Gaston Reiff

Gaston Reiff

Gaston Reiff (1949)
Data i miejsce urodzenia	24 lutego 1921 Braine-l'Alleud
Data i miejsce śmierci	6 maja 1992 Braine-l'Alleud
Wzrost	173 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Belgia Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 1948 lekkoatletyka (bieg na 5000 m) Mistrzostwa Europy brąz Bruksela 1950 bieg na 5000 m

Gaston Étienne Ghislaine Reiff (ur. 24 lutego 1921 w Braine-l'Alleud, zm. 6 maja 1992 tamże^[1]) – belgijski lekkoatleta, biegacz długodystansowy, mistrz olimpijski.

Początkowo uprawiał boks i piłkę nożną, zanim skoncentrował się na lekkiej atletyce. Startował na mistrzostwach Europy w 1946 w Oslo, gdzie zajął 6. miejsce w biegu na 5000 metrów^[2].

Największy sukces osiągnął na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie w biegu na 5000 metrów. W finale Emil Zátopek z Czechosłowacji podyktował mocne tempo, które utrzymali tylko Reiff, Holender Wim Slijkhuis i Szwed Erik Ahldén. Na dziewiątym okrążeniu Reiff oderwał się od grupy i objął samotne prowadzenie uzyskując 30 m przewagi na początku ostatniego okrążenia. Zátopek ruszył w pogoń i niemal go dogonił, ale Reiff wygrał w czasie 14:17,6 (nowy rekord olimpijski) o 0,2 s przed Czechem^[1].

9 września 1948 Reiff ustanowił rekord świata w biegu na 2000 metrów wynikiem 5.07,0. 12 sierpnia 1949 jako pierwszy w historii przebiegł 3000 metrów poniżej 8 minut (czas 7:58,7). Swój trzeci rekord świata ustanowił w biegu na 2 mile wynikiem 8:40,4 26 sierpnia 1952. Wcześniejsze rekordy na tych dystansach należały do Gundera Hägga^[3].

Na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli zdobył brązowy medal w biegu na 5000 metrów^[4]. Startował na tym dystansie na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach, ale nie ukończył biegu finałowego^[1]. Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie odpadł w przedbiegach na 1500 metrów^[5].

Zdobył 24 tytuły mistrza Belgii, a 26 razy ustanawiał rekordy tego państwa^[1]. W 1951 był posiadaczem rekordów Belgii na dystansach od 1000 metrów do 10 000 metrów.

Przypisy