Irena Bajerowa

Irena Bajerowa

Data urodzenia	13 marca 1921
Data śmierci	30 czerwca 2010
Miejsce spoczynku	Cmentarz Rakowicki
Zawód, zajęcie	językoznawca
Narodowość	polska
Odznaczenia

Irena Bajerowa (ur. 13 marca 1921, zm. 30 czerwca 2010) − polska językoznawczyni, profesor, doktor honoris causa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Córka językoznawcy, profesora Zenona Klemensiewicza.

Życiorys

Na rok przed wybuchem II wojny światowej rozpoczęła studia filologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Poznała w tym czasie osobiście Karola Wojtyłę. W czasie okupacji niemieckiej pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu. W 1940 wstąpiła do Związku Walki Zbrojnej. Po 1945 kontynuowała studia. W 1951 obroniła pracę doktorską pod kierunkiem Kazimierza Nitscha. Podjęła pracę dydaktyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1955 zaczęła prowadzić wykłady w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Katowicach. Habilitowała się na Uniwersytecie Wrocławskim w 1963. Po utworzeniu w 1968 Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach została zastępcą dyrektora Instytutu Filologii Polskiej. W 1974 Rada Państwa PRL nadała dr hab. Bajerowej tytuł profesora nadzwyczajnego. Była internowana w stanie wojennym jako prorektor Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W jej sprawie interweniował biskup Herbert Bednorz. W latach 1988–1992 przewodniczyła Radzie Naukowej Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk. Rada Państwa w 1989 nadała jej tytuł profesora zwyczajnego. W 1991 przeszła na emeryturę. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[1] (kwatera M-płn.-15).

W 1952 r. wyszła za mąż za Kazimierza Bajera ps. "Leliwa", oficera Armii Krajowej^[2], który w latach 1945–1951 był więziony i torturowany przez SB. Mieli dwoje dzieci^[3].

Wraz z mężem ufundowała tablicę upamiętniającą ppłk. Jana Kantego Lasotę ps. "Przyzba", szefa sztabu Okręgu Kraków Armii Krajowej, aresztowanego w 1945 r. przez NKWD i uwięzionego w obozie pracy w Kazachstanie, gdzie zmarł w 1950 r.^[4] Tablica została wmurowana i uroczyście odsłonięta w 1996 r. na fasadzie kamienicy przy ul. Mikołajskiej 20 w Krakowie^[5].

Grób prof. Zenona Klemesiewicza i prof. Ireny Bajerowej na Cmentarzu Rakowickim

Odznaczenia

• 1945 − Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
• 1948 − Medal Wojska
• 1973 − Złoty Krzyż Zasługi
• 1977 − Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• 1979 − Odznaka Zasłużonej dla Województwa Katowickiego
• 1985 − Krzyż Armii Krajowej
• 1987 − Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• 1991 − Złota Odznaka za Zasługi dla Uniwersytetu Śląskiego
• 1991 − Medal Komisji Edukacji Narodowej
• 1991 − Nagroda Indywidualna Ministra Edukacji Narodowej
• 1994 − Odznaka pamiątkowa Akcji „Burza”
• 1994 − Lux ex Silesia
• 1995 − Odznaka Weterana Walk o Niepodległość
• 1996 − Medal Solidarności
• 1997 − Nagroda Ministra Edukacji Narodowej
• 2010 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[6]

Przypisy

Bibliografia

• Bajerowa Irena (1921-2010). www.encyklo.pl. [dostęp 2011-09-14].
• Prof. zw. dr hab. Irena BAJEROWA. www.us.edu.pl. [dostęp 2011-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-06)].
• Zmarła prof. zw. dr hab. Irena Bajerowa. www.us.edu.pl, 2010-07-02. [dostęp 2011-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-05)].
• Zmarła Irena Bajerowa. fakty.interia.pl, 2010-07-02. [dostęp 2011-09-14].