José María Minella

José Minella
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

José María Minella

Data i miejsce urodzenia

1909
Mar del Plata

Pozycja

środkowy pomocnik

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
?-1928Independiente Mar del Plata
1928–1935Gimnasia y Esgrima La Plata
1935–1942River Plate
1942–1943CA Peñarol
1944Green Cross Santiago
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1933–1941Argentyna24(1)
Kariera trenerska
LataDrużyna
River Plate
1964–1965Argentyna
1968Argentyna

José María Minella, pseud. Pepe (ur. 1909, zm. 13 sierpnia 1981) – argentyński piłkarz noszący przydomek, środkowy pomocnik. Później trener.

Urodzony w Mar del Plata Minella w piłkę zaczął grać w miejscowym klubie Independiente Mar del Plata. W 1928 roku przeszedł do klubu Gimnasia y Esgrima La Plata, z którym w 1929 roku zdobył mistrzostwo Argentyny. W 1933 grał w drużynie Gimnasia y Esgrima, która swoją grą zyskała przydomek El Expreso i omal nie zdobyła mistrzostwa kraju.

Jako gracz klubu Gimnasia y Esgrima Minella wziął udział w turnieju Copa América 1935, gdzie Argentyna została wicemistrzem Ameryki Południowej. Minella, jako kapitan drużyny, zagrał we wszystkich trzech meczach - z Chile, Peru i Urugwajem.

Po turnieju doszło do rekordowego transferu w wysokości 37,5 tys. peso, w wyniku którego został piłkarzem klubu River Plate, z którym dwa razy z rzędu - w 1936 i 1937 roku - zdobył mistrzostwo Argentyny.

Jako gracz klubu River Plate wziął udział w turnieju Copa América 1937, gdzie Argentyna zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Minella, jako kapitan zespołu, zagrał w pięciu meczach - z Chile, Paragwajem, Peru, Urugwajem (w 59 zmienił Ernesto Lazzattiego) i Brazylią (w drugiej połowie zastąpił go Lazzatti).

Wciąż jako gracz klubu River Plate wziął udział w turnieju Copa América 1941, gdzie Argentyna ponownie zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Minella, jako kapitan, zagrał w trzech meczach - z Peru, Ekwadorem i Urugwajem (w 40 minucie zastąpi go Eusebio Videla).

W 1941 roku MInella zdobył swoje trzecie i ostatnie mistrzostwo Argentyny. Rok później przeszedł do urugwajskiego klubu CA Peñarol, a następnie w 1944 roku do chilijskiego klubu Green Cross Santiago, gdzie zakończył karierę.

W reprezentacji Argentyny Minella rozegrał 24 mecze i zdobył 1 bramkę.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. W 1947 roku objął posadę trenera drużyny River Plate, kierując zespołem w najlepszym okresie tego klubu. Prowadzony przez niego River Plate w ciągu 6 sezonów w latach 1952-1957 pięciokrotnie sięgnął po mistrzostwo Argentyny, zaliczając serię trzech mistrzostw z rzędu - w latach 1955, 1956 i 1957.

W latach 1964-1965 był trenerem reprezentacji Argentyny. Wrócił na to stanowisko w 1968 roku - ale tylko na jeden mecz.

Podczas przygotowań do finałów mistrzostw świata w 1978 roku wybudowany został w Mar del Plata stadion, który dla uczczenia najwybitniejszego piłkarza w historii miasta nazwano Estadio José María Minella.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Skład reprezentacji Argentyny na Copa América 1935

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na turniej Copa América 1937

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na turniej Copa América 1941

