Nikołaj Niekrasow

Nikołaj Niekrasow
ros. Николай Алексеевич Некрасов
Ilustracja
Portret autorstwa Nikołaja Gaya, 1872
Imię i nazwisko

Nikołaj Aleksiejewicz Niekrasow

Data i miejsce urodzenia

10 grudnia 1821
Niemirów

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 1878
Petersburg

Narodowość

Rosjanin

Język

rosyjski

Dziedzina sztuki

proza, liryka, publicystyka, dramat, wodewile

Muzeum artysty

Muzeum Niekrasowa we wsi Karabicha koło Jarosławia

Ważne dzieła
  • Mróz Czerwony Nos
  • Kolej żelazna
  • Komu się na Rusi dobrze dzieje
Faksymile

Nikołaj Aleksiejewicz Niekrasow (ros. Николай Алексеевич Некрасов; ur. 28 listopada?/ 10 grudnia 1821 w Niemirowie, zm. 27 grudnia 1877?/ 8 stycznia 1878 w Petersburgu) – rosyjski pisarz, dziennikarz, redaktor i wydawca związany ze szkołą naturalną. Klasyk literatury rosyjskiej.

Autor utworów o problematyce społecznej, ukazujące niedolę ludu i niesprawiedliwość ustroju pańszczyźnianego.

Wydawca i współredaktor czasopisma „Sowriemiennik”, uchodzącego za najbardziej postępowe pismo ówczesnej Rosji (pod jego przewodnictwem w czasopiśmie publikowano utwory przyszłych klasyków literatury rosyjskiej, m.in. L. Tołstoja, F. Dostojewskiego, I. Turgieniewa)[1].

Życiorys

Ojcem Niekrasowa był rosyjski porucznik, a matką Polka, Helena Zakrzewska[2]

Od 1847 r. współwłaściciel i redaktor (w późniejszym okresie istnienia pisma jeden z redaktorów) pisma literacko-społecznego Sowriemiennik. Następnie był redaktorem naczelnym czasopisma literackiego Otieczestwiennyje zapiski.

W Rosji działa od 1946 r. muzeum Niekrasowa w domu we wsi Karabicha koło Jarosławia. Dom ten poeta kupił jako letni i w latach 1861-1875 mieszkał tam i tworzył w sezonie letnim[3].

Oprócz dominującej twórczości poetyckiej, pisał także opowiadania, a w latach 40. XIX w. również wodewile.

Twórczość

Poematy

  • 1841 - Prowincyalnyj podjaczyj w Pietierburgie (ros. Провинциальный подьячий в Петербурге)
  • 1861 - Krobecznicy (ros. Коробейники)
  • 1863 - Mróz Czerwony Nos (ros. Мороз, Красный нос)
  • 1863-1877 - Komu się na Rusi dobrze dzieje (ros. Кому на Руси жить хорошо)
  • 1864 - Kolej żelazna (ros. Железная дорога)
  • 1870 - Dieduszka (ros. Дедушка)
  • 1871-1872 - Rosyjskie kobiety (ros. Русские женщины)

Zbiory wierszy

  • 1840 - Mieczty i zwuki (ros. Мечты и звуки)
  • 1856 - Poeta i obywatel (ros. Поэт и гражданин)
  • 1876-1877 - Ostatnie pieśni (ros. Последние элегии)

Dramaty i wodewile

  • 1841 - Aktior (ros. Актёр)
  • Matierinskoje błagocłowienje, ili biednost' i czest' (ros. Материнское благословенье, или бедность и честь)
  • Zabrakowannyje (ros. Забракованные)
  • Miedwieżja ochota (ros. Медвежья охота)
  • Junost' Łomonosowa (ros. Юность Ломоносова)
  • Fieoktist Onufrijewicz Bob (ros. Феоктист Онуфриевич Боб)
  • Wot czto znaczyt wljubit'cja w aktrisu (ros. Вот что значит влюбиться в актрису)

Proza

  • 1843 - Żyzn' i pochożdienija Tichona Trostnikowa (ros. Жизнь и похождения Тихона Тростникова)
  • Makar Osipowicz Słuczajnyj (ros. Макар Осипович Случайный)
  • Tri strany swieta (ros. Три страны света)
  • Miortwoje oziero (ros. Мёртвое озеро)

Przypisy

  1. Niekrasow Nikołaj Aleksiejewicz - Zapytaj.onet.pl, portalwiedzy.onet.pl [dostęp 2017-11-25] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-30] (pol.).
  2. НИКОЛАЙ НЕКРАСОВ ЕГО ЖИЗНЬ И ЛИТЕРАТУРНАЯ ДЕЯТЕЛЬНОСТЬ. Биографическая библиотека Флорентия Павленкова. Критико-биографический очерк Л. Мельшина (П. Ф. Якубовича) [1], przy czym według tego źródła sam Niekrasow podawał, że była Polką z arystokracji, z drugiej strony w metryce ślubu podane jest jej wyznanie jako prawosławne
  3. strona muzeum Niekrasowa

Bibliografia

Źródła w języku angielskim

Źródła w języku rosyjskim

Źródła w języku polskim

Media użyte na tej stronie