Gotyk brabancki

Gotyk brabancki – rodzaj stylu gotyckiego w architekturze, który rozwinął się przede wszystkim w Niderlandach. Jego kolebką jest Brabancja, powstał około XIII wieku, pierwszym przykładem tego stylu jest katedra Sint-Romboutskathedraal w Mechelen (dzisiejsza Belgia).

Cechy charakterystyczne stylu

Głowica kolumny ozdobiona wyrzeźbionymi liśćmi kapusty

Gotyk brabancki nawiązywał do klasycznego gotyku francuskiego: kościoły budowane były na planie krzyża z nawami bocznymi, ambitem i wieńcem kaplic, zachowany był wyraźny podział wertykalny nawy głównej – filary, triforium i latarnia.

Często triforium i okna latarni zachodziły na siebie. W zasadzie budowana była tylko jedna wieża zachodnia (wyjątki stanowią budowle w Antwerpii i Brukseli). W gotyku brabanckim stosowało się bogate zdobienia (rzeźby, posągi, wieżyczki, balkony), charakterystyczne było wykończenie okrągłych kolumn głowicą z wyrzeźbionymi liśćmi kapusty. Inną cechą tego stylu były masywne wieże przy wejściu głównym i po dwie przypory na rogach wież. Do budowy używano kamienia naturalnego.

W architekturze świeckiej najczęściej stosowano gotyk brabancki przy budowie ratuszy – często mają one kształt zbliżony do wielkiego relikwiarza z wieżyczkami bocznymi i bardzo bogato zdobioną fasadą.

Ratusz w Oudenaarde

Przykłady budowli w stylu gotyku brabanckiego

Budowle sakralne

Budowle świeckie

Ratusze w:

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Koolbladkapiteel.JPG
Autor: pepijntje, Licencja: CC-BY-SA-3.0
To jest zdjęcie holenderskiego zabytku (rijksmonument) numer 13417
Oudenaarde Stadhuis.jpg
Autor: User Jeantosti, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Town Hall of Oudenaarde, Belgium