Szyba (województwo lubuskie)

Ten artykuł należy dopracować: od 2019-09 → dodać/uzupełnić podstawowe informacje biograficzne. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, znajdują się w sekcji Błędy w nazwiskach kolejnych właścicieli dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Szyba

wieś
Szyba, jeden z budynków
Państwo	Polska
Województwo	lubuskie
Powiat	nowosolski
Gmina	Nowe Miasteczko
Liczba ludności (2006)	49
Strefa numeracyjna	68
Tablice rejestracyjne	FNW
SIMC	0912439
Położenie na mapie gminy Nowe Miasteczko Szyba
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Szyba
Położenie na mapie województwa lubuskiego Szyba
Położenie na mapie powiatu nowosolskiego Szyba
51°40′10″N 15°41′17″E/51,669444 15,688056

Szyba (dawn. Syba^[1], niem. Scheibau) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie nowosolskim, w gminie Nowe Miasteczko nad rzeką Biała Woda na Wzgórzach Dalkowskich.

Historia

Pierwsze wiadomości o alodium comitis pochodzą z lat 1220–1232. Następnie w 1295 r. pojawia się w dokumentach informacja dotyczących płacenia dziesięciny biskupowi wrocławskiemu. Do 1675 r. Szyba była własnością rodu von Zedlitz. Rok później majątek kupił Johann von Roeber. W 1681 r. należała do rodu Rechenberg. W 1686 roku wymienia się jako właściciela Kaspara von Reichenbacha. W 1703 roku majątek został sprzedany dla Balthasara Friedricha von Lüttwitz. Zaś w 1778 kupiła go Barbara Eleonora von Glaubitz, a od jej spadkobiercy Carla – Marie Sophie von Braun z domu Lehwald. Po pożarze folwarku w 1834 r. majątek został wystawiony na licytację i kupiony w 1841 przez Adolpha Nuemanna, deputowanego okręgu kożuchowskiego. Po pięćdziesięciu latach majątek nabył radca królewski Otto Sperberg. Ok. 1919 r. właścicielem stał się Paul Ciecierski, a po nim wdowa Angelike. Po wojnie majątek został przejęty przez PGR. We dworze mieściły się biura i świetlica. Nieużytkowany od 1967 r. W grudniu 1987 roku dwór od Skarbu Państwa kupiła rodzina Jachimowiczów, w której rękach pozostaje do dzisiaj. W 1997 roku Wojciech Jachimowicz utworzył w jednej z sal dworu Muzeum Instrumentów Muzycznych^[2][3].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Zabytki

Dwór w Szybie z teki A. Dunckera

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest^[4]:

• dwór (nr rej.: 3133 z 10.08.1979). Zbudowany w 1797 roku na surowym korzeniu przez Marie Sophie Braun. W XIX wieku rycina dworu została umieszczona w szóstym tomie albumu Aleksandra Duncknera, co spowodowało, że stał się znany. Początkowo o wystroju barokowym, przebudowywany wielokrotnie uzyskał wystrój klasycystyczny. Podczas remontu usunięto prostokątne płyciny umieszczone dawniej nad i pod oknami oraz zmieniono formę wieńczącego szczytu. Na belkowaniu, którego podstawę stanowił gzyms, były wygięte spływy szczytu wieńczonego, przerwanego gzymsem z półkolistym zamknięciem. Przez całą wysokość szczytu biegły dwie lizeny, flankujące usytuowane pośrodku i przesklepione pełnym łukiem okno oraz umieszczony nad nim okulus. Całości dopełniały ozdobne wazy, ustawione symetrycznie na krawędziach gzymsów.

Przypisy

Bibliografia

• TomaszT. Andrzejewski TomaszT., Miejscowości powiatu nowosolskiego: rys historyczny, Nowa Sól: Muzeum Miejskie w Nowej Soli, 2004, s. 212-213, ISBN 978-83-919139-2-5, OCLC 62562534 [dostęp 2019-09-17]  (pol.).

Linki zewnętrzne

• Galeria starych zdjęć i pocztówek