Argentyna

Trenerzy CA River Plate
  1. ↑ a b c d e f g h i tymczasowo
Trenerzy América Cali
  • Ross (1947)
  • Paternoster (1948)
  • Reuben (1949)
  • Tocker (1950)
  • Magallanes (1951)
  • Tocker (1952)
  • Ruiz (1954)
  • Mallarino (1955–59)
  • Genes (1959)
  • Pedernera (1960–61)
  • Sanguinetti (1961)
  • Rolón (1961–62)
  • Ortega (1962–63)
  • Pacheco (1963)
  • Rolón (1963–64)
  • Solano (1964)
  • Rolón (1965[A])
  • Urriolabeitía (1965)
  • Minella (1966)
  • Obonaga (1966)
  • Rolón (1967[A])
  • Tocker (1967)
  • Rolón (1968)
  • Perucca (1968–70)
  • Reynoso (1970–71)
  • Barona (1972)
  • Ruiz (1972–73)
  • Vilić (1973–75)
  • Ospina (1975[A])
  • D'Accorso (1976)
  • Tocker (1976)
  • Pedernera (1977)
  • Ospina (1977)
  • Pignanelli (1978)
  • Ochoa Uribe (1979–91)
  • Umaña (1992)
  • Maturana (1992–94)
  • Gallego (1994)
  • Sarmiento (1994[A])
  • Umaña (1994–96)
  • García (1996–97)
  • Umaña (1998)
  • de la Pava (1998–2002)
  • Suárez (2002[A])
  • Castro (2002–03)
  • Suárez (2004–05)
  • Gareca (2005)
  • Quintana (2005[A])
  • García (2005)
  • Herrera (2006)
  • Redín (2006)
  • Quintana (2006[A])
  • González Aquino (2006–07)
  • Cabañas (2007)
  • Umaña (2007–09)
  • Grueso (2010)
  • Bermúdez (2010)
  • Aponte (2010–11)
  • Piedrahita (2011)
  • Lara (2012)
  • Umaña (2013)
  • López (2014)
  • Suay (2014[A])
  • García (2014–15)
  • Velasco (2015)
  • Suárez (2015–16)
  • López (2016[A])
  • Torres (2016–17)
  • da Silva (2017–18)
  • Asprilla (2018[A])
  • Santos (2018)
  • González (2018[A])
  • Castro (2018–19)
  • González (2019[A])
  • Guimarães (2019–20)
  • Real (2020–21)
  • González (2021[A])
  • Osorio (od 2021)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m tymczasowo
Trenerzy Gimnasia y Esgrima La Plata
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u tymczasowo
Trenerzy CA Newell’s Old Boys
  • Hernández (1939)
  • Rotman (1939)
  • Celli (1940–43)
  • Grenón (1944)
  • Fleitas Solich (1944–45)
  • Celli (1946–47)
  • Reaside (1947)
  • Díaz (1948–50)
  • Fabrini (1950)
  • Martínez Carbonell (1951–52)
  • Tarrío (1952–53)
  • Celli (1953)
  • Ramos (1954–55)
  • Fabrini (1955–56)
  • Pontoni (1956–57)
  • Martínez Carbonell (1957)
  • Celli (1958)
  • Díaz (1958–60)
  • Minella (1960)
  • Baldonedo (1960)
  • Celli (1960)
  • Curti (1961)
  • Celli (1961–62)
  • Ballesteros (1962)
  • Perucca (1963)
  • Boyé (1964)
  • Díaz (1964–65)
  • Belén (1965)
  • Celli i Zof (1965)
  • Zof (1965–67)
  • Faina (1967)
  • Belángero (1968)
  • Piotto (1968)
  • Zof (1969)
  • Miralles (1969)
  • López (1969)
  • Juárez (1970–71)
  • Menotti (1971[A])
  • Miralles (1971[A])
  • Dellacha (1971)
  • Juárez (1972)
  • Griffa (1972)
  • Mareque (1973)
  • Belén (1973[A])
  • Urriolabeitía (1973)
  • Montes (1974–76)
  • Castagno (1976)
  • Yudica (1976–77)
  • Bermúdez (1977)
  • Solari (1977–78)
  • Juárez (1978)
  • Gardella (1978[A])
  • Coronel (1978)
  • Yudica (1978–79)
  • Cubilla (1980)
  • Montes (1981–84)
  • Solari (1984–87)
  • Yudica (1987–90)
  • Bielsa (1990–92)
  • Picerni (1992)
  • Puppo (1992)
  • Luján Manera (1993)
  • Alfaro (1993[A])
  • Solari (1993)
  • Puppo (1993[A])
  • Castelli (1993–95)
  • Donsanti (1995)
  • Yudica (1995–96)
  • Zanabria (1996–97)
  • Puppo (1997[A])
  • Jozić (1998)
  • Dabrowski (1998[A])
  • Castelli (1998–99)
  • Rebottaro (1999–2000)
  • Ribolzi (2000–01)
  • Llop (2001–02)
  • Zamora (2002)
  • Veira (2002–04)
  • Gallego (2004)
  • Ribeca (2005)
  • Olmos (2005)
  • Machetti (2005[A])
  • Pumpido (2005–07)
  • Machetti (2007[A])
  • Marini (2007)
  • Machetti (2007[A])
  • Caruso Lombardi (2007–08)
  • Gamboa (2008)
  • Sensini (2009–11)
  • Johansen (2011[A])
  • Torrente (2011)
  • Giovagnoli (2011[A])
  • Cagna (2011)
  • Martino (2012–13)
  • Berti (2013–14)
  • Lunari (2014[A])
  • Raggio (2014)
  • Gallego (2015)
  • Picerni (2015[A])
  • Bernardi (2015–16)
  • Vojvoda (2016[A])
  • Osella (2016–17)
  • Vojvoda (2017[A])
  • Llop (2017–18)
  • Garfagnoli (2018[A])
  • De Felippe (2018)
  • Bidoglio (2018–19)
  • Kudelka (2019–21)
  • Burgos (2021)
  • Gamboa (2021)
  • Taffarel (2021[A])
  • Sanguinetti (od 2022)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s tymczasowo

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Jose-maria-minella-gimnasia1933.jpg
José María Minella, capitán y figura del Expreso, el equipo de Gimnasia que se mantuvo 27 fechas como puntero del Campeonato de 1933.