Tyra Danebod

Tyra Danebod
Królowa Danii
Następca	Giryta szwedzka
Dane biograficzne
Data śmierci	ok. 935
Miejsce spoczynku	Jelling
Mąż	Gorm Stary
Dzieci	Harald Sinozęby

Tyra Danebod, rys. Lorenz Frølich

Kamienie z Jelling

Tyra Danebod (ur. ?, zm. ok. 935) - żona króla duńskiego - Gorma Starego i matka Haralda Sinozębego.

Świadectwo istnienia

Imię Tyry zachowało się na kamieniach runicznych w Jelling jako ᚦᚨᚢᚱᚢᛁ:ᛏᛅᚾᛰᛅᚱᚴᛅᛣ:ᛒᚢᛏ (THURUI TANMARKAR BUT) - zarówno na kamieniu postawionym jej przez męża, jak i na kamieniu wzniesionym przez jej syna.

Kamienie te są jedynymi pewnymi świadectwami istnienia Tyry, w przeciągu wieków jednak powstało w Danii i Islandii wiele sag traktujących o Tyrze; jej postać pojawia się także w kronikach. W podaniach tych przypisuje się jej uprawianie czarów. Natomiast według kronik Saxo Gramatyka i Swena Aggesena Tyra zbudowała Danevirke, wał obronny w okolicach Hedeby, który miał powstrzymać atak Ottona I. Historycy jednak zdecydowanie odrzucają taką możliwość (na podstawie badań archeologicznych wskazując na siedem etapów budowy wału; być może dziełem Tyry jest najwyżej jeden z nich).

Pochodzenie

W kronikach i sagach pojawiają się również informacje o pochodzeniu Tyry. Są to informacje sprzeczne: w sagach islandzkich Tyra przedstawiana jest jako córka Haralda Klaka (króla jutlandzkiego)^[1], natomiast Saxo Gramatyk w Gesta Danorum twierdzi, że była ona angielską księżniczką, córką władcy Anglii Æthelreda (być może chodzi o Edwarda Starszego)^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Myten om Dronning Thyra, LeifL. Ingvorsen, Højbjerg: Wormianum, 1988, ISBN 87-85160-98-9, OCLC 895014427 .
• Brix, Hans; Gorm Konge og Thyra hans Kone, 1927

Duńskie królowe Skjoldungowie Tyra Danebod (900–935) Giryta szwedzka (952–970) Tofa obodrycka (970–986) Sygryda Storråda (980/984–995) Emma z Normandii (1017–1035) Estrydsenidzi Gunhilda (1047–1048/49) Gyda (1050–1052) Małgorzata Asbjørnsdatter (1076–1080) Adela flandryjska (1080–1086) Ingegerda norweska (1086–1095) Bodil Thrugotsdatter (1095–1103) Małgorzata Fredkulla (1104–1130) Ulvhild Håkonsdotter (ok. 1130 - po 1130) Malmfryda kijowska (1134–1137) Ludgarda z Salzwedel (1144–1146) Adela miśnieńska (1152–1157) Helena szwedzka (1156–1157) Zofia Rurykowiczówna (1157–1182) Gertruda saska (1182–1197) Małgorzata Dagmara (1205–1213) Eleonora (1229–1231) Berengaria portugalska (1214–1221) Judyta saska (1241–1250) Mechtylda holsztyńska (1250–1252) Małgorzata Sambiria (1252–1259) Agnieszka brandenburska (1273–1286) Ingeborga szwedzka (1296–1319) Eufemia pomorska (1320–1326 i 1329–1330) Jadwiga ze Szlezwiku (1340–1374) Gryfici Filipa Lancaster (1406–1430) Wittelsbachowie Dorota brandenburska (1445–1448) Oldenburgowie Dorota brandenburska (1448–1481) Krystyna saska (1483–1513) Izabela Habsburżanka (1515–1523) Zofia pomorska (1523–1533) Dorota saska (1534–1559) Zofia meklemburska (1572–1588) Anna Katarzyna Hohenzollern (1597–1612) Zofia Amelia brunszwicka (1648–1670) Karolina Amelia heska (1670–1699) Luiza Meklemburska (1699–1721) Anna Zofia Reventlow (1721–1730) Zofia Magdalena von Brandenburg-Kulmbach (1730–1746) Ludwika Hanowerska (1746–1751) Juliana Maria brunszwicka (1752–1766) Karolina Matylda Hanowerska (1766–1775) Maria Zofia z Hesji-Kassel (1808–1839) Karolina Amalia ze Szlezwiku-Holsztyna (1839–1848) Oldenburgowie Luiza z Hesji-Kassel (1863–1898) Luiza szwedzka (1906–1912) Aleksandra meklemburska (1912–1947) Ingrid Bernadotte (1947–1972)