć wydań 1978-1989)
  • „Dalekie drogi literatury polskiej. Szkice o literaturze emigracyjnej” (1989)
  • „Americans and Polish Culture” (1979)
  • „Trzecia Wartość. O twórczości Danuty Mostwin” (2000)
  • „Jak grecka tragedia. Pisarz polski w sytuacji wyboru (1944–1948)” (2005)
  • „Wśród emigrantów” (2007)
  • „Kontury w mroku” (2007)
  • „Jan Lechoń w Nowym Jorku” (2008)
  • „Między literaturą a polityką” (2012)
  • „Świadectwa obecności” (2014)
  • „Między literaturą a medycyną” (2015)

Niektóre nagrody i odznaczenia[1]

Przypisy

  1. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1252-1253
  2. Nagroda im. Kazimierza Wyki. [dostęp 2014-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)].

Bibliografia

  • Marian Stępień, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2010-03-10].
  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, edycja 3 (redaktorzy Lubomir Mackiewicz, Anna Żołna), Warszawa 1993, s. 684–685

Media użyte na tej stronie

POL Medal 30-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej
POL Medal 40-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 40-lecia Polski Ludowej
Złota Odznaka ZNP.jpg
Autor:

Kolekcja należy do muzeum: Muzeum użytkownika pieczarek

[na:] myvimu.com, Licencja: CC BY-SA 2.0
Złota Odznaka ZNP