Gene Fullmer
 Gene Fullmer (1960) | |
| Pełne imię i nazwisko | Lawrence Gene Fullmer |
|---|---|
| Pseudonim | „Cyclone”, „Mormon Mauler” |
| Data i miejsce urodzenia | 21 lipca 1931 |
| Data i miejsce śmierci | 27 kwietnia 2015 |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 173 cm |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | średnia |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 64 |
| Zwycięstwa | 55 |
| Przez nokauty | 24 |
| Porażki | 6 |
| Remisy | 3 |
Gene Fullmer (właśc. Lawrence Gene Fullmer; ur. 21 lipca 1931 w West Jordan, zm. 27 kwietnia 2015 tamże) – amerykański bokser, były mistrz świata wagi średniej, uważany za jednego z najwybitniejszych mistrzów tej kategorii.
Kariera zawodowa
Jako zawodowiec zadebiutował 9 czerwca 1951. Znokautował w 1. rundzie Glena Pecka, który był 3-krotnie na deskach. Do końca marca 1955 miał już na koncie 29 zwycięstw, a wśród pokonanych m.in. przyszłego mistrza świata wagi średniej Paula Pendera. Pierwszej porażki doznał w kwietniu 1955, kiedy to przegrał na punkty z Gilem Turnerem. Dwa miesiące później odbył się rewanż i to Fullmer zwyciężył na punkty.
W 1955 stoczył jeszcze 4 walki, z których dwie wygrał i przegrał. Porażkę niespodziewanie zadali mu: Bobby Boyd oraz Argentyńczyk Eduardo Lasse. W 1956 stoczył 5 walk, wszystkie wygrywając. Pokonał m.in. Rocky’ego Castellaniego, Ralpha Tigera Jonesa i Charlesa Humeza.
2 stycznia 1957 dostał szansę walki o mistrzostwo świata. Jego rywalem był świetny Sugar Ray Robinson. Fullmer niespodziewanie zaskoczył wszystkich i pokonał Robinsona jednogłośnie na punkty po fenomenalnym pojedynku. 1 maja 1957 przystąpił do pierwszej obrony mistrzostwa. Jego rywalem był Robinson, którego Fullmer pokonał w styczniu. Robinson znokautował Fullmera w 5. rundzie[1].
Fullmer zwyciężył w kolejnych 9 pojedynkach, by móc ponownie zawalczyć o mistrzostwo świata. 28 sierpnia 1959 w walce o pas zmierzył się z Carmenem Basilio. Po świetnym widowisku Fullmer zwyciężył przez techniczny nokaut w 14. rundzie. Pojedynek został uznany przez magazyn „The Ring” walką roku[2].
Świetna passa Fullmera trwała do 1961. Mistrzostwo świata obronił 7-krotnie, pokonując m.in. Carmena Basilio czy Sugara Raya Robinsona. 23 października 1962 przegrał jednogłośnie na punkty z Dickiem Tigerem. W 1963 zmierzył się jeszcze z nim 2-krotnie. W lutym z nim zremisował, a w sierpniu przegrał przez poddanie w 7. rundzie. Po porażce z Tigerem definitywnie zakończył karierę.
W 1991 wraz ze swoim dawnym rywalem Dickiem Tigerem dołączył do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy.
Miał dwóch braci. Pierwszy z nich Don Fullmer walczył o mistrzostwo świata w wadze średniej, ale poległ. Drugi to Jay Fullmer, który występował w wadze lekkiej, ale nie odniósł znaczących sukcesów.
W 2001 jego zdjęcie zostało wykorzystane jako okładka albumu kompilacyjnego Greatest Hits amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains[3].
Przypisy
- ↑ Gene Fullmer vs. Sugar Ray Robinson (2nd meeting) (ang.). boxrec.com.
- ↑ Ring Magazine Fight of the Year (ang.). boxrec.com.
- ↑ Robert Ecksel: Neal Rivers Greatest Hits (ang.). [dostęp 2016-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-23)].
Linki zewnętrzne
- Gene Fullmer – BoxRec (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Gene Fullmer in 1960