Leo Baeck
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie | rabin |
Leo Baeck (ur. 23 maja 1873 w Lesznie, zm. 2 listopada 1956 w Londynie) – niemiecki rabin, naukowiec, jeden z liderów judaizmu liberalnego.
Życiorys
Urodził się 23 maja 1873 roku w Lesznie (wówczas Lissa w rejencji poznańskiej w Niemczech). Swoją edukację rozpoczął w Gimnazjum im. Jana Amosa Komeńskiego w Lesznie, gdzie w 1891 uzyskał świadectwo maturalne. W latach 1891-1894 studiował we wrocławskim Konserwatywnym Żydowskim Seminarium Teologicznym[1], a następnie karierę naukową kontynuował jako wykładowca w Wyższym Instytucie Badań Żydowskich w Berlinie. W 1897 roku otrzymał stanowisko rabina przy nowo wybudowanej Nowej Synagodze w Opolu, które złożył w 1907 roku. Następnie w latach 1907–1912 pracował jako rabin w Düsseldorfie.
W 1905 roku Baeck opublikował pracę Istota judaizmu w odpowiedzi na publikację Adolfa Harnacka Istota chrześcijaństwa. Podczas I wojny światowej rabin Baeck pracował jako kapelan – rabin polowy (Feldrabbin) - w Armii Cesarstwa Niemieckiego. W 1933 roku, po dojściu nazistów do władzy, Leo Baeck zaczął bronić żydowskiej mniejszości w Niemczech jako prezydent Reichsvertretung der Deutschen Juden, które reprezentowało Żydów na arenie narodowej.
W 1943 roku został deportowany do obozu Theresienstadt, gdzie został wyznaczony na honorowego prezydenta Ältestenrat (pol. Rada Starszych). Przez dłuższy czas liczne instytucje amerykańskie chciały pomóc Baeckowi w ucieczce z obozu i oferowały pomoc w emigracji do USA. Rabin odmówił rezygnacji z funkcji prezydenta Rady Starszych i odrzucił propozycję ucieczki z obozu.
Po zakończeniu wojny Baeck wyjechał do Londynu i wykładał w Hebrajskiej Unii Uczelni w Ameryce. W międzyczasie objął stanowisko prezesa Światowej Unii dla Judaizmu Postępowego. W Londynie opublikował swoją drugą wielką pracę Ci ludzie Izraela, którą częściowo napisał w obozie Theresienstadt.
Leo Baeck zmarł 2 listopada 1956 w Londynie. Został pochowany na cmentarzu żydowskim w Golders Green w Londynie. Na jego cześć nazwano liczne uczelnie żydowskie oraz asteroida (100047) Leobaeck.
Galeria
Fasada tzw. Leo Baeck Haus w Berlinie przy Tucholsky Strasse; siedziba Centralnej Rady Żydów w Niemczech
Przypisy
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 51.
Bibliografia
- Ryszard Różanowski. Leo Baeck 1873–1956. „Zbliżenia Polska-Niemcy”. 2 (29)/2001, s. 47, 2001. Wrocław.
Linki zewnętrzne
- Leo Baeck College – szkoła rabinacka w Londynie: strona oficjalna (ang.). [dostęp 2011-04-17].
- Instytut Jerozolimski Leo Baecka: strona oficjalna (ang.). [dostęp 2011-04-17].
- Instytut Londyński Leo Baecka: strona oficjalna (ang.). [dostęp 2011-04-17].
- Instytut Nowojorski Leo Baecka: strona oficjalna (ang.). [dostęp 2011-04-17].
- ISNI: 0000 0001 0923 0740
- VIAF: 89088977
- LCCN: n50019386
- GND: 118505777
- NDL: 001105324
- LIBRIS: 0xbdd2nj0jh55df
- BnF: 12182785w
- SUDOC: 030408105
- NLA: 61540508
- NKC: xx0013645
- NTA: 070125953
- BIBSYS: 90068745
- CiNii: DA02762521
- Open Library: OL138892A
- PLWABN: 9810666766405606
- NUKAT: n94207407
- J9U: 987007258143305171
- PTBNP: 45412
- CONOR: 121500515
- LIH: LNB:V*315118;=BF
- WorldCat: lccn-n50019386
Media użyte na tej stronie
Autor: Lucaok, Licencja: CC BY-SA 3.0
Konferencja Leo Baeck - najsławniejszy Żyd z Leszna"
Autor: Bartymeusz, Licencja: CC BY 3.0
Leszno, ul. Bolesława Chrobrego 34 - kamienica z 2. połowy XVIII w., urodził się tu Leo Baeck (zabytek nr 637/Wlkp/A)
Autor: Sienio, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Opole, ul. Sienkiewicza 34 - dom, ok. 1900
Autor: De-okin (talk) 16:34, 23 November 2008 (UTC), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Facade of the Leo-Baeck-Haus in Berlin, Headquarters of the "Zentralrat der Juden in Deutschland"
Autor: WienerLibraryWIR, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bust of Leo Baeck, Wiener Library for the Study of the Holocaust and Genocide, London, U.K